17 resultaten.
Roman uit Pavlodar
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 73 Nu als aspiratie in de nacht
in diep zwijgend verlangen
naar jouw stoere schoonheid
zoek ik de vitale betekenis
van onze prille vriendschap
onbeschreven
zodat we samen
verder kunnen
schrijven over liefde
het leven en de oorlog
een ruwe diamant nog ongeslepen
is jouw spiegelbeeld in de rivier Irtysj.…
Stadsdeel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Er lopen donkere schaduwen
samen met mij door zonnige straten
ik weet de namen niet van de ganzen
die mij vergezellen in de arme stad
dit stadsdeel geniet bekendheid
vanwege de kakelende kippen
de donkerbruine schapen
en het gebouw dat op een schip lijkt
vroeger was hier een buurt
met een telefooncel op de hoek
en kroketten die je uit…
Avondwind in maart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 46 luister vrijwel onbewogen
naar de avondwind in maart
in gesprek met de geesten
gestorven mensen in de verte
luister naar verhalen over liefde
alsof het verleden onbestaand
is weggevaagd met vragen
in onverstaanbare taalbarrières
het alleen zijn is te dragen.…
Ons
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 51 Er is geen vragen
meer naar het waarom
waarover vragen is geschreven
je bent hier bij mij in leven
mysterieus tot aan de dageraad
na de reis vond jij de thuishaven
waar je de muze weer kunt laven
nu ook de spiegel is verdwenen
wil jij van mij een antwoord lenen
wat zal ik voelen als jij gaat
laat ons de liefde nu bedrijven
ik wil geen…
Lokalisering
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 40 Grijs komt tot bloei door eigen groei
in een wild en onbedorven landschap
door de nabijheid van het spiegelmeer
afstand speelt een belangrijke rol
door fraaie melodieën van liefde
in het stilleven van deze wereld
er vallen gitzwarte schaduwen
over prille liefdesaffaires
aan de groene rivieroevers
oriëntatie is van levensbelang
wie geen…
januariavond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 Open me, lijkt ze nu te fluisteren
en ik neem aan dat het een lied is
ze drinkt champagne en lacht breed
over de canapé waarop ze naakt ligt
mijn waarneming faalt niet
het is mij bijgebracht
zorgvuldig te handelen
bij het openen van een vrouw
de januariavond kleurt van grauw
naar donkerblauw
een tweede fles ligt in mijn handen
Sylvie…
december maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 De maan maakt helse uren door
tussen het hemelvuur van de demonen
niemand heeft de leugen terug gepraat
en de lammeren blaten tussen de bomen
het bomenlandschap ligt onder het sterrenbeeld
van de duivel die denkt dat hij gewoon mens is
maar niets onmenselijks is de mensheid vreemd
wanneer hij zich misvormd in eigen wanen
woede kijkt voor…
Niets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 Niets kan je weerhouden
in diepe stilte van het zwijgen
naar nieuwe leegte te zoeken
je zit vol met emoties
hormonen gieren in je keel
je moet het kwijt
niets houd je tegen
om de werkelijkheid
in stilte te verkennen
nu het vele nieuws
om aandacht roept
is niets tenminste iets
dat niet zomaar uit een waarheid
de meest onzinnige…
Onderweg in de decembernacht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 80 Je probeert het einde te begrijpen
van een liefdesroman die je leest
tijdens de nacht van duister zwijgen
de heldere ochtend nog lang niet in zicht
het is begin december, donkere dagen
het gevoel van louterende eenzaamheid
de uren van hoofdstuk naar hoofdstuk
de ogen vermoeid door het lange lezen
onderweg in de decembernacht
een herinnering…
Onderweg in de novembernacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 Je probeert het begin te begrijpen
van een wonderbaarlijk vers gedicht
dat gaat over echte liefde en genegenheid
het einde van de nacht nog lang niet in zicht
het is november met die stille momenten
wanneer de herfststorm is gaan liggen
alle contact met de wereld voorbij
dromendans in kalme eenzaamheid
onderweg in de novembernacht
naar…
november in de oude stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 63 Ze zingt als de donkere duistervogel
op de late middag van een vrijdag
nu het gedicht weer van de lezer is
probeert ze de energie te bevatten
onder herfst en regenachtige twijfel
in herinneringen opgesloten
ligt er in de laatste zin
als een klein geheim besloten
even niets en dan stilte.…
Muur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Je opent een gat in de blinde muur
voor de zus van jouw geliefde
je metselt een deur in de muur
een deur die open en dicht kan
episoden van verwarring volgen
totdat het besef weer daar is
dat je niet de hele wereld
op je schouders kunt nemen
je tekent een raam in het gebouw
en gordijnen, om dicht te doen
als het donker wordt in het besef…
Bescheiden gezichten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 251 Je schrijft zonder de passie
te herhalen van de heldere stem
uit de spelonken van het duister
je spiegelt jouw verlangen
aan bescheiden vriendschappen
de eenzaamheid compleet
je fotografeert mysterieus
oude bomen in nevellichten
vaak vertwijfeld serieus
je projecteert jouw behoeften
in probeersels en gedichten
tekent met een loodgrijs…
Rivierspiegel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 58 Toen de maan
de eerlijke spiegel
van mijn dromen was
ik eerzucht vond
in puur geluk
toen nam de rivier
mijn spiegel mee
naar het onheilspellende
van de machtige zee;
Nu geeft de rivier
mijn spiegel terug
heb ik mijn rugzak
op mijn rug
bomen en wolken
als kameraden
volg ik de golven
vastberaden.…
Onzichtbare vriend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 343 Herfstbomen wuiven zwaarmoedig
onder sombere wolkenkolossen
je aarzelt nog in bewegen
zelfs de stilte is vasthoudend
maar even goed laat je me los
tussen het zwijgen van antwoorden
droom ik
in verloren tijd
zitten jaren onverwerkt verdriet
dat weet je, heb je terug gelezen
in historische boeken, laat je slapen
wat ik moest vergeten…
Droomspiegel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 147 Toen de maan
de spiegel van mijn dromen was
ik eerzucht vond in puur geluk
zag ik de bomen als kameraden
de natuur niet langer als knecht
toen we struinden over de paden
werden alle dromen superecht
toen de wolken
voor de maan verschenen
leek het geluk
weer plotseling verdwenen.…
Waar ben je
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 448 Hier, draag mijn hart
maar naar de zee
ik kan er verder
niets meer mee
en voel me rot
in dit verdriet
de eenzaamheid
die trekt me niet
ik weet niet waar
jij nu vertoeft
en of jij ook
de weemoed proeft
door wat wij samen
nooit verklaard
in het verleden
hebben gestaard.…