biografie: Anton Ent
Pseudoniem van Henk van der Ent, Nederlands dichter en prozaschrijver (Rotterdam 20.1.1939). Ent studeerde Nederlands en gaf vervolgens les in Apeldoorn. In zijn poëzie behandelt hij vooral christelijke thema's, zoals het lijden en de problemen rond de religie. In zijn verhalend proza wordt het moderne levensgevoel geconfronteerd met het geloof.
Ent debuteerde in 1969 met de poëziebundel Hagel en sneeuw, in 1971 gevolgd door de bundel De grote verzoendag. Verhalen verschenen in Op vrije voeten (1974), een bundel waarin ook gedichten zijn opgenomen.
In de uit cycli opgebouwde bundel gedichten De hoed van Kierkegaard (1983) is sprake van dood, mysterie en eenzaamheid, thema's die worden opgehangen aan de filosoof Kierkegaard en diens verbroken liefdesrelatie met Regina Olsen. In een van de cycli wordt het alledaagse voetbalspel omgesmeed tot een metafoor voor het leven. In veel van Ents poëzie wordt een wereld vol waanzin en agressie opgeroepen, die vervolgens bezworen wordt door een vonk van de goddelijke inspiratie.
Onder het pseudoniem Marieke Jonkman publiceerde Ent de dichtbundels Dochters van het donker (1991), Plejaden (1992), Dieptevrees (1993) en Amazonen (1996). Deze poëzie wijkt af van zijn onder Ent gepubliceerde werk door de ironische, zelfs sarcastische toon en thema's als ziekte, haat, zelfmoord en incest. In 1993 maakte Ent bekend dat hij zich achter Marieke Jonkman verborg.
In 2005 publiceerde hij onder de naam Anton Ent de dichtbundel Coolsingelwind.
Inzendingen van deze schrijver
8 resultaten. Onweer
gedicht
3.0 met 14 stemmen 
8.388 In nachten van zinledigheid
toont god zijn pinksterdrift
de hand van zijn aanwezigheid:
vurige vingers in het zwart gegrift
De wind slaat in de tuin, papieren
waaien weg, waarheden vervallen
De geest, in hart en nieren
vuur, brandt in ons allen
Hij dringt door in keel en hand
Daden lich...
6
gedicht
2.0 met 86 stemmen 27.360 Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras?
En weg! Ze wil niet weten welke soort
Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag
Schaamte voor het verlangen naar anonieme
schoonheid een naakte man in de branding
Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden
is voorbij. Duinen geven geen an...
In een duinpan
gedicht
2.0 met 18 stemmen 6.162 Wat moet ik op dit eiland met het woord
'woestijn'? Op een zandplaat ligt het
voor de hand maar hier in deze duinpan
waarin ik Jesaja lees? Ah, het welig
bloeien van de narcis! Jaloezie steekt
de kop op want ik ben dor land. Hier klinkt
de belofte dat het gloeiende zand
een waterplas...
Je rook de trage warmte teer...
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.518 Je rook de trage warmte teer en kroop
bij mij in bed. Je zweeg en keek. Je hand
raakte mijn wang, meer niet. je luisterde
aandachtig, bewoog ternauwernood, wachtte
op de morgen. We lagen daar met droge mond.
Dood was mijn moeder, was ze vermoord?
Heb ik haar laatste woorden niet gehoord?...
Overwintering aan zee
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.122 De elzen lopen uit. De weg van alle vlees
gegaan, dagelijks in godvergeten grijs.
De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven,
vliegend schuim. Het leek mij, versteende
vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos
terras te blijven. De vrees voor strop en gas
joeg mij het strand lang...
Op het terras
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.057 Op het terras. Verschijnt een hagedis in het gras?
En weg! Ze wil niet weten welke soort
Iedere vorm van kennis scoort laag vandaag
Schaamte voor het verlangen naar anonieme
schoonheid een naakte man in de branding
Morgen verlaat ze dit eiland. Wat zij wilden
is voorbij. Duinen geven geen an...
Bellis perennis *)
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.191 De dochter van de onbekende rots
verdraagt vijftien graden vorst
en steekt bij dooi de kop weer op
Dit witte sterretje, dit eenzaam
godsbewijs door vaders gele klomp
elk voorjaar aangewezen
-------------------------------------
uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.
Ontbijt
gedicht
2.0 met 8 stemmen 6.343 De schoonheid van het broodmandje!
De bramenjam roept de emmer vol blauwzwarte vruchten op,
de struik met lichtvlekjes, gevuld met grijpbare schatten.
Vandaag kan het feest zijn. Het riet prijst
de schepper om het goede dat hij gemaakt heeft.
de dorens zijn vergeten, de schrammen genezen...
