Waar zijn ogen hem zien
daar zijn benen hem brengen.
Het Paard
galopperend
in de open ruimte.
Als kudde onverdeelbaar
bij elkaar.
Geheim genootschap
op de wijde velden.
Til me op en
neem me mee
over de knellende
grens van het bestaan.
De glanzende dampende
paardenlijven.
De warme lichamen
waarin de dieren
paard zijn.…
Wanneer de hoop zijn belofte
nagekomen was
was je niet gestorven
in de armen
van een vreemde
terwijl ik aardappelen kocht.
Dan was de telefoon
niet blijven roepen
onder in mijn rugzak.
Maar ik kende hem
die hoop
met zijn beloftes
die hij zelden nakomt.
Ik wilde je nog even
levend houden.
Onder in mijn rugzak
in de telefoon
was…
Ze loopt.
Met haar handtas
en haar rugzak.
Meer heeft ze niet
nodig.
Ze loopt.
Door de parken van de stad
van bank naar bank
en ze kent alle bomen
en alle honden
bij naam.
Ze loopt.
Nooit ergens naar toe
altijd ergens vandaan.
Ze loopt haar leven uit.…
Ergens was een enorme explosie
hier bleef het stil.
Stilte die licht leek
en rustig.
Rustig deden we de dingen
die we altijd doen.
We kwamen tot elkaar
en namen afstand.
We rookten onze makrelen
en smeerden onze kelen.
We gingen vliegen naar de zon
kozen voor een veilig land.
Ergens in het heelal
een enorme explosie.
Ergens op aarde…
Midden in de winter,
de koude was snijdbaar,
kwam het kind
in de nacht
op de wereld.
De ijzige wind
sloeg gaten in de sneeuw.
De moeder die in barensnood
alles vergat wat
ooit belangrijk was.
Op de Noordzee
voer de vader de haven
tegemoet.
Wetend dat zijn kind
In deze nacht geboren werd
en dat zijn eerste taak zou zijn
het aangeven…
187
Bezig met laden