Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Als de wind niet meer is horen we niet meer het ruisen van de bomen. Als de wind niet meer is horen we niet meer het ruisen der zee. Als de wind niet meer is zien we het gekrookte riet niet meer wuiven langs de oevers. Als de wind niet meer is zien we het graan niet meer golven over de akkers Als de wind niet meer is voelen we niet…

Luister naar de bomen 't is de wind die door hen spreekt. Kijk naar het water 't is de wind die het laat kabbelen. Zacht lispelen de bladeren door streling van de wind. En het gekrookte riet golft langs het kabbelend water door de wind. Ik zelf ben de wind want ik hoor de bomen ik zie het kabbelend water en het golven van het…

Voor ieder naderen eens de laatste dagen dat is de weg die door het leven gaat maar ondanks dat zou ik toch weer graag de bijen en de vlinders tussen bloemen zien fladderen in mijn tuin. Ik wil zo graag nog weer genieten van de kleurige bloemen en planten, van de uitbundige zangen in de eik. In de lente weer het jonge leven dartelend…

Iedere ochtend als de horizon weer licht en de wereld zich baadt in het zonnegloren verheug ik mij weer bij het zien van jouw gezicht en verlang ik weer jouw stem vol zang te horen. Een dag zonder jou is een dag zonder zon een kleurloze hemel met wolken bedekt geen groen veld geen blauw bos tot de horizon geen vrolijke kleuren zover ons zicht…

Kun jij mij vertellen hoe eens de aarde is ontstaan een wereld met toeters en bellen hoe is die ontwikkeling in vredesnaam gegaan. Wanneer en hoe ontstond het eerste leven gewoon gegroeid op ruwe steen is er iemand die mij hier antwoord op kan geven of broedt die vraag bij mij alleen?. Vertel mij hoe de adem kwam in het onmetelijk heelal…

Bestaan er dan geen mensen die vrede willen bestaat de mens uit lauter weerbarstig verzet valt wraakzucht en hebberigheid niet te stillen ieder voor zich, niemand die op anderen let. Overal oorlog, machtsvertoon en dictatuur overal ontheemden, de wereld staat in brand onder mom van democratie ego aan 't stuur en onder vriendschapsleus verraadt…

Eens heb ik een stem gehoord gesproken met macht Hij sprak slechts één woord maar heeft veel goeds gebracht. Dat woord drong door in mijn hart zoals ook die stem zo vredig klonk het verdreef alle smart dat woord is Liefde waardoor haat verzonk. Wie sprak dat woord dat woord vol macht dat woord dat iedere ochtend gloort en ons de ware…

Welk seizoen strooit zo kwistig met edelsteen en goud over de paden zo welig in het langzaam kalend woud. Een genot in late “Indiansommer” wandelen in het knisperend blad vrij van zorg, vrij van kommer weg gedachten van een stad. Dit is het seizoen waar ik van droom als de natuur zich voorbereid op rust rust ik ook zelf uit onder een boom…

Ik hoor zo graag de vogels zingen in kruin van eik of den in het bos barst elke ochtend hun concert los ik geniet van al die mooie dingen. Nachtegaal, fitis of wielewaal in elke bos zijn ze te horen ode elke dag in 't ochtendgloren dank aan de schepper in eigen taal. In eerbied vouw ik ook mijn handen dankend voor vrede, geluk en rust…

Geen dag gaat voorbij of ik ontmoet mijzelf 't zij in spiegelglas in water van heldere stroom of in gelijkende medemens. Steeds weer vraag ik mij af waar of wie ik ben en of mijn spiegelbeeld zich ook in mij herkent. Ik ben niet de enige die naar zichzelf zoekt. Maar elke dag loop ik mijzelf voorbij in de overwelgende massa.…

Langs blauwe zee rivier of meer over hoge bergen of diepe dalen uitgestrekte velden donkere dichte wouden. De wereld is een schone mengeling vol kleuren en vormen. Loop langs blauwe zee volg de stromende rivier klim op de bergen daal af in diepe dalen verwonder je op uitgestrekte velden of trek door dichte donkere wouden. Geniet…

Nergens beter toeven dan tussen golvend riet turend over het kabbelend meer luisterend naar de vogels. Aan de overkant van het water loeien koeien in de wei wordt gras gemaaid om te hooien alles wijst op voorjaar begonnen in mei. Heel het leven nood tot rust te komen ga ook zelf eens ontspannen rustig zittend aan de waterkant genietend…

Waarom ontbreekt mij steeds weer het talent tot ontdekking van een nieuwe eigen stijl met zwierige woorden en nieuwe trend al schrijf ik mijn gedicht met botte bijl. Ach wat maakt het uit welke keuze ik doe mijn inspiratie komt alleen uit jou najagen naar nieuwe methodiek maakt moe noodzaak van geeigend schrift maakt mij trouw. In mijn…

Wat is een dichter zonder dromen dromen die de dichter samenstelt die uit gedachten en verzinsels komen over vredige wereld zonder geweld. Ach, de dichter is dromer of fantast vertolkt zijn idealen in woorden legt zijn denkbeelden in verzen vast in ritme, danwel zonder akkoorden. Nee de dichter is niets zonder dromen hij droomt over vrede…

Vertel mij waar de grenzen van liefde liggen De lach en zang van ’t stille hart Waar geen kwaad, angst of spot kan binnendringen Geen vrede door haat of jaloezie wordt verward Vertel mij waar de mensen, mensen zijn Die elkaar in liefde groeten Waar geen woorden vol afgunst of venijn In menselijke gevoelens wroeten. Vertel mij waar het geluk…

