Mijn hospita brengt mij mijn avondeten
en veegt het vloerkleed aan, terwijl ik eet.
Ofschoon ik liefst de waarheid maar niet weet,
vraag ik haar schor of zij iets weet van Greetje.
Zij laat de schuier rusten op het kleed
dat, op de rand na, in de volle breedte
haast al zijn bloemmotieven heeft versleten.
Ik slik en proef de zoute smaak van…
Kijk hier, zijn bed. Te vies om aan te raken.
Die stank van bloed. Dat bloeddoordrenkte laken.
Een triest gezicht. - Maar wie had ooit gedacht
dat 't oud karkas nog zoveel bloed zou maken?
-----------------------------------------
uit: Enclave-74 kwatrijnen, 1986…
Ik had die winterdag, twee jaar tevoren,
het bos bezocht. Tegen het strakke blauw,
scherp zichtbaar, was van waterdam en dauw
een groots, stram woud van beelden ingevroren.
Verstijfde arenden, met kop en klauw,
gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren.
Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren
en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een…