inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 86.199):

De paarden

Waar zijn ogen hem zien
daar zijn poten hem brengen.
Het Paard
galopperend
in de open ruimte.

Als kudde onverdeelbaar
bij elkaar.
Geheim genootschap
op de wijde velden.

Til me op en
neem me mee
over de knellende
grens van het bestaan.

De glanzende dampende
paardenlijven.
De warme lichamen
waarin de dieren
paard zijn.

Schrijver: Mathilde Engels, 13 juli 2025


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 27

Er is 1 reactie op deze inzending:

Xander , gisteren
Een strak lopend rijmvers, Mathilde
maar je schopte net tegen
m'n schenen
want een paard heeft geen poten maar benen
zelfs zonder dat zich het vertilde

Het is toch die kroon op de schepping
zelfs edeler nog dan
de mens?
die noemt zich dan wel
sapiens
maar legt (dwaas!) zijn dier
aan de ketting

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)