biografie: Elvin

Zij kwam uit de verte uit diepe armoede. Jong en mooi is ze straatverkoper haar eigen lichaam in een vreemdee straat aan het einde van de stad. "Hoe heet zij"? vraagt iemand. "Zij heet Koningin van de Nacht" fluistert een nieuwe maan

Met de geur van dood de kleur van bloed de schreeuw en de tranen van wie in leven bleven.

Goedenavond mevrouw Eenzaamhied! Alweer ik en jij onder de blote hemel, op de dansvloer van gebroken harten. En deze dans kiezen de dames, en jij kiest mij. Alleen geen vragen over haar deze story is voorbij. Goedenavond! Jij ziet er goed uit.

Met loden stappen stilzwijgend verlaat ik jouw leven als laatste ridder van liefde ga ik verdriet tegemoet me bewust van de nederlaag.

Pijn kende ik niet tot die dag dat je verdween Leegte in m'n leven velden van verdriet waar nu bloemen groeien bloemen van herinneringen

Vuurtorenlicht achter me als een ster in de nacht Mijn herinneringen zijn als het kompas op een verre zeereis.

Silhouet van liefde in een vers voor haar, onstuimig als de zee mijn hart is rusteloos

Zij kruidt de nacht met zwarte kant en elegante bewegingen: haar introductie van passie.

Vier koude muren, vertwijfeling, leegte. Niemand! Op schaakbord valt stof.

Een zomer, jarenlang geleden, dat was een onvergetelijk schouwspel zonsondergang in haar haar. ''Puur schoonheid'' zeg ik voor de ogen van een jongetje. Zijden aanraking en geur van vanille draag ik onderhuids.

Ongedwongen en zonder woorden Werden blikken geworpen En losgelaten Op het zicht Mooi werd gezien Tot onbevlekte schoonheid Verdween Door bedekking