Hadewijch
Zuidnederlandse mystieke dichteres (midden 13de eeuw).
Met zekerheid is weinig over haar bekend. Uit haar werk blijkt dat zij in Brabant leefde en optrad in een kring van gelijkgestemden.
Een late traditie (eind 15de eeuw) situeert haar in Antwerpen.
Van haar is zowel poëzie als proza overgeleverd. In beide bereikt zij een hoog niveau.
Van de 29 overgeleverde zgn. Mengeldichten behoren de laatste 13 zeer waarschijnlijk niet tot het werk van Hadewijch. Het zijn meestal berijmde brieven en de vorm is eenvoudiger dan in de Strofische Gedichten, de verstechniek primitiever (vaak assonanties bijv.), het ritme losser, de toon onderwijzender en minder lyrisch.
Met haar 45 Strofische Gedichten heeft zij een nieuw genre geschapen, nl. dat van de mystieke minnepoëzie. Voor de kunstrijke vorm ging zij vaak te rade bij de Franse troubadours en trouvères, maar het spel tussen de dichter en zijn dame vervangt zij door de mystieke liefdesverhouding tussen God en de mens.
De 14 Visioenen bevatten herinneringen aan genadegaven die zij vroeger had ontvangen.
In haar 31 Brieven, die soms de omvang en bouw van echte verhandelingen krijgen, richtte Hadewijch zich tot een of meer van de godgewijde gezellinnen aan wie zij geestelijke leiding gaf.
Werken:
Brieven, 13de eeuw (handschrift)
Mengeldichten, 13de eeuw (handschrift)
Strophische Gedichten, 13de eeuw (handschrift)
Visioenen, 13de eeuw (handschrift)
Strofische gedichten (2 delen), 1972 (2de druk)
3.101 1.966 1.022 2.302