biografie: R.E.N.S.

de dageraad kronkelt portretten ebben weg behalve wrok stokken sterren de kunst baart opzien in kalk op muren als gestalten als geschilderde ogen en licht grauw steen en ruimtes vol spoken en ontegenzeggelijk de allerlaatste gretige en ‘bezielende’ (WTF) bloemen als wortels in stilte en...

(foutje van Gedichten.nl -neem ik aan-) bij ‘t gedicht ‘de late liefde’ van Elze, wat mij griefde omdat ik moest aangeven dat ik ouder ben dan zestien anders mocht ik ’t niet zien!!?? woorden als copulatie coïtus vrijerij al zou ik me laten pijpbeffen godverdomme wij zijn ...

als je groot en klein vergeet grijp je zo maar naar de zon of sta je op ’t puntje waar alles echt begon dan kun je op je eigen verwekking neerkijken als was ‘t de oerbron voel de kille streling weer van die ene hand door jouw lichtjaren heen of knikker de sterren in ’t zwarte ...

’t opgetrommelde beertje (uit energetische analen) maait de scherpe kantjes ervan af en ‘t zuigt ’t gras diep in de zak met geperverteerde vracht ook is ’t vijgenblad te nat om verdraaid in de wind aangetrokken te worden al herhalen de naalden hun roterende ballade met ...

de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt uit de gewraakte lichtvlekken wil hij zijn tong voor ’t laatst branden aan de verleden schoonheid gedienstig zal hij ’t beëindigen al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement en de godverdomse grote bekken in de kerk vallen verstandig stil ...

Voordat keizer Hendrik de vierde op blote voeten, het boetekleed aangetrokken, de sneeuw zou trotseren om de paus, Gregorius de zevende, drie dagen lang, op de rots te fêteren, zal hij zich toch wel hebben gekeerd tot wijzen of geleerden? ‘Hoe moet ik naar Canossa gaan!? Wat moet...

‘t licht heeft zich nog niet aan ‘t zicht onttrokken als de droge lippen van deze dag staan tot boven ’t aanvaardbaarste dus belach dit (non)sentiment voordat deze diep gegronde momentopname op ‘n onaannemelijke lotsbestemming ‘als wortel opgepeuzeld’ wordt onverkort in de u...

op zo’n typische paasdag waar niks verdachts aan kan zijn met zo’n zin begint de ellende dus de wende ontwikkelt ’n opstapeling en verdere ontrafeling van ’n thema in as- en bi- en triosociatieschema’s met vrij rijmgevoel als doel ’t vinden van eerdere blinde vlekken in zinne...

geslagen in ’t triootje heksenbollen als toverbrouwsels in ’n beslagkom kreeg hij zijn ronkende plagen niet door die keeltjes gedouwd er werd vlijtig gestookt tot de stoom zou opstijgen van de doorgekookte wrevel [zes tepels die rijzen in zijn verbeelding] zijn hoorns trilden ...

overvloed zit ‘m vaker in ‘t gebrekkige van de weinige woorden waar tsunami’s meestal tot in elke lettergreep overlopen van verzwegen gevoelsoorden iedere geplaatste strofe ieder beloofde land roept vragen op roept zeeën van ideeën op zwart en rood en… de dood ’t einde...

zonder aangeleerd geloof behoor ik tot de ware ongehoorden der aarde als ik vrijuit spreek over de waarheid namelijk dat wat wij met elkaar delen dan moet ik vrezen voor oordelen en afwijzingen als ik vrijelijk schrijf over míjn gevoelens of letterlijk dat wat ik goed gelezen heb...

