biografie: Zywa
Ik bouw geen huis, enkel poorten,
ingangen
naar schatkamers
van de oude en de nieuwe paleizen
in de gedichtenhemel
die de aarde en de eeuwen omspant
en het leven weerspiegelt,
het leven van altijd en overal
dat we kennen en proberen
te begrijpen, het leven van mensen
met wie we verbonden zijn,
die we kunnen ontmoeten
in de paleiskamers van
de gedichtenhemel.
Inzendingen van deze schrijver
2452 resultaten.Zie mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
18 In de mensa luisterde ik
naar de gesprekken aan tafel
Een van de studenten stelde me vragen
en hij vroeg me mee
Ik ging mee, ik wilde
een beslissing, een relatie
voor de rest van mijn leven
Als voorschot wende ik
aan zijn gezelschap
Af en toe lichtte ik een slip
van mijn gedachten op...
Grote Broer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Mijn grote broer wil de grootste zijn
Hij voelt zich gauw tekort gedaan
Ik zou bij hem in het krijt staan
Wanneer ik het niet met hem eens ben
krijg ik verwijten alsof ik hem verraad
en samenspan met onze zussen
Al naar gelang het hem uitkomt
scheldt hij me uit
voor meneertje (fascist)...
Onze vlag geplant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 We zoeken elkaar binnen elkaars
grenzen die ons insnoeren
al willen we dat niet
Maar in vrijheid zouden we
elkaar verliezen, dus gaan we
zwijgend verder, opgejaagd
door het afbrokkelende land
achter ons, hopend nog
vooruit te kunnen
waar geen pad meer is
Men kijkt ons verwonderd na
...
Hoe klein
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Hoe klein kan het leven nog
interessant zijn?
Hoe klein kan mijn wereld
nog groot genoeg zijn?
Hoe klein kan ik
de pijn krijgen
en helder blijven
in conditie blijven
een mens blijven
met het weinige
dat er wonderlijk genoeg
nog functioneert
in mijn lijf
in mijn hoofd
in de sociale ...
Decadentie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Is dit nu decadentie:
het vasthouden aan je leventje
en de jonge mensen
verantwoordelijk achten
voor hun toekomst
die verloren lijkt
zonder geloofwaardige beloftes
en met alleen het verlammende
besef dat alles slechter wordt
zodat alleen geweld nog
uitkomst lijkt te bieden?
Zoals da...
Er gebeurt niets
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Onbekenden wierpen lage wallen op
in de velden buiten de stad
dus is er een wacht ingesteld
maar er gebeurt niets
Het is om gek van te worden
Sommigen sluiten zich op in hun huis
De wachten melden zich niet meer
Af en toe staat er iemand in de poort
te schreeuwen: Lafaards, lafaards!
...
Beproeving van de werkelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Binnen de heg loop ik
rondjes om mijn tuin
te verdedigen
Kwajongens en vandalen
denken dat ik gek ben
en hier niet thuishoor
Vanaf de nok speur ik
de omgeving af, de buren
komen kijken, ik blijf zitten
niet banger dan ik wil zijn
Als ik val, ligt het aan mijzelf
ook al wil ik niet w...
Kille wintermist
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Ik loop in mijn eentje door het land
waar ze mijn moeder hebben vermoord
opgehitst door de politieke knechten
van het grootkapitaal, ons land
....dat mijn gedachten vormt
....en mijn verlangende lichaam
....en jouw verlangende lichaam
....verbergt onder collectieve angst
........dat nog ...
Verdediging
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Natuurlijk willen we geen oorlog
In ieder geval niet
in ons eigen land
Soldaten zijn dus nodig
en ze moeten oefenen
om zich niet te vervelen
Dus lokken we wat uit
over de grens
We laten ze komen
Zelf zijn we al weg
Of, als ze dom zijn
leren we ze een lesje
In een hinderlaag
In i...
