Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Hij leed het lijden dat ik had moeten lijden. Hij droeg het kruis dat ik had moeten dragen. Hij droeg de spot die voor mij was bestemd. Hij werd vernederd in mijn plaats. Hij overwon de strijd die ik niet kon strijden. Hij schonk gena aan hen die Hem verraden. Zelfs vergaf Hij hen die Hem sloegen aan het kruis. Nu hoef ik die strijd…

Gedachten steeds weer aan hetzelfde besteed aan zonnestralen over kabbelend water aan die zeilboot die daar tussen de oevers gleed of aan die statige zwaan daar even later. Daar achter het golvende gekrookte riet de zwaluwen die over het water scheren een schilderij waar menigeen van geniet en de schepper voor te danken en eren. Dromerig…

Dromen wil ik over tijden die slechts vrede brengen op aarde wars van menselijk lijden alleen voor ieders eigen waarde. Nooit meer verschil in rang of stand alleen vreindschap en vertrouwen vijandschap bestrijden hand in hand samen aan betere toekomst bouwen. Een droom die ik wil verspreiden over de wereld, over landen een wereld vrij…

Niets ontstaat uit niets. Daarom bestaat niets altijd als niets. In niets kan ook niets wezen. En toch... is leven ontstaan. Uit niets? Dus … er moet altijd iets zijn geweest. Maar... wat?…

Een hart klopt heviger bij verlangen dan het wachten op het ochtendrood in 't brein is onrust niet te vangen bij het naderen der tijd in aardse schoot. De tijden worden ontsloten in de grenzen van leven en zijn en gaan steeds onverdroten over paden met brood en met wijn. Lopen wij daar met blinde ogen zoekend en tastend naar de horizon…

Koop heel de wereld met je geld koop macht en heerschappij misschien voeel je je dan een held maar echt, je maakt niemand blij. Je voelt je machtig met je miljarden denkt dat ieder voor je kruipen zal scheurt je beloftes en hulp aan flarden eens komt jouw hoogmoed ten val. Je wilt heel de wereld regeren zet alles en ieder naar jouw hand…

Ik sprak een diplomaat uit America die beweerde dat hij koning was en dus iedereen de les las gaf iedereen ontslag en een trap na. Hij stelde zich voor alsof niemand dat wist zijn naam klonk bloemrijk, hij heette Narcist.…

Wie zal stenen gooien naar hen die weerloos zijn hun machteloosheid ontplooien in sadistisch venijn. Zwelgend in zelfwaan en macht de hele wereld commanderen hebben ze zwakte veracht zullen van eigen fouten niet leren. Ze staan gereed stenen te werpen naar hen die voor vrede leven terwijl ze woorden met dreiging scherpen tillen ze geen…

We zijn vandaag naar Den Bosch geweest en dronken daar een bakske leut met bol het was er net carnaval en de terrassen zaten er bomvol. De straten waren vol met feest en iedereen had lol iedereen behalve wij wij hadden een bakske leut met een heerlijke bol. En iedereen vierde carnaval en was me daar teut en had me toch lol…

Verdriet is op vrolijkheid gestuit het huilen werd lachen eenzaamheid kreeg handen aangereikt hulpeloosheid gaf men voeten gebrek door overvloed gevuld onmenselijkheid wordt vriendschap.   Een leven hoort met zin gevuld de lach zal altijd blijven een arm om een schouder heen geen last die niet te dragen valt door liefde die gebreken dekt…

Waar ligt 't verdriet dat ik, tenvoeten, jou nooit gun jouw hartenpijn tot kwelling doet bezeren en het leedvermaak aan kwaadwilligen misgun hun laaghartig hoogmoed af zal moeten leren. Hoe durft men jou kwetsen tot het aller uiterst ja minachten alsof zij meerder zijn dan jij en mijden jou om je charme en je luister of ze laten jou ondanks…

Ach, mocht ik eeuwig naast jou lopen hier in 't groen door kronkelpad en stiekem zou ik hopen dat ik voorgoed jouw hart bezat. Waar zou ik zijn zonder muze zoals jij waar zou ik dan de woorden vinden zolang reeds wens ik jou aan mijn zij maar wil jou ook niet aan mijn grollen binden. O schone, die mijn hart op hol doet slaan gelijk een…

Vrolijk zal ik wandelen tot de horizon luid en goed gemutst zingend mijn ochtendlied helaas is de lucht bewokt en grauw zonder zon maar de natuur is schoon dus dat hindert niet. Luid klinkt mijn zang door veld en woud de wereld rond een stralende zon zal vast wel weer gaan schijnen al dolend loop ik langs die plek waar jij toen stond zie in…

Ach, ik mis mijn muze schoon lange tijd wijl zij toch immer aan mijn zijde stond wist zij toch dat haar stem mij steeds verblijdt haar afwezigheid is mij een open wond. Ik zoek nu woorden die zij voor mij zong schoon van rijm, wonderlijk van melodie zang van mijn schone muze blond en jong een lust, een droom voor 't oog als ik haar zie.…

Weet je, nu het winter is is het nog slechts even wachten op de bloemen die zullen bloeien in mijn tuin. Op de warmte van de zon die hen doet kleuren, de frisse bries die verspreidt hun geuren. Nog even wachten en zolang nog wandelen door serene witte veld. Niet over koude tenen klagen, maar vrolijk op de gladde ijzers wagen op dicht…