‘t was op ‘n toxisch geglazuurde zonnestraal dat hij op vleugels van gesferoïdiseerde taal tussen pfas-plassen als verstampte muizenissen van easter-eggs met enige mazzel matses vond die hij onder zijn tenenkaasvoeten bond en stond tegenover ’n menigte flink gedaalde pisa-scores en opg...

men neme één rustige handvol ideeën bestrooi deze met zeeën van gelaagde taal aangelengd met verzengend echte gevoelens en beleving van levensengte misbruik de geluide klokken en remix door de ijdele verhalen van eerdaags of sla generatie X uit verveling neer maar zij die ’t scherps...

ongeschonden zijn als finale feit zijner lijf ’n bedenkelijk geloof in fabrieken belijd van glas waar hij niet bang was voor gekijf van wespen uit zijn aars terwijl de tijd herinneringen als as van zich afsmijt hij gaat gekleed in ‘n hemd van perkament als reglement voor aardsvurige tij...

ik ben begonnen met ‘t bier om de nood voor te zijn en ‘t pakket enig nut te geven dus lijkt ‘t mij verstandig om morgen niet te beginnen met één of andere oorlog bovendien heb ik plannen die veel belangrijker zijn dan zo’n grote verspilling en ‘t is ook niet goed wat betreft...

ondanks al ‘t goddelijks wat hij was geweest wat hij had gedaan in de beeldspraak door de ogen van de vrouwen bleef hij verweesd doorleefd zwalken door bos en beekdal in de vertrouwde maanlichtsonateval of ‘n drinkgedicht dus niet geschikt of gezwicht voor de droomwouden w...

in ’t open veld was geen schaduw van laurier of struik te bekennen behalve van ’n eenzaam wolkje dat zo weer voorbij waaien zou en toch toen hij ging liggen kwamen de schapen grazen en stampen en sneden met hun silhouetten als tanden ’t fris aangegroeide goede gemoed weg dat ...

de oude en moegestreden huid dat vuil over de dekens kruipt wijst af tot voorbij de laatste snik wanneer de wilskracht ’t vertikt laat de wrangheid van ’t chagrijn neerdalen als ’n snotterig venijn want niet weten verschoont ’t verstand de vrucht verdroogd, ’t vel verbrand ’n nac...

herhaaldelijk staat de man op loopt naar de tuin en rookt ’s avonds ziet de man niks van de planten van bloemen beestjes toch legt hij zijn hoofd op ’t gras op zijn knieën gezeten de hond komt kijken [’t zou ’n figuur kunnen zijn in ’n schets van Van Straaten of welli...

de ochtend wreekt zich met ijselijk vogelgetetter ’t licht doorbreekt de nasleep van de nacht waar aan ’t oppervlak de stilte heerste de woorden waren uit de lucht sommigen veilig geland in af te sluiten kooien de meesten gestrand in onnavolgbare ophopingen van ogenschijnlijk nietszegge...

als er even niks nieuws groeit kan de lucht op adem komen en de grond weer doorwaaien verlichte wortels zelfs maar verwaarloosbaar zouden nachten spiegels brengen mochten de randen zwart blijven als levenloze gaten zonder slagen harde leerscholen lijken gewonde helingen onbevr...

denk aan meerdere middel- punten van één cirkel en zweet door de duisternis van ’t instinctieve ‘Es’ op schoteltjes geserveerd als crème-des-levens-filosofie één lichtstraal en de schaduw rolt naar de zon of ‘t licht tolt als ’n dwaling [rond] cirkels in cirkels...

Als ik volledig mijzelf mag zijn, alle ruimte inneem die ik mij wens, alles zeg wat ik wil, alles doe wat ik wil, alles eet, alles drink, alles tot mij neem, hoe ik wil; als ik nooit meer iets moet, alle dagen leeg voor mij liggen, geen verwachtingen, geen verplichtingen, als ik alles ...

ik overspeel liever mijn ziel over randjes van ‘t toelaatbare dan dat ik mijn tanden brand aan uitgewoonde versspraak of spaakloop in verleden taal ik wil neodraken roosteren zonder d’oude te verbrassen want ik heb voetvegen nodig met papier van de Shakespeare in Komrijstront verkomm...