biografie: Zywa
Ik bouw geen huis, enkel poorten,
ingangen
naar schatkamers
van de oude en de nieuwe paleizen
in de gedichtenhemel
die de aarde en de eeuwen omspant
en het leven weerspiegelt,
het leven van altijd en overal
dat we kennen en proberen
te begrijpen, het leven van mensen
met wie we verbonden zijn,
die we kunnen ontmoeten
in de paleiskamers van
de gedichtenhemel.
Inzendingen van deze schrijver
2334 resultaten.Warme voeten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 
7 Vrede, in een bed
in Amsterdam, geknield
of met gebalde vuisten
eeuwig verbeid, bewaard
in harten en gedachten
over mensen die zich anders
gedragen dan je wenst
mensen die moeten zorgen
voor hun welzijn en hun vergezichten
alleen maar kunnen dromen
deze zelfs met vereende krachten
nie...
De zegen van onvolwassenheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 23 Wat met God te maken heeft
is ingewikkeld, het verstand
wil logica en geeft zich
niet gauw gewonnen
zoekend naar elk begin
redenerend
vanaf een volmaakte schepping
naar de bekende wereld
de mensen, hun neigingen
genotzucht, nieuwsgierigheid
ongeduld en domheid -
hun onvolwassenheid
...
Nuttig Nadelig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Kinderen eten van de levensboom
Eerst kennen ze nog geen andere
daarna durven ze niet meteen
maar op een keer proeven ze
van nieuwe vruchten, voorzichtig
Als het moet zijn ze flink
en bijten ze door
met een vies gezicht
Zo leren ze te kiezen
tussen nuttig en nadelig
passen ze met kenni...
Happy End
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De vervulling van een wens
is even een geluk
een goede afloop
als je daarna doodgaat
of een begin maakt, met iets nieuws
een volgende fase of stap
Voor een blijvend Happy End is het
hiernamaals uitgevonden
en de troost
die je ontleent aan nakomelingen
met de bijgedachte dat later, oo...
In onze verbeelding verbonden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 Mijn woorden en maniertjes
mijn smaak en behulpzaamheid, alles
is me keer op keer voorgedaan
Samen zijn wij een kopie van mensen
die samen ook een kopie waren
van mensen van mensen
unieke verzamelingen
van gewone gewoontes
en algemene eigenaardigheden
in een tijdelijk lichaam
dat een...
10de symfonie van het leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 De synagoge was een paardenstal
van het leger, nu is het wit weer wit
en goud, een romantisch gebedshuis
in katholieke kleuren
Geld en sleutels gaan apart
van ons naar binnen
De poortjes piepen maar
iedereen mag doorlopen
al moeten de mannen opzij
langs de gastentafel
om een keppel te ...
Bijna aanraakbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 We dragen mondkapjes
terwijl zij bezig is
en ik mezelf zie
veranderen, verkleuren
tot een superwezen
blauw als een godin
het verval van mijn lichaam
goed gecamoufleerd
schijnbaar weggetoverd
Wat laat ik zien
in deze huid?
Mijzelf, bijna
aanraakbaar?
Voor vreemde ogen
kan ik niet in...
Wonen aan erven, straten en kades
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Archeologen van onze tijd
monsteren het blootgelegde zand
tussen de funderingen
voor de toekomst
Retro is modern
auto's worden geweerd
toeristen consumeren
de oude stad
Het grote geld rolt
buiten het centrum
Binnen de grachtengordel
romen vergunningen het af
De bewoners verlaten
d...
Schommelend in het wonder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 Vanzelf was ik
mezelf, het bezielde
lichaam met mijn naam
Spiegels hielpen me
als puber mezelf te zien
mijn haar, mijn neus, mijn figuur
Een leven later
splits ik mijn lichaam
af, steeds meer
afstand neem ik
van de gebreken van
ouderdom en ziekte
om mezelf te blijven
herkennen a...
Schommelend in het wonder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Vanzelf was ik
mezelf, het bezielde
lichaam met mijn naam
Spiegels hielpen me
als puber mezelf te zien
mijn haar, mijn neus, mijn figuur
Een leven later
splits ik mijn lichaam
af, steeds meer
afstand neem ik
van de gebreken van
ouderdom en ziekte
om mezelf te blijven
herkennen a...
Ongewrongen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 Aan openbare tafels en
op feesten samen
door de muziek heen
pratend een gele gedachte
oranje zien worden
open en blozend
in het nest van drukte
warm vervloeien
in gastvrij gemak
nat van het leven
ongewrongen
uithangen in elkaar
en dan weer gejast
buiten de muziek
van de regen i...
Stoomkraker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Het is warm hier beneden
Bitumen schuurt in de klei
dampend in de poriën
van de stoomkraker
De schoorsteen vult
zich met etheen, onder
de stop, de navel
van moeder aarde, tot in
een nieuwe sterrenmaand
een heilige show begint
een vrouw naar de kruk geleid wordt
een man onder haar de ...
Geboren in licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 49 Geboren in licht
proeven wat leven is
buitelen en rennen
voluit lachen liefst van al
en het wiel draait het water
rond de aarde en daaromheen
winden met wolken en
het vuur van de zon
het wiel van schoonheid:
de seizoenen
bamboespruiten en bloesems
die allemaal sterven
de fladderende ...
Tijd is mijn prooi
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 47 Ik ben een gier
en tijd is mijn prooi
Als hij vliegt, vlieg ik
sneller, als hij voorbij is
verslind ik hem
in mijn hoofd
Ik verteer het vlees
van mijn ervaringen
en verslijt mijn lichaam
tot mijn snavel te zwak is
en de tijd ontsnapt
naar zijn laatste einde
Half licht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Alleen, in de lege filmzaal
tussen de tapijten
mijn ogen in half licht
gesloten, rug en dijen
stevig in de stoel op reis
door de gonzende ruimte
van het drukke verkeer
van in- en uitvoegen
in de verte en ergens
glijdt er een liedje voorbij
- vertrouwde emoties
op afslagen zonder bes...
Steentjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Elke dag leg ik steentjes
in mijn bloed om mezelf
af te remmen
tot wat mensen normaal vinden
maar ze hebben geen idee
van de vleugels die ik had
het geluk en het feest
dat het leven kan zijn
Er valt zoveel te genieten
wanneer ik licht ben met
open poriën en een ruim
lichaam waarvan e...
Müntschi
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 83 Donderslag en regen
het is nog lang geen dag
Jij blaast kusjes in mijn oor
Word wakker, ik wil geuren
in jouw bloed
Raak me aan, draai je om
kus me, begeer me
maak me fijn, laat me glanzen
en zweven en zoemen
tussen fluwelen hommels
Laat jouw kusmondjes
als fluwelen bloemblaadjes
weg...
Ons nieuwe huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Mijn kast met boeken staat
te geef op straat, de stoel ernaast
Ik zit er nog even op te denken
aan achterhaalde dromen
en ons nieuwe huis waar
ons eigen sprookje begint
onze nieuwe dromen
van rondrennende kinderen
zwierend aan het anker
van ons verlangen
's avonds moe in bad
en slap...
Slingers ophangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Elkaar vanzelf gaan kussen
en strelen wanneer die geur
er is of dat ene liedje
Jouw liefde is zoet, ons leven is goed
We hangen slingers op
waar we elkaar kennen
en blijven verkennen
Jouw liefde duurt voort, ons leven is zoet
We hoeven niet te tongen
we strelen gewoon elkaars rug
a...
Ben ik, vluchtig
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 71 Schrijven om te delen
en anoniem te worden
gehoord en gelezen
Verder niets alsjeblieft
Voor mij geen wierook
met pluimen, ik deel iets
van ons allemaal, ik geef
spiegelbeelden van het leven
Het zijn stukjes
van mijn bestaan, niet van mij
Hoogstens een enkele gedachte
komt van mij
Het plein zingt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 Ik zie de late en de vroege
mensen in verlichte kamers
waar de gordijnen niet dichtgaan
Ik zie in het schemerdonker
van de ochtend mannen
zitten praten op de banken
in de kring van het plein
dat dan begint te zingen
in de bomen die daar wonen
Alles gaat maar door
van gisteren naar mo...
Vullen / Legen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 Jong haalde ik de wereld
binnen, ik vulde mij
En elke dag, gevoed
door eeuwenwijze vrouwen
was ik blij te groeien, groter
dan Alexander de Grote
Baruch en meester Kong
Ik trouwde en kreeg kinderen
Huiselijke gewone jaren
van vrede en vervulde wensen
Het ging maar door, de mensen
met w...
Leeg en vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Veilig op de stoep
de straten door, rondkijken
en zien wat er is
Het als iets bijzonders zien
Me warmen aan het vuur
en in de vlammen turen
Gedachten laten verteren
zonder ze te missen
Luisteren naar het ruisen
van de waterval, regen
Me schoon wassen
van wat er komt
Cirkelen als ee...
Varen boven zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Ballonnen varen boven zee
en in gedachten vaar ik mee
de wereld in, vaar ik over
wapperende was
Onze schaduwen glijden
door de poort der winden
adem van de zon en de maan
het fluisteren van geheimen
Onze schaduwen drijven
over de sfinx zodat haar
blinde ogen even naar ons...
Samen ademen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Voor papa waren de liefste woorden
ze kloppen in mijn hart
maar nu zijn ze voor jou
Nu is alles anders
nu weet ik dat ik pas
nu volwassen ben
Mijn brein is verbouwd
en dat weet het
mijn borsten zijn anders
en mijn armen zullen voortaan
onhandig leeg op jou wachten
wanneer jij elders...
Zoete balsem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 De tijden zijn veranderd, de mensen niet
lees ik plank na plank in vele talen
in eeuwen bewaarde boeken
die de wereld zo vanzelfsprekend
beschrijven als ze ooit was
's Avonds beleef ik hun lotgevallen
's nachts droom ik ervan, elke dag
...
Mijn buik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Kijk jij naar de welving
onder mijn navel, wil je
me daar bloot maken?
... Je bent terughoudend
... en komt niet dichterbij
... mijn adem, mijn vraag
Brandt er iets in jou
laait het, smeult het, of
moet ik het aansteken?
... Ik ruik jou niet, geen geur
... die een vrouw opwindt
... ...
Stiefmoedertje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Zwervers zijn de sprookjes van de stad
slecht vermomde gevaren, grijnzende
tanden boven mijn kinderwagen
Ik oefen me in gewoon
aardig zijn, ik oefen me
in glimlachende gedachten
Maar een kind, mijn kind
laat ik geen pokdalige pad of
landlopende koningszoon kussen
hoe waar het ook is
...
De berg van mijn leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Boeken en foto's op papier
zijn een fijne manier van bewaren
en mijn leven compleet houden -
wie ik van jongs af aan ben
geworden, herinneringen
aan mijn familie, beelden
van hun aanwezigheid
hun bezigheden en de plaatsen
die daarbij horen, tezamen
een alsmaar groeiende berg
met haar...
Niet naar hun beeld
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 87 Moeder mag mij als dochter
blijven zien, maar mijn broer
en mijn man moeten mij willen
kennen zoals ik ben
Ik heb dat nodig
ook al is het niet waar
want mijn vruchteloze streven
houdt me desondanks in leven
Wandelend en schrijvend
in schriften en brieven
uitleg na uitleg wie ik ben
...
Meer van deze schrijver...
