biografie: Adriaan van der Hoop
1802 - 1841
[Rotterdam 1802 - 1841]
Adriaan van der Hoop Junior was een lid en bestuurder van het Rotterdamse letterkundige genootschap ‘Verscheidenheid en Overeenstemming’. Hij schreef vele gedichten vanaf 1830 - toen hij debuteerde - die soms niet helemaal voldoen aan de eisen die men aan een te publiceren gedicht kan stellen.
Vele daarvan zijn vaderlandse gedichten als b.v.: de Kanonneerboot, het Nationaal Congres, Aan Holland, ook met betrekking tot het verleden als De Tiendaagsche Veldtogt, Rouwklacht bij het overlijden van Neêrlands Koningin, enz. die destijds met geestdrift zijn ontvangen.
Van der Hoop bezong ook Columbus: de ode waarmee het dichtstuk ‘Columbus’ besloten wordt en waarin de dichter van de beschrijvende naar de lyrische toon overgaat, is als een overwegend fraai dichtwerk ontvangen.
Hij maakte ook treurspelen als ‘Johanna Shore’.
Werk:
- De togt naar Tervueren (1830)
- Poëzij (1830)
- De bekeerde liberaal, of Het mislukt verraad (1831)
- De tiendaagsche veldtocht (1831)
- Hugo en Elvire (1831)
- Warschau, dichterlijke krijgstafereelen (1832)
- Willem Tell, Zwitsersche tafereelen (1833)
- Het slot van IJsselmonde (1834)
- Johanna Shore (1834)
- Een uur te laat, of het verijdeld tweegevecht (1835)
- Han van IJsland (1837)
- Het klaverblad (1837)
- De horoscoop (1838)
- De renegaat (1838)
- Columbus (1839)
- Ziekbed-gewaarwordingen (1839)
- Napoleon (1840)
- Van Speyk (1840)
- Lente en herfst (1842)
Inzendingen van deze schrijver
10 resultaten.Herfst-mijmering
poëzie
2.0 met 65 stemmen 3.769 Met flauwe glans,
Schijnt aan de trans
De zon door nevelen heen;
Het kwijnend bos,
Beroofd van dos,
Begroet haar glans alleen;
Want gaarde en tuin,
En veld en duin,
bezitten loof noch bloem,
Wier frisse kleur
En zoete geur
Voortaan haar schoonheid roem.
Geen nachtegaal
Stemt, in...
Hemel
poëzie
3.0 met 31 stemmen 4.239 't Oog omhoog, het hart naar boven!
Hier beneden is het niet.
Ras doet de vreugd der aarde ons treuren;
Broos is de vriendschap, wuft de min;
De roos derft eens haar schoonste kleuren,
De zoetste honing Thymus geuren -
Het Hemelrijk heeft waarheid in.
De zon gaat op en...
Inmaken
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.165 Keulse potten, vaatjes, touwtjes,
Vleeskuip naar de eis gepikt;
Nu is 't hoogtijd voor de vrouwtjes,
't Rookt in huis, dat je er van stikt!
Zuurkool naar de eis gesneden,
Molenstenen in de ton,
Stank van boven tot beneden;
Vrouw steeds in haar nachtjapon.-
Zuinig Aaltje is...
24 Augustus 1838.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 636 Vier Neêrland, feest! 's Lands eer en steun verjaart!
Vier Neêrland, feest! Waai vrolijk driekleurstander,
Als vreugdbanier met brede golven uit!
Hoog klop' het hart van elke Nederlander!
De lucht weergalm van 't schaatrend feestgeluid!
Der Vorsten roem, het sieraad van Europe,
Die...
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw...
Aan het kasteel van Antwerpen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 654 Ik scheij er zo niet af, als met mijn eigen leven,
En eer ik sterref zal nog menig met mij sneven.
Vondel. Gijsbrecht van Aemstel.
O Vijfhoek, die aan Scheldes-vloed
De troon zijt van de heldenmoed,
Die 't hart van 't Hollands heir doorgloeit,
En aan zijn Land en Koning boeit!
...
Geen liefde is de eerste min gelijk.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 395 Geen liefde is de eerste min gelijk,
Hoe men zich zelf misleidt,
Geen is zo zuiver, geen zo rijk
Aan onbaatzuchtigheid.
Ach, schoon men mij van liefde spreek'
'k Gevoel het diep in 't hart,
Het beeld van hem, die van mij week,
Diens liefde baart mij smart.
Geen liefde is de eerste...
De arend.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 533 Een aadlaar streeft steeds naar het licht,
Geen berg is hem te hoog;
Streef, kindren! zo naar eer en plicht,
Houd steeds het oog op God gericht,
En houd Zijn wet in 't oog!
De Eenzaamheid
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.002 Wie mij wenen hoort of klagen,
Vraag mij niet waarom.
Voog'len zingen in de hagen
Vinden alles wat zij vragen;
Maar mijn smart is stom.
Volg mij niet, als het hart, in duister
Sombre beelden kweekt;
Eng'len dalen dan vol luister,
Brengen mij met zoet gefluister,
Wat mijn ziel...
Bede
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.024 God van leven en van dood
Schenk verâming aan mijn boezem!
Als een afgestormde bloesem
Leg ik voor de orkanen bloot.
God! geef vrede aan mijn gemoed!
Sta ik aan de grens van het leven,
Doe mij het getuigenis geven:
‘Amen, God! Uw doen is goed!’
God! wees met...