inloggen

Alle inzendingen over landschap

820 resultaten.

Sorteren op:

Island in the sun

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 37
Een airbus trekt een streep dwars door de wolken de golven van de stille oceaan omspoelen kringen zand in breekbaar lint Er gonst en galmt zo om de paar minuten een jet airliner - eiland in de zon de last van passagiers is tijdelijk een hier en nu van wereldse passanten Vanuit de lucht gezien is een atol een klein en tijdelijk eiland…

Bijles

gedicht
3.1 met 26 stemmen aantal keer bekeken 8.243
Vergeet niet de rivier te gedenken die, in een nabij verleden nog, zo bedachtzaam haar weg door het land volgde. Ogenschijnlijk zonder moeite wrong zij zich in alle mogelijke bochten, gedurig op zoek naar een groter water om daarin te onder tegaan, als vanzelf, maar in haar monding doken eilanden op, steeds meer eilanden, zodat ze ten…
J. Heymans30 oktober 2024Lees meer >

Onze Ardennen

netgedicht
1.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 131
Vlieg met me mee ontsnappen aan het alledaagse de wereld wacht Hoe uitnodigend het is om te kijken met het hart naar een landschap dat zich uitstrekt met lagen van zachte kleuren en texturen Tijd lijkt ontzettend langzaam te gaan zowaar stil te staan in deze puurheid. Heerlijk genieten met alle zin- tuigen in een omgeving waar ik dwaal…
CB1 september 2024Lees meer >

Golf

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 63
Op 't kunstgras van de blaricummermeent bij een beboste dekzandheuveltop met zicht op het smaragdgroen van 't eemmeer de bijvanck tafelberg en stichtse strand de dode hond, kwadrant en muiderzand staat hij met puttersclub opzij te staren die gooi- en smijtwerk eemlander uit baarn zijn blik gevangen in de laatste stop voor 'n…

Foto op startscherm

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 73
Op mijn startscherm een foto waarop de einder richting Katwijk, de bocht Ervoor een hondenoppasser met zeven honden die lekker vrij lopen daarachter wij, met z'n drie, maar niet op de foto Jij draagt die wollen pet en hij denkt waar gaat dit naartoe ‘k Wist niet dat ik zo zou genieten van dit uitzicht toen ik hem nam, ‘t strand…
Ralameimaar18 augustus 2024Lees meer >

Oud massief

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 45
tijd verslijt bergen van graniet steen wordt zand deemoedig wijkend voor het veenmoeras nieuwe levensbron op de afgeronde horizon…

domaine particulier

netgedicht
3.6 met 9 stemmen aantal keer bekeken 58
volg het geëffend pad waar onuitgesproken woorden de voetstappen dempen waar ontluisterende bomen en linten van zwijgzaamheid onvoltooide zinnen vormen achter de hoge heuvels van misplaatste trots bepalen leestekens de grens juist daar in het land van zeggen en schrijven spreekt men de taal van dichters...…

Fleur de Sel, la reine des lacs roses

netgedicht
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 120
Ver afgedwaald van de zee heerst zij over les lacs salés Getooid in zacht roze wit en blauw knispert deze koninklijke kristallen vrouw Een geurig paars lavendeltapijt omringt haar lacs roses waterrijk Odin en Helios haar bovenaardse goden-vrienden op de knieën de sauniers als scheppende bedienden Un roi flamant rose vliegt rechtlijnig…
J.Bakx21 juli 2024Lees meer >

Skyline

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 23
De Brug als verbinding Tussen Zuid en Noord Met de Toren als peiler en Vervolgens 't Slot De Toren als bruggenbouwer Tussen hemel en Aard'. Daar je nooit echt weet of de Ander bestaat Zowel Brug, Torens als 't Slot bestaan; skyline Zaltbommel, hoog uittorenend Boven die soms woeste Waal >>> Fictie kan herstellen Dus rechtzetten…

