biografie: Frida Vogels
Frida Vogels [Bussum 1930] / (Frida De Matteis-Vogels) Zij schreef veertig jaar aan haar levenswerk: 'De harde kern' (1992-1994)*. Zij heeft geprobeerd een mensenleven samenhangend te beschrijven, al levend, van buiten naar binnen en met toenemende diepgang.
Uit recensies en lezersreacties blijkt dat het levenswerk van Frida Vogels diepe indruk maakt.
Zij woont in Bologna en vertaalde werk van o.a. Primo Levi, Salvatore Satta en Pavese.
Volgens de wens van de schrijfster zijn er geen foto's van haar beschikbaar. Zij geeft geen interviews. - De harde kern (Van Oorschot)
Er verschenen 4 boeken in 3 delen:
 deel 1 bevat boek 1 Kanker en boek 2 Naakte waarheid
deel 2 bevat boek 3 Met zijn drieën
deel 3 bevat boek 4 Gedichten
|
Inzendingen van deze schrijver
4 resultaten.Dit is voor jou
gedicht
3.5 met 109 stemmen 
28.925 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar e...
Je weigert de strijd
gedicht
3.2 met 41 stemmen 16.991 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.
Gelukkig zijn
gedicht
3.6 met 61 stemmen 24.066 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoo...
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
3.0 met 54 stemmen 20.938 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.
