biografie: Adriaan Magerman
1922-2000
Adriaan Magerman
Vlaams dichter (Zottegem 28.12.1922 – Deinze 12.10.2000).
Adriaan Magerman studeerde kunstgeschiedenis in Gent en werd in 1942 rijksambtenaar. Hij debuteerde met gedichten over de vluchtigheid van het bestaan en de onvervulbaarheid van dromen en verlangens in Voor de dood der rozen (1950). Daarna volgden de bundels Embryon (1955) en Asthenisch (1962). Met Impromptu (1973) verscheen een lang gedicht. Magermans Mei requiem: een suite ‘in memoriam’ (1990) is een cyclus van negenenvijftig kwatrijnen naar aanleiding van het overlijden van zijn vrouw.
Magerman schreef ook enkele essays, onder meer over Filip de Pillecyn en Jan Engelman.
Inzendingen van deze schrijver
4 resultaten.ROGER
gedicht
3.0 met 1 stemmen 
6.082 Seizoenen vallen, dagen staan weer op,
April is zijn geboorte niet meer meester,
De aders barsten in de heester,
De vogel klimt zijn klankbord op.
Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover,
Waar tortels klappen in de vleugels
Met de verborgen honger van de leugen.
Geluk, geloof, alleen...
JAN
gedicht
3.0 met 2 stemmen 5.348 Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen,
Onder mijn huid bloeide blijmoedigheid,
Want ook de bloemen leven snel en open,
En leven heet vergankelijkheid.
Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen.
Ik ken de onschuld van de made, ken de averij.
Dit is mijn dageraad, de moed voor...
GEERT
gedicht
3.0 met 1 stemmen 5.034 Ik schrijf geluk. Gij schrijft nog leven.
Ik zie hoe gij uw dagen vult
Met eten, jagen, kommer, vlucht,
En hoe gij daaraan zult begeven.
Ik was de knaap die tussen u zou wonen,
Maar die een eigen wereld kleuren mocht,
En die hier vond wat gij niet zocht,
De knaap die kleurde met zijn...
PETER
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.032 De plant die zich voor groei had aangeboden
Werd wervelloos in slechte grond gekneld.
God weet wat Hij vertelt en liegt over de lieve goden,
God weet dat Hij verliezen kan want God is Spel.
Maar over ziekte en dood zal Hij nog lang en warmer praten,
Want Hij kent zin en wet, en hier...