Inderdaad je zou denken dat de mensen meer kunnen dan God. God schiep de hemel en de aarde, en alles wat er op, er in, en er boven is, in zes dagen. En de mens ............, kan dit alles in één dag vernietigen.…

Er vliegt een vogel hoog in Pruisisch blauw tussen witte goudgerande wolken. Een vogel wit als sneeuw met groene lauwertak als teken voor de volken Die vogel vliegt over heel de aarde laat de schepping niet vergaan. Land toch schone vogel voor het te laat zal zijn spreek de mensen aan.…

Geen schoner gedichten die ik schrijf of glansrijker odes uit mijn ziel enkel versjes voor de vrouw waar ik voor viel slank van taille schoon en recht van lijf. Haar lieve ogen bruin en zacht geen poëtisch schrijven zou toerijkend zijn haar lippen roder dan Bourgondische wijn de wereld danst wanneer zij lacht. En zij, zij danst door het…

Wie heeft nooit de zon gezien stralend aan de hemelkoepel? Wie heeft nooit het groen gezien op een stralend zonnige dag? Wie zag nooit het water kabbelend over vlakke meer? Wie zag nooit de horizon scheiding tussen hemel en zee? Wie heeft nooit gezeten in schaduw van bomen in het bos? Wie heeft nooit genoten van jonge dieren in de natuur…

Waar zijn de dromen uit mijn jeugd gebleven de dromen over vriendschap, vrede en rust de dromen waar zonder geen mens kan leven dromen van vreugde voor ieder mens een lust. Waarom weigeren mensen vriendschap en vreugd maar kiezen ze steeds voor bezit en afgunst en steeds zien zij in oorlog en twist weer deugd normale zorg en zijn voor elkaar…

Vanmorgen voor ik wakker was werd ik gewekt door de haan hij riep dwars door het vensterglas. “Hèy 't is tijd om op te staan”. Ik opende het vensterraam en gooide de pispot naar z'n kop met inhoud en hele santenkraam en riep; “Ik krijg je nog wel, let maar op”. Hij vluchtte in de schuur naar de hanenbalk 't werd me allemaal toch een troep…

Laten we het menselijk hart niet laten wezen als het hart van de winter. IJskoud, kleurloos en stil! Maar als het hart van de zomer. Warm, vol bloemen en vogelzang.…

Lach, lach vandaag, lach de lach, die jij alleen kan lachen die lach, die elk mens veblijdt zelfs de zon doet schijnen. Lach, je lach brengt vreugde voor ieder die hem hoort, al heb je zelf pijn al heb je zelf verdriet lach steeds je vrolijke lach zonder ken ik je niet. Lach in een wereld vol ellende laat ieder weten dat je leeft lach…

Vandaag ben ik langs het water gelopen en heb van wind en wuivend riet genoten langs bermen waren wilgen opgeschoten daar achter lag de horizon wijds en open. Een panorama vol smaragd en robijn doorzeeft met held're gouden zonnestralen als ladders waar engelen op en af dalen zo kan dus de aard nog paradijslijk zijn. En verder loop ik langs…

Zie langs de horizon gouden ochtendgloed en witte voile bedekt smaragd groen veld zo wordt de dag na donkere nacht begroet door deze wonderen staat de mens versteld. Vanaf mijn eigen plek zie ik het leven aan in de ochtend begroet ik de rijzende zon die heel de dag aan blauwe lucht zal staan en ik geniet zijn warmte op mijn balkon. Zo is…

Zo stil reeds was de tijd mij gepasseerd slechts met kleine tikjes en in de verte het beieren van een carillon daar tussen de leegt6e van het moment en het gedaver van raketten, tegenhang van veiligheid en gevaar. En steeds ging de tijd zijn eigen gang steeds door met kleine tikjes ik luisterde naar de stilte van het moment, wilde de stem…

Fluitend loop ik door de lanen uit volle borst zingend overstraat dansend langs beuken en platanen weet met m'n vrijheid bijna geen raad. Vrolijk groetend alle mensen alle meisjes spreek ik aan wat zou ik mij een beter leven wensen dan dit vrolijk vrijbuiterbestaan. Nog steeds lacht mij de toekomst toe al is mijn beweging niet meer zo…

Iedere morgen opnieuw bewonder ik de wijde horizon de smaragd groene velden. Iedere dag adem ik weer de frisse ochtend geuren van weide en bloemen. Iedere ochtendstond geniet ik van de witte schapen grazend in het Pruisisch blauw. Iedere nieuwe dag rijst voor of achter de wolken de nieuwe warmte bron. En iedere dag opnieuw geniet…

Mijn hart krimpt nadat jij bent verdwenen en ook al zoek ik mij 't apenzuur volgens mij nam jij voorgoed de benen en beslist niet voor onbeperkte tijdsduur. Nu zit ik hier eenzaam op m'n bank maar waar is waar, ik weet, ik ben je kwijt wat helpt 't als ik in m'n ééntje jank 't is zo 't is, en da's een nuchter feit. Nu maar weer dapper op…

Stap voor stap het leven door zoekend naar geluk en evenwicht soms vraag je, waar doe ik 't voor maar toch steeds komt weer 't licht. Een etmaal bestaat uit licht en donker alles in 't licht kent schaduwzijde iedere duistere nacht, toont stergeflonker voor- en nadeel tekent beide. Toch is 't leven één aaneen gesloten keten van wisseling…