biografie: Zywa
Ik bouw geen huis, enkel poorten,
ingangen
naar schatkamers
van de oude en de nieuwe paleizen
in de gedichtenhemel
die de aarde en de eeuwen omspant
en het leven weerspiegelt,
het leven van altijd en overal
dat we kennen en proberen
te begrijpen, het leven van mensen
met wie we verbonden zijn,
die we kunnen ontmoeten
in de paleiskamers van
de gedichtenhemel.
Inzendingen van deze schrijver
2461 resultaten.Het Verstand
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 
32 Het waarneembare verklaren
met het onwaarneembare
het aftasten met fantasie
en micro en macro zintuigen
om ook onszelf te begrijpen
wij die het midden zijn
van wat we ervaren
de invloeden en wisselwerkingen
die we willen ont-dekken
door ze natuurkundig te ontdoen
van magie, romantiek, he...
Zywa
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 31 Ik schrijf mijn levens-
boek niet op papier
In vele hoofden
leg ik vast wie ik ben
en wat ik ervaar, net als jij
vergeet ik de toekomst
Er is geen dood in mij
Hormonen rennen af en aan
Celgroeiers vernieuwen me
Ik ruik niet naar verval
Alleen naar vrolijkheid
en mijn verlangen
on...
Werkwoorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Hebben is geen werkwoord
hebben is maar weinig
leven, niet het ware
Ja, ik wil
ervaren, genieten, blijven
bestaan, de wereld dus
veiliger maken
te beginnen bij mijzelf:
dag spiegelbeeld
vandaa...
De ongelikte beer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Op het grote feest
is iedereen welkom:
de mensen
met een verkeerd cadeau
die meteen roepen
dat het zo gezellig is
die knoeien
onbeholpen dansen
en op tenen staan
die luidkeels vals zingen
het gebak opschrokken
en nog een stuk willen
die niet meedoen
en vanaf hun troon
commentaa...
Onmacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Broederliefde heeft een mes
in de hand, soms steekt ze
anderen, vaker steekt ze jou
met teleurstelling, met boos
weglopen en je in leegte
achterlaten, vergeefs
te laten zoeken naar sporen
die je al lang zelf
vertrapt hebt
Dus moet ik wachten
Wachten of jij je ooit nog eens
naar mij ...
Thuisloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Ze gooien stenen, zwaaien
met stokken en maken kabaal
Het dier rent weg, joelend
gaan ze er achteraan
door de velden
langs omheiningen
Over de sloot rust het
even, en vlucht, opnieuw
opgeschrikt, zigzaggend het bos in
waar het nog nooit geweest is
en, in het diepst
geen kant meer op...
Frontjas
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Ik nader de vijand
en verschuil me
tot het donker wordt
Ik graaf me in, sluip
's nachts in mijn frontjas
om het terrein
te egaliseren
voor een verrassingsaanval
op een geschikt moment
Vechtend tegen de slaap
sta ik in de greppel te bijten
op de punt van mijn tong
en in de verte t...
Stiefgedrag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Ik wilde je vergeten
nu jij om mijn liefde
niet meer kunt vragen
maar ik ben weerloos
tegen gedroomde kussen
en oude scènes
van de ene dag per jaar
dat je mijn vader was
en met mooie woorden
zonder mij aan te kijken
over mijn gemis
heen praatte
en dat ik je stoorde
en moest gaa...
In den vreemde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Ik ridderde mijzelf
en ging uit huis
om het onbekende
tot het mijne te maken
Beducht voor gevaren
trok ik steeds verder
hopend op een hand
en op de geruststelling:
Blijf, hier ben je veilig
hier is een plek voor jou
een eigen plek
geen nis in een van de portalen
waar je een vreemde b...
Zie mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 In de mensa luisterde ik
naar de gesprekken aan tafel
Een van de studenten stelde me vragen
en hij vroeg me mee
Ik ging mee, ik wilde
een beslissing, een relatie
voor de rest van mijn leven
Als voorschot wende ik
aan zijn gezelschap
Af en toe lichtte ik een slip
van mijn gedachten op...
Grote Broer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Mijn grote broer wil de grootste zijn
Hij voelt zich gauw tekort gedaan
Ik zou bij hem in het krijt staan
Wanneer ik het niet met hem eens ben
krijg ik verwijten alsof ik hem verraad
en samenspan met onze zussen
Al naar gelang het hem uitkomt
scheldt hij me uit
voor meneertje (fascist)...
Onze vlag geplant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 We zoeken elkaar binnen elkaars
grenzen die ons insnoeren
al willen we dat niet
Maar in vrijheid zouden we
elkaar verliezen, dus gaan we
zwijgend verder, opgejaagd
door het afbrokkelende land
achter ons, hopend nog
vooruit te kunnen
waar geen pad meer is
Men kijkt ons verwonderd na
...
Hoe klein
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Hoe klein kan het leven nog
interessant zijn?
Hoe klein kan mijn wereld
nog groot genoeg zijn?
Hoe klein kan ik
de pijn krijgen
en helder blijven
in conditie blijven
een mens blijven
met het weinige
dat er wonderlijk genoeg
nog functioneert
in mijn lijf
in mijn hoofd
in de sociale ...
Decadentie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Is dit nu decadentie:
het vasthouden aan je leventje
en de jonge mensen
verantwoordelijk achten
voor hun toekomst
die verloren lijkt
zonder geloofwaardige beloftes
en met alleen het verlammende
besef dat alles slechter wordt
zodat alleen geweld nog
uitkomst lijkt te bieden?
Zoals da...
Er gebeurt niets
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Onbekenden wierpen lage wallen op
in de velden buiten de stad
dus is er een wacht ingesteld
maar er gebeurt niets
Het is om gek van te worden
Sommigen sluiten zich op in hun huis
De wachten melden zich niet meer
Af en toe staat er iemand in de poort
te schreeuwen: Lafaards, lafaards!
