inloggen

biografie: Ellen Deckwitz

2007 - Moordwijven, poëziesatire, geschreven met Ruth Koops van 't Jagt
2011 - De steen vreest mij, poëzie
2012 - Door de Straten, album
2012 - Hoi Feest, poëzie (drie gedichten hieruit werden opgenomen in De 100 beste gedichten gekozen door Ahmed Aboutaleb voor de VSB Poëzieprijs 2014 (2014)
2014 - Conserven, samenwerkingsbundel met Ingmar Heytze
2014 - Mijn beste gedicht dat u nooit zult lezen, de nagelaten gedichten van Thomas Blondeau, bezorgd en ingeleid door Deckwitz.
2015 - De blanke gave, poëzie (vier gedichten hieruit werden opgenomen in De 100 beste gedichten gekozen door Kees 't Hart voor de VSB Poëzieprijs 2016 (2016)
2015 - Zo word je een geweldige dichter, handboek voor de beginnende dichter
2016 - Olijven moet je leren lezen, eerste hulp bij het leren begrijpen van poëzie, gebaseerd op de columnreeks 'Dichten met Deckwitz' die ze schreef voor NRC Next.


Inzendingen van deze schrijver

4 resultaten.

Een paar opmerkingen

gedicht
2.9 met 15 stemmen aantal keer bekeken 4.278
Wat valt er nog te bergen als alles is teruggezonken, vaders, broers, Sophie? Door het plafond wenken wormen. Bomen pompen hen vol. Zerken vastgelopen rookpluimen boven een stad, huizen waarin mag worden geleefd. Gras groeit nog een paar dagen nadat het is gemaaid. Alles weggestopt,...

Nevel gumt alles boven de grasvlakte uit

gedicht
2.9 met 12 stemmen aantal keer bekeken 3.492
Nevel gumt alles boven de grasvlakte uit en stilte trekt op als slaap. Geruisloosheid zoals thuis, daar zijn bleke dames. Ze dragen dolle kervel in hun haren, ze kolken beneden je stuur. Flarden komen op als een steigerend ros. In de verte zie je dat boven in de mist een luikje...

Hut

gedicht
2.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 3.036
Toen ik de hut verliet waren er mensen tegen wie ik aankroop, bij enkelen meende ik het. Ik weet niet wat er dooide, er kwam al zoveel in me om. Wat was hij even een baby. Bleef maar jengelen om verhalen van de walvis in de man. Hechtte wat waterpsalmen af. Ik dein op een matras. Alsof me...

Kaarsje

gedicht
2.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 8.869
De lont verkoolt in het vlamhart en ervoor staat de wapenbroeder van Jeanne d’Arc. Hij zag machteloos toe hoe ze terecht werd gesteld. Iedere keer wanneer hij een licht opsteekt, ziet hij een geblakerde, terugstaren vanuit het vuur. Neemt waar dat hij toekijkt en wat hij ook lijkt, het is...