inloggen

biografie: Cornelis ten Hoet

1794 - 1831

Cornelis ten Hoet

1794 (Nijmgen)  -  1831 (Ubbergen).
Ten Hoet voltooide zijn opleiding aan de Latijnse school te Nijmegen. In 1819 werd hij benoemd tot notaris te Ubbergen.

Ten Hoet trouwde  in 1822  met C.H.W. Lochmann van Koningsfeldt, bij wie hij een zoon naliet.

In 1824 zag zijn eerste dichtwerk het licht: Toonen der Verrukking, dat al spoedig door andere gevolgd werd.

Zijn verzen vonden veel bijval onder zijn tijdgenoten en getuigen van gevoel en warme godsdienstzin.

Gedurende een slepende ziekte, die hem twee jaren aan zijn bed gekluisterd hield, bereidde hij nog een bundel gedichten voor: Citherklanken, dat na zijn overlijden door zijn vriend, de Groningse predikant Dr. K. Sibrandi, werd uitgegeven.

Poezie:

Toonen der Verrukking en Weemoed, uit de jaren der jeugd (Nijmegen 1824);

Gustaaf en Amanda, of de dag der Verloving (Nijmegen 1827);

Citherklanken den vrede der ziele gewijd (Nijmegen 1832).

Proza:

Het Geldersch Lustoord, of Beschrijving der stad Nijmegen en derzelver omstreken (Nijmegen 1825

Handboekje voor reizigers welke vermaakshalve de stad Nijmegen en haren omtrek bezoeken. (Gorinchem 1828)

Gronden der rechtsgeleerdheid met betrekking tot de vrijwillige acten en contracten. (Nijmegen 1828)

Ook vertaalde Ten Hoet  gedichten uit het Duits, o.a. Goethe's Hermann und Dorothea.


Inzendingen van deze schrijver

4 resultaten.

Gelijk een bloem, zo teder is ons leven

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 679
Gelijk een bloem, zo teder is ons leven; Het vliet daarheen, gelijk een snelle stroom; ’t Ontwijkt de mens, gelijk een vlugge droom, Die ’s morgens flauw slechts voor de geest blijft zweven Ene enkle nachtvorst kan de bloem doen sneven; Een felle noodstorm geselt vaak de vloed; De...

Lied van Gelderland.

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 777
Kent gij - dat land, waar ronde gulheid woont; Eenvoudigheid in taal en zeden troont; Natuur, vol pracht, in maagden frisheid bloeit; Een zilvren stroom langs malse beemden vloeit? Kent gij dat land? - Daarheen - daarheen - Daar trekt mij 't hart, o mijn geliefde, heen. Kent gij dat...

Onweder

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 599
Onder dit wisselend tij van scherts en roerende weemoed, Ernstig plannenberaam en vertrouwelijke boezemontlasting, Trok aan d’ oostelijke hemel een heir van donkere wolken, Door de dampen gewrocht, die de hitte van de hitte der zon had doen opgaan, Zwanger van bliksemend vuur en weldadige...

Aan mijn geboorte-plekje

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 650
Heilige geboortegrond, Plekje, waar mijn wieg eens stond, Waar ik 's levens teedre jeugd Heb doorleefd in reine vreugd! Wonderschoon, bekoorlijk oord, Dat de zangen hebt gehoord, Waar, verrukt of weemoedsvol, Eens mijn jonge borst van zwol! Berg- en dal- en bronrijk land, Waar ik, aan...