biografie: Heiman Dullaert
1636 - 1684
[Rotterdam 1636 - 1684]Heiman kreeg een opleiding als schilder: hij was in Amsterdam een leerling van Rembrandt.
Teruggekeerd naar Rotterdam legde hij zich toe op kerkelijke plichten.
Helaas had hij een broze gezondheid; hij stierf ongehuwd na een smartelijk lijden.
In 1719 verschenen zijn Gedichten met vooral geestelijke poëzie. Hij beschikte over een groot vakmanschap. Zijn religieuze innigheid spreekt de moderne mens aan, met name na de volledige erkenning die zijn werk bij Verweij vond.
Van zijn schilderwerk is nog bekend 'De Urinedokter', een werk dat te bewonderen is in het Groninger Museum voor Stad en Lande/ Natuurmuseum.
Inzendingen van deze schrijver
15 resultaten.Christus stervende
poëzie
3.2 met 9 stemmen 
2.491 Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft!
Die alles ondersteunt, geraakt, o mij! aan 't wijken.
Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken
Die kwijnen, als een roos die dauw en warmte derft.
Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft;
Gestarnten, Engelen, met uwe He...
Op gewiekte vissen in Amerika
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.580 Men ziet, daar 't daglicht, hoog gerezen in zijn vlucht,
De kringen brandt en blaakt, neervallen uit de lucht
Oprechte vissen, die, de gulzigheid ontvlogen
Van roofziek zeegedrocht, en, zwakjes van vermogen
Hun blode wieken, als een toevlucht in de nood
...
Christus in ’t hofke
poëzie
3.9 met 15 stemmen 5.785 Wat rode klonteren besmeuren deze gronden?
Wordt gij van zonde en wet, van dood en heel omringd?
Zeg, heeft de liefde uw hart in hare gloed verslonden,
Uw hart, dat smeltende door huid en kleed’ren dringt?
Heeft u Gods toorn een pijl in ’t ingewand gezonden,
Die uw beangst gemoed zo vinn...
OP HET GRAF VAN DE VOORSPOED
poëzie
2.7 met 10 stemmen 2.498 Hier rot de Voorspoed, die zo vrolijk groeide en bloeide,
totdat de grootse Praal hem, tot zijn nadeel, ving,
in gulden zalen sloot, met zijden strikken boeide,
aan gouden ketenen en paarle snoeren hing,
en d'Overdaad die met de Praal te zamen spande,
in 't slikken onverzaad, in 't zwelgen o...
Aan mijne uitbrandende kaarse
poëzie
4.1 met 8 stemmen 3.718 O haast gebluste vlam van mijne kaars! nu dat
Gij mijne voortgang stut in 't naarstig onderzoeken
Van nutte wetenschap, in wijsheidvolle boeken,
Voor een leergierig oog zo rijkelijk bevat,
Verstrekt gij mij een boek, waar uit te leren staat
Het haast verlopen uur van mijn vergankl...
Aan de drie wijzen uit het Oosten
poëzie
4.0 met 2 stemmen 711 Gij die, gewoon omhoog met uwe geest te zweven,
de voorbeduidselen des Hemels, eer het daagt,
met gouden letteren op bruin azuur geschreven,
de op- en ondergang der aardse rijken vraagt:
Wat hope is uwe kunst van boven toch gegeven,
waardoor gij hier beneên zo zware landreis waagt?
Wat is e...
Aan alle de KAPITEINEN
poëzie
4.0 met 1 stemmen 548 Aan alle de KAPITEINEN
In deze zeeslag doodgebleven.
O dierbare Offeren de Vrijheid opgedragen,
In wie een fier gestarnt de krijgslust had verspreid,
Die, zelver nooit versaagd, door wijze moedigheid
De stoutsten voor u deed versagen:
Men kan aan ieder Held geen stoflijk pronkbeeld w...
Christus stervende.
poëzie
4.7 met 3 stemmen 443 Die alles troost en laaft, verzucht, bezwijmt, ontverft!
Die alles ondersteunt, geraakt, o mij! aan 't wijken.
Een doodse donkerheid komt voor zijne ogen strijken
Die kwijnen als een roos die dauw en warmte derft.
Ach wereld, die nu al van zijne volheid erft:
Gestarnten, Engelen, met uw...
EEN KORENWANNER AAN DE WINDEN
poëzie
4.2 met 4 stemmen 502 Ik offer vermiljoene rozen,
En leliën en violetten
En bloemen vers geplukt, die blozen,
Waar op de dauw haar paarlen zetten;
En strooi ze met gewassen handen
Op uw altaar, o lichte veugels!
Gebroederen, die alle landen
Der wereld met uw snelle vleugels
Doorreist, en met een duislig ruisen
...
Op Maria Magdalena.
poëzie
3.5 met 2 stemmen 946 Hoe laat zij in het nat de schone lokken slingeren!
Hoe stilt een regenvlaag nu die gekrolde zee!
Zij is niet meer het spel van spiegel, strik en vingeren.
Haar maakt nu ander vocht als reukrig vocht, gedwee.
Of zou van ieder haar hier wel het zilver glijden,
Waar mede d'ouderdom het s...
Op de aard der Vooreilanden van Amerika.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 563 In 't aangenaam gewest, waar nooit het groen verdwijnt,
Komt nooit d'onvruchtbre winter beven.
Slechts kan het lieflijk wit, dat op de lelie schijnt,
Het schijnsel van zijn sneeuw daar geven.
--------------------------------------
Vooreilanden van Amerika – Antillen
beven- schrik bre...
DE BEKEERDE MOORDER
poëzie
3.0 met 1 stemmen 942 Die langs het aardrijk zworf om wat op buit te passen,
Wiens flukse wakkerheid de reizenden verried,
Heeft hier, dus vastgekneld, de volheid zelf bespied,
En komt het Hemelrijk tot roofgoed te verrassen.
Die diep in eenzaamheid de hand wies in de plassen
Van een verdoemend bloed, wordt hier, ...
Op het graf van ene ZANDLOPERMAKER
poëzie
3.9 met 11 stemmen 914 Hij die door stoffig zand, terwijl hij heeft geleefd,
‘t Verloop van ieder uur in 't glas gewezen heeft,
Wijst in zijn eigen stof, aan d'ogen daar toe open,
Nu 't aller uren uur, dat niemand kan ontlopen.
Verraderlijke kus
poëzie
3.9 met 18 stemmen 3.935 En Judas tot Jesus komende zeide,
Wees gegroet Rabbi; en hij kuste hem.
Matth. 26.29.
Wat vriendelijker schijn bij vijandelijker haat!
Wat bitterder gemoed bij zoeter liefdeteken!
Wat zedelozer hart bij zedelijker spreken!
