biografie: C.B. Vaandrager
Nederlands dichter en prozaschrijver (Rotterdam, 1935-1992). Aanvankelijk werkzaam als reclametekstschrijver en freelance-journalist. Was mederedacteur van het nieuw-realistische tijdschrift Gard Sivik (vanaf 1957) en samen met Armando en Sleutelaar van De Nieuwe Stijl (1965-1966).
Vaandragers `teksten', zoals hij ze zelf noemde, geven kleine stukjes alledaagse realiteit die door poëtische rangschikking, het gebruik van het paginawit en de typografie in hun isolement een intensivering krijgen waardoor zij als nieuw of verrassend gelezen kunnen worden. Voor dit type poëzie kan alles materiaal zijn: kranteberichten, advertenties, reclameleuzen, alledaagse statements, folderteksten enz. In die zin zijn Vaandragers teksten vergelijkbaar met de `ready-mades' van de modernistische kunstenaar Duchamp van het begin van deze eeuw.
Vaandrager paste dit procédé toe zowel in zijn bijdragen aan de genoemde tijdschriften als in zijn bundel Gedichten (1967).
Behalve poëzie schreef hij ook proza: autobiografische verhalen in Leve Joop Massaker (1960), later opgenomen in De avonturen van Cornelis Bastiaan Vaandrager I (1963), en realistisch-journalistiek proza in De reus van Rotterdam. Stadsgeheimen (1971). Ook in dit proza wordt de scheiding tussen literatuur en niet-literatuur niet opgeheven, bijv. in de selectieve presentatie binnen de romanvorm van documenten, verslagen, ambtelijke stukken e.d. Ook in de stijl komt dit tot uitdrukking.
Inzendingen van deze schrijver
5 resultaten.De moed der wanhoop
gedicht
3.0 met 6 stemmen 
7.409 De moed der wanhoop
hoor
een verlept horloge dat zelf - ten einde raad -
zijn raderen op gang tracht te brengen
zie
een drenkeling die paart met een kaaiman
een levenslange dwangarbeider uit Cayenne
die voor zijn oude dag spaart
De moed der wanhoop
hoor
de moeilijke lach naar de...
Cyclus in de verleden tijd
gedicht
2.0 met 40 stemmen 14.458 Ik kwam gek uit de hoek.
Ik struikelde over mijn woorden.
Ik zei maar wat.
Ik wist niet wat ik moest zeggen.
Ik zei niks.
Ik sloot me aan bij de vorige spreker.
Ik had kapsies.
Ik was onzakelijk.
Ik had geen geld.
Ik had klamme handen.
Ik schaamde me.
Ik had geen geduld.
Ik was...
Op wolken, zachte wenk van
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.576 Op wolken, zachte wenk van
lijfwacht weet wel beter.
Kijk wel uit boom, op-
gezet onder ogen - kort joernaal.
Uit mijn T-hoofd, onder arrestanten.
Bedoeling?
Mij niet gemainlined.
Platzak landverrader.
Ik speel, met Santana, zaden.
'Ben ik in beeld?'
Klinkt goed.
Zie je, ik kan...
In de zevende hemel
gedicht
2.0 met 63 stemmen 19.030 Gek, impotent kwam haar hertog
van het slagveld. Niet dat hij niet meer nuttig is. Nu
krijst hij wolkbewoners wakker. Goed,
zijn krijsen valt samen met het kraaien der hanen, goed...
En hertogin Hesther kent hij niet meer.
In haar hemelbed (waaraan zij eigenhandig timmerde,
maandenlang,...
A foggy day in Rotterdam
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.441 Je kent het wel: een middag wachten
tot het gaat misten. Wachten
tot het donker wordt. Of avond wordt. Hij
(ik heb het over hem) kijkt,
ziet lege bussen
die koppig starten, de stad in - op zoek naar meer mist?
Stemmen van mensen. Oproer? Bijval?
Hij herkent ze, de stemmen. De mensen
kent...