Een rimpeling slechts over het spiegelend water veroorzaakt door een zachte bries en zacht wuift langs de oever het pluimend gekrookte riet. Een visser eenzaam in zijn bootje in gedachten ver buiten aardse trend genietend van stilte en rust alleen aandacht voor zijn dobber gespannen hopend op een kleine vangst. En verderop de witte zeilen…

Steeds weer vraag ik mij af wat is het leven is het een feest of is het een straf 't duurt niet lang 't is slechts even. Kom, geniet ervan en dans dans, de tijd gaat zo snel iedere dag is weer een nieuwe kans en passeert dikwijls in een tel. Geniet dagelijks van zon en regen het briesje dat rimpelt 't spiegelend meer geniet 't leven al…

Wellicht ligt het in het verlopen van de jaren de verschillen in gebeurtenissen in de tijd ook zeer waarschijnlijk zijn de beelden gaan verbleken van een jeugd die het leven genoot de wereld was rond, de zon op grote afstand. De horizon was mijn beperking en de zee onoverbrugbaar en veel te diep ergens lagen hoge bergen tussen dalen waarin…

Ergens zal een wereld zijn waar dromen waarheid worden een wereld waar geen woestijn nog wordt gevonden maar enkel nog velden vol bloemen. Die wereld is als het paradijs eens door God geschapen vrij van afgunst, vrij van oorlog daar kent geen mens een wapen daar zal alleen de Liefde heerser zijn. Ooit zullen wij daar allen samen zijn…

Ik heb de vlinders gezien de bloemen geroken vogels hoorde ik zingen bijen verzamelden honing jij danste daar tussen over de paden in mijn tuin. En ik dacht bij mijzelf; “Wat is de wereld mooi, wat is het leven een feest.” Want ik rook de rozen geuren zag de vlinders fladderen de vogels zongen en de bijen verzamelden honing. En ik…

Ik liep door mijn tuin tussen bloemen en rozen een merel zong in eikenkruin een vlinder had een plek op mijn schouder gekozen. De nachtegaal sloot bij de merel aan een duet wie 't mooist floot even ben ik hierbij stil blijven staan. Die vlinder is nooit weggevlogen hij vloog rechtstreeks in mijn hart en is met wat lag in zijn vermogen…

Dagen zijn niet meer dan foto's uit 't verleden een boek vol herinneringen aan vervlogen tijd gebeurtenissen aaneen geregen goed of slecht of allebei. Hoe 't was? Ach ik weet 't niet meer de tijd gaat dikwijls zo snel. Nu blijf ik wachten wachten op een open einde maar de resterende dagen wil ik blijven plakken in mijn album. Wie…

Je leven is een dans de muziek een briesje door het lover de vogels zijn de muzikanten. Ritme wordt aangedragen door golven van de zee en zacht ruist het graan als zwaaien van je rôbe. Je leven is een dans met muziek door 't lover.…

Je vangt de laatste droppel regen en voelt je aderen zwellen ook de aarde drinkt en deelt met jou de goed gevulde beker uit dankbaarheid schenk jij je schaduw tegen het laatste straaltje zon. In je schaduw rusten mens en dier en drinken die laatste druppel regen die vloeit door je zwellende aderen om niet te verdrogen in het laatste straaltje…

Altijd wil ik de dromer blijven De dromer die ik altijd was Over dromen van vree wil ik schrijven En over de droom die genas Het was een droom van rust Die de mens aansprak en raakte Na ontspannende slaap wakker gekust Door geest van liefde die over mij waakte Het was een droom voor alle mensen Van elke kleur en elk ras Dat elk voor ieder…

Eind der wereld is mij niet te ver zolang U het einddoel bent dan trek ik geleid door de ster naar oorden die niemand kent. Waar ik verdwaal door duisternis gaat U mij voor in zuil van licht zelfs door de dichtste wildernis houd ik mijn oog op U gericht. Als wateren mijn weg versperren baant Uzelf voor mij een pad door de nacht bij licht…

Misschien wil niemand het lezen mijn gedichten die ik met liefde schrijf aangeboden aan het Opperwezen gebeden en dank voor ziel en lijf. Mijn dank dat ik vanmorgen mocht ontwaken dat ik het licht van de zon weer zag de schone schepping en alle volmaakte zaken in het licht van weer een nieuwe dag. Eens zullen mijn dagen voorbij zijn gegaan…

Vaag door dichte nevels ziet men nog silhouetten uit lang of kort verleden tijd die men in 't heden wil zetten aan duidelijkheid niet te wensen wars van nevel of duister maar volop in het licht transparant voor ieder in het zicht. Maar in hedendaags licht blijkt vorm van silhouetten vertekend door nevel en tijd. Waar blijft de tijd…

Op een dag nam ik het besluit 's een versje te gaan schrijven zo één die men dagelijks op straten fluit en die nooit als aria zal blijven. Zo'n liedje zuiver voor m'n eigen lol waarvan men zegt; “Dat schreef die halve gare.” eigenlijk is 't veel te dol en toch fluit iedereen 't, dat is 't rare. Zelfs hoorde ik vanmorgen uit de bomen de…

Vroeg begon deze dag zoals overigens alle dagen zonder byzondere beloften gewoon bewolkte lucht zo afentoe gewoon een zonnetje en natuurlijk gewoon zo nu en dan een gewone plensbui. Door de straten lopen gewoon gewone mensen die zich gewoon haasten om hun gewone dagelijkse inkopen doen en vervolgens zich gewoon haasten naar hun gewone…