Barinees

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 43
Ik zie, omringd door stenen, door jouw ogen Een grafkamer van wel tweeduizend jaar Ik ken ze wel, toch kon ik 't niet geloven Hoe is het mogelijk, wat deed hij daar Was er geen Barinees die 't licht kon doven Te veel respect voor doden meegewogen? Ik ben een Baarnaar en geen Barinees Als Tukker ben ik niet in Baarn geboren Ik woon en…

[ In oranje licht ]

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 71
In oranje licht zoemt ’s nachts heel het wijde land: het gasveld staat aan.…
Zywa3 mei 2024Lees meer >

laten gaan

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 69
in kleurenhoutsnede zonder titel varen we door een stroomlandschap we zien stormschade in olieverf op doek we kijken naar de zwarte golfbreker basalten wachter aan zee op doek hoe het water beschrijven haar tinten haar tonen met blauwzwarte inkt de schittering van zilveren strepen onder een tere witte lucht hoe…

De rechte weg

gedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.716
Je stelt je op een weg in als een liniaal, maar rijdend door het landschap van Noord-Frankrijk geven de kaarten alle van bedrog blijk: wij ronden bocht na bocht - maar verticaal, waardoor wat ons omringt te kantelen lijkt als wij de hoeken omslaan naar beneden. De heuvels openbaren zich allengs als treden. Een trap die om en om naar aarde en…

Sporensneeuw

netgedicht
4.5 met 15 stemmen aantal keer bekeken 81
ik herken de sporen in het akkerland de ijskoude winter die er heeft gezaaid ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid nu heeft ze alleen hem als onderpand in haar kamers huist men al dagenlang waar geveegd werd op het vergane tapijt dat mossen, en menig paddenstoelen slijt en dichte mist had als enige behang mistroostig oogt mijn bewonderde…

De laatste pont

gedicht
3.2 met 28 stemmen aantal keer bekeken 10.512
Een klok slaat aan de overkant. 't Is laat. Je telt de slagen niet, je kunt ze dromen. De jaren lopen, denk je, ook wel zonder dat. Tot hier was er een weg. Die eindigde in wat. De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe, Deze omgeving is in wachttijd opgelost. Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig. Vroeger ging die precies om middernacht…
Ad Zuiderent15 februari 2024Lees meer >

Helder

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 115
wit is de jurk in het stille ochtendlicht wit de wapperende vlag uit de kapot geschoten muur wit de woedende knokkels van de gebalde vuist wit de gevangen geesten in een web van rokerige mist wit is het gelaat dat in de ijle verte staart wit het roerloze doek dat leeg op beelden in pigmenten wacht wit is de razende storm die…
J.Bakx13 februari 2024Lees meer >

Bloesem

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 137
zachte regen beroert de delicate schoonheid van huiverende kersenbloesems op ranke twijgen wiegen witte vogels wij lopen uit de langgerekte dag jij fluistert dat we voor geluk zijn geboren de bergen hullen zich in wolken…
J.Bakx13 februari 2024Lees meer >

Stilte

netgedicht
4.7 met 29 stemmen aantal keer bekeken 602
Over afstand gedragen geen geluid, geen grenspalen langs wegen met snelle schreden het beter horen achtergebleven een gewillig oor laat zich graag aanhoren hoewel het vaak anders betaamd niet zozeer de harde woorden daar ‘t hoorbare te wensen laat stilte gelijk kleurloze bloesem is aandacht dat vroeg ontwaakt eenmaal een rijpe kers…
Rob van Tol12 februari 2024Lees meer >

Osibisa

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 76
Op Google maps zocht ik het Nyosmeer De stikvallei in centraal Kameroen Ik liet het staan, ging toen iets anders doen Weer terug op maps stond er geen letter meer Wel stond het continent leeg op de kaart Een grote olifant die mij aanstaart Met huidplooien - er stonden namen in Sudan Egypte Tsjaad Nigeria Zuid-Afrika Malí Congo-Kinshasa…
Maxim24 januari 2024Lees meer >

Gaia's taiga

netgedicht
2.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 74
Ooit in een ondenkbaar ver infinitum onder gaia's taiga in galactica dwarrelden microscopische nonspecies van darwin en crusoë in de wereldzeeën wortelden zich als outcast vast in miljardenvoudige neuronen in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen in ongenaakbare toppen der…
Maxim6 januari 2024Lees meer >