Het beleg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Laat hen maar praten, in woorden
hun gelijk halen alsof we het hebben
over hetzelfde, ja laat hen maar
schieten, de staat zwicht niet
voor geweld, bloed schrijft
geen bewijzen, alleen feiten
brengen waarheid aan het licht:
vreemden en verwanten omsingelen
ons, ze schreeuwen dreigementen
...
PuimPuin
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 85 Een vulkaan zijn
met een dikke huid
van verse vruchtbare grond
Mezelf daaraan verspillen
met goedbedoeld gepruts
en mislukkende plannen
Let maar niet op de rommel
Het valt wel mee
Smoezen zijn onnodig
Morgen is weer een dag
voor het heilige moeten
en nieuwe averbeteringen
Er staa...
Hier... maakt Grenzen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Hier, op de vruchtbare oevers
van de wassende maan
hebben we het goed
We kunnen beginnen:
grenzen trekken
een staat maken
jongens werven en opleiden
tot grensbewakers
We betalen hen goed
Daar komen meisjes op af
Er is geld voor extra
kinderen
jongens
die niet hoeven te werken
op ...
Een rib uit zijn lijf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 Het is een verkeerd verhaal
van de mens, vrouw en vrouw-er
dat de wereld tekent
het wijdverbreide verhaal
dat de vrouw een gat is
in de borst van de man
en hem steeds weer een rib kost
(arme man, eerst door God
en daarna met zeven paarden
uit de klei getrokken)
de mannelijke fantasie...
Ik maakte fotos van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Ik maakte fotos van geluk:
haarscherp vrijende paartjes
En ik voelde me een gluurder
Zo verging het iedereen
die de serie bekeek
Niemands hart ging open
Ook niet van de vrolijkheid
of het verdrongen verdriet
van lachende mensen
noch van kinderen, hun spel
hun ernst en hun lieve blikk...
Mijn fantasie van mezelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Ik heb het geprobeerd:
spiegels zijn onbruikbaar
Ze geven een spiegelbeeld
niet mijn gezicht
zoals iedereen het ziet
Alleen op fotos, dichtbij
en terloops genomen
kan ik zien wie ik ben
maar het meest herken ik
mijzelf in slechte kiekjes
halfscherp in gelig licht
als een waarheids...
Ballerina
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 69 Het meisje keek naar mij
toen ik binnenkwam
Haar ogen volgden
mijn langzame passen
mijn hoge knieën en
zwaaiende wajang-armen
Als een kantoorballerina
uit het Departement van Rare Loopjes
bood ik haar een glas water aan
Daarna nam ik haar hand
en trok ik haar op
Ik sloot mijn oge...
Splijtzwam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Laat me alleen
tot ik weer mens ben
en doe alsof
je niets geraden hebt
niet hardop gezegd
wat ik geheim houd
: de splijtzwam
die in mijn hoofd
alles verscheurt
Ik kan niet meer
bestaan, ik word gek
of een zombie
Ik weet het
jij wilt het niet
jij wilt geen afscheid nemen
Kom ...
Het dansdier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 Hoogstens één procent
van de tijd dat we leven
dansen we, en toch
lijken onze armen en benen ervoor
gemaakt te zijn: de mens, het dansdier
van de beheerste vrije balts
het hoge spel van ons leven
op het podium van elkaars ogen
waar we willen bestaan
in de rol die we hebben
bemachtigd...
R.I.P.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 De dode ruste in vrede
zeggen we, de rust
van een droomloze slaap
in het hiernamaals
van het voorgeborchte
tijdens het saaie wachten
op het daarnamaals
van de hemel
Misschien is dat het
vagevuur: ledigheid
tot in eeuwigheid, amen
De dode ruste in vrede
zeggen we, de onrust
van onz...
Herinnering zonder bijsluiter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 Mijn geboorte heb ik onthouden
maar zonder bijsluiter
want woorden kende ik niet
alleen ervaringen en associaties
van ervaringen met ervaringen
en als tiener droomde ik vaak
omhoog te kruipen uit een hol
in de grond: licht aan het eind
van de tunnel die nauwer wordt
mij omklemt en ban...
Het
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 63 Het kan overal zijn
er valt van alles over te zeggen
maar Het blijft onduidelijk
Toch kunnen we niet zwijgen
verleid door het raadsel
dat we ademen
dat ons omspant
dat onze hemel is
dat ons bindt
en geen naam heeft
ook als we erover praten
en Het vele namen geven
En er is dat and...
Escapade
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Het vieze drankje werkt
wolken patchoeli tillen mij op
en mijn mantel blijft achter
Gehypnotiseerd, gestreeld
door donsharen schapenwol
droom ik zwaar te zweven
naar dansende handen
en het doet me niets welke
lustgedachten jullie stiekem
uitsmeren over mijn huid
Kijken jullie maar, r...
Leef het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Ik zing dit lied, ik zing het uit
ik trommel, spring en dans, ik fluit
hé, wie van jullie wil en doet er mee?
Kom, kook en eet, bespreek de dag
doorbreek de stiltes met een lach
dan hebben wij plezier voor twee
Leef het leven, Leef het leven
Leef het leven, Leef het leven
.....Je wilt v...
In bed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Heel de ochtend lig ik in bed
met koortsige gedachten
De lakens zijn zacht
en ruiken naar zeep
Ik weet niet wat ik van het leven vind
Ik weet niet, wat kan ik het beste doen?
Heel de ochtend lig ik te woelen
van de liefde te dromen
en heel de tijd te zuchten
of mijn hart wel echt zo zek...
Plaksels oude huid
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 93 95 of ruim 22 jaar
geleden, wat is de langste tijd?
Sinds zijn geboorte of sinds zijn dood?
Twee eeuwigheden, ongrijpbaar
als lucht, bewegen met mij mee
omhullen me altijd, de tijd
verbindt me met alles
dat ik niet ben, tijd is
het onzichtbare web
waarin ik leef
waarop ik blijf plakk...
Meisje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 96 Verrukt, met jouw ogen dicht
de kersenbloesems in de straat
opsnuivend, mee neuriënd
met de vrolijke vogelzang
oh, levensechte dromen
van geluk, lief, lief meisje
weggedoken in kussens
wanneer het stormt
Tot diep in de nacht
vol verwondering
en vol verwachting
weer op, je verheugend
...
Landtapijt
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 86 Akkers, gras en wijken
langs de lange slang -
de rivier die alles verbindt
de ruggengraat van de lapjes
aan de overkant omzoomd
door stapels driehoeken -
kale kammen, bekrast
met brede lege wegen
naar elkaar
De windberg steekt er boven uit
en veel, veel hoger nog begrenst
een lichte...
Trage cirkels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 De hele dag schuilen
wachtenden achter
de regengrens
in nissen aan het trottoir
langs Bar Titanik, geen hoop
op toegang noch op het einde
van de lange regentranen
over de ruwe muur, het raam
en de tralies voor de vrolijkheid
binnen, waar ik hand in hand in
trage cirkels om de muzikan...
Het begint met tover
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 De kinderen vragen waarom
we wonen waar we wonen
hoe we zijn gekomen
aan de antieke lamp, en waarom
ik niet alle antwoorden weet
Ik tover
er verhalen uit
levensverhalen
van pijn, verdriet en succes
met wat opschepperij
glad dichtgesmeerd, glanzend
van genoeg betekenis
om ze te la...
Ontsnappingskamer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 De koning heeft de sleutel
van de sloten aan de buitenkant
en dat is precies het probleem
want die koning ben ik zelf
opgesloten in deze piramide
Het is een koan
en het is niet grappig
Wanhopig roep ik antwoorden
in het duister, op de tast
strompel ik verder en
eindelijk gaat de deur...
Meer van deze schrijver...