...
Beproeving van de werkelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Binnen de heg loop ik
rondjes om mijn tuin
te verdedigen
Kwajongens en vandalen
denken dat ik gek ben
en hier niet thuishoor
Vanaf de nok speur ik
de omgeving af, de buren
komen kijken, ik blijf zitten
niet banger dan ik wil zijn
Als ik val, ligt het aan mijzelf
ook al wil ik niet w...
Kille wintermist
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Ik loop in mijn eentje door het land
waar ze mijn moeder hebben vermoord
opgehitst door de politieke knechten
van het grootkapitaal, ons land
....dat mijn gedachten vormt
....en mijn verlangende lichaam
....en jouw verlangende lichaam
....verbergt onder collectieve angst
........dat nog ...
Verdediging
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Natuurlijk willen we geen oorlog
In ieder geval niet
in ons eigen land
Soldaten zijn dus nodig
en ze moeten oefenen
om zich niet te vervelen
Dus lokken we wat uit
over de grens
We laten ze komen
Zelf zijn we al weg
Of, als ze dom zijn
leren we ze een lesje
In een hinderlaag
In i...
Het beleg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Laat hen maar praten, in woorden
hun gelijk halen alsof we het hebben
over hetzelfde, ja laat hen maar
schieten, de staat zwicht niet
voor geweld, bloed schrijft
geen bewijzen, alleen feiten
brengen waarheid aan het licht:
vreemden en verwanten omsingelen
ons, ze schreeuwen dreigementen
...
PuimPuin
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 107 Een vulkaan zijn
met een dikke huid
van verse vruchtbare grond
Mezelf daaraan verspillen
met goedbedoeld gepruts
en mislukkende plannen
Let maar niet op de rommel
Het valt wel mee
Smoezen zijn onnodig
Morgen is weer een dag
voor het heilige moeten
en nieuwe averbeteringen
Er staa...
Hier... maakt Grenzen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 Hier, op de vruchtbare oevers
van de wassende maan
hebben we het goed
We kunnen beginnen:
grenzen trekken
een staat maken
jongens werven en opleiden
tot grensbewakers
We betalen hen goed
Daar komen meisjes op af
Er is geld voor extra
kinderen
jongens
die niet hoeven te werken
op ...
Een rib uit zijn lijf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 159 Het is een verkeerd verhaal
van de mens, vrouw en vrouw-er
dat de wereld tekent
het wijdverbreide verhaal
dat de vrouw een gat is
in de borst van de man
en hem steeds weer een rib kost
(arme man, eerst door God
en daarna met zeven paarden
uit de klei getrokken)
de mannelijke fantasie...
Ik maakte fotos van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Ik maakte fotos van geluk:
haarscherp vrijende paartjes
En ik voelde me een gluurder
Zo verging het iedereen
die de serie bekeek
Niemands hart ging open
Ook niet van de vrolijkheid
of het verdrongen verdriet
van lachende mensen
noch van kinderen, hun spel
hun ernst en hun lieve blikk...
Mijn fantasie van mezelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Ik heb het geprobeerd:
spiegels zijn onbruikbaar
Ze geven een spiegelbeeld
niet mijn gezicht
zoals iedereen het ziet
Alleen op fotos, dichtbij
en terloops genomen
kan ik zien wie ik ben
maar het meest herken ik
mijzelf in slechte kiekjes
halfscherp in gelig licht
als een waarheids...
Ballerina
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 93 Het meisje keek naar mij
toen ik binnenkwam
Haar ogen volgden
mijn langzame passen
mijn hoge knieën en
zwaaiende wajang-armen
Als een kantoorballerina
uit het Departement van Rare Loopjes
bood ik haar een glas water aan
Daarna nam ik haar hand
en trok ik haar op
Ik sloot mijn oge...
Splijtzwam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Laat me alleen
tot ik weer mens ben
en doe alsof
je niets geraden hebt
niet hardop gezegd
wat ik geheim houd
: de splijtzwam
die in mijn hoofd
alles verscheurt
Ik kan niet meer
bestaan, ik word gek
of een zombie
Ik weet het
jij wilt het niet
jij wilt geen afscheid nemen
Kom ...
Het dansdier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 Hoogstens één procent
van de tijd dat we leven
dansen we, en toch
lijken onze armen en benen ervoor
gemaakt te zijn: de mens, het dansdier
van de beheerste vrije balts
het hoge spel van ons leven
op het podium van elkaars ogen
waar we willen bestaan
in de rol die we hebben
bemachtigd...
R.I.P.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 De dode ruste in vrede
zeggen we, de rust
van een droomloze slaap
in het hiernamaals
van het voorgeborchte
tijdens het saaie wachten
op het daarnamaals
van de hemel
Misschien is dat het
vagevuur: ledigheid
tot in eeuwigheid, amen
De dode ruste in vrede
zeggen we, de onrust
van onz...
Herinnering zonder bijsluiter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 Mijn geboorte heb ik onthouden
maar zonder bijsluiter
want woorden kende ik niet
alleen ervaringen en associaties
van ervaringen met ervaringen
en als tiener droomde ik vaak
omhoog te kruipen uit een hol
in de grond: licht aan het eind
van de tunnel die nauwer wordt
mij omklemt en ban...
Het
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 82 Het kan overal zijn
er valt van alles over te zeggen
maar Het blijft onduidelijk
Toch kunnen we niet zwijgen
verleid door het raadsel
dat we ademen
dat ons omspant
dat onze hemel is
dat ons bindt
en geen naam heeft
ook als we erover praten
en Het vele namen geven
En er is dat and...
Meer van deze schrijver...