Nederland verdroogt

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 176
Onheilsprofeten laten u weten dat ons landje verdroogt Het grondwaterpeil zakt Aardappeltjes verpieteren De bodem is craquelé Gebroken poten bij het vee Rijn en Maas worden wadi’s Schepen met roestige ribben liggen vast in droge gracht Getuigen van vergangen tijden waarin handel welvaart bracht Zoute kwel rukt op Grachtenpanden scheuren…

Oostendetanka

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 70
Lucht en zee en strand verdwijnen in grijstinten. De man en de hond, zwarte stippen in front, zorgen voor de vaste grond.…

Leestekens in een landschap

netgedicht
4.4 met 10 stemmen aantal keer bekeken 106
in het verrafeld landschap aan de rand van het bestaan zweeft een gier om de dode ontdaan van het zware pak gaf de dood hem vleugels verdwenen verten van zwervende gedachten de tijd met duizend wijzers uitgewist in de horizon in de open levenloze ogen het stukgehamerd hart staat het landschap geschreven laat in teisterende wind…
J.Bakx15 november 2023Lees meer >

Mijmering in trein

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 81
Ik zat in de trein En las de gedichten van ieder Sloot m'n ogen en vroeg mezelf af waarom ik ze las en hoezo overdacht wat dit wel was Keek uit het raam toen en zag de bomen als de gedichten, de sloten ertussen, gedichten als weilanden als donkere wolken dan weer electriciteitspalen Als een gezellige bossage, een kale industriewijk…
Ralameimaar8 november 2023Lees meer >

Sereen domein

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 108
Bomen als gebouwen. Geen beweging van wind. 'Wij staan hier op vertrouwen, vertaald in groei - al jaren.' Geen vogel laat zich horen. Vertrokken naar akkerland. Geniet van zijn conditie vòòr de kou straks toeslaat. Roerloos ontvangen de bomen signalen uit een oorlog... Zenuwachtig gefluister. Ineens knapt er een tak... Toeristen op…
Dankzij B.14 oktober 2023Lees meer >

METAMORFOSE

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 128
landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd? landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde…
J.Bakx20 september 2023Lees meer >

Sporen

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 88
De rimpelingen en de sporen, de verten in de horizon verloren het steeds veranderende van 't strand, de zee, dat neemt het oog, de lens voortdurend mee Ze zijn daarom zo blij als 't zand er vers en eventjes gaaf uitziet dat laaft het oog, biedt rust, een overvloed van vree…
Ralameimaar25 augustus 2023Lees meer >

Kom

gedicht
3.7 met 21 stemmen aantal keer bekeken 9.080
Stenen hebben een hart van brand. De tweede regel is verdampt in wind zo hard dat ik in elke hand een steen moet dragen staand op de kraterrand. De eerste regel ging verloren in mist boven de weg, rook- slinger door het land. Vuurslag, geweld van vallen. Ontelbaar maal toeval, gestapeld wegwijzer naar meer, verder, altijd dezelfde afval…

IJzel en brem

gedicht
3.2 met 11 stemmen aantal keer bekeken 5.591
In de hoekjes van de ogen huilt het Zienderogen werd de winter een keel Het is de keel van de winter die krast De brem op de akkerrand lijkt bevroren De brem op de akkerrand leek geelzwart Winter hurkte als een kraai op het dak Zwart en geel en kraste uitzinnig Toen ijzel op de straatweg tokkelde IJzel tokkelde op de straatwegen toen De…

Kap

gedicht
4.2 met 64 stemmen aantal keer bekeken 9.149
Ze braken het bos af: boom voor boom gingen ze tegen de grond, de dennen. Zo klein als ik was keek ik plotseling doodgewoon over hen heen. In het nieuwe licht rezen wijken op, wegen kwamen en gingen overal naar toe. Die sloeg ik dan ook in. De bomen achterna. ------------------------------- uit: 'Weg, wegen', 1985.…
Meer laden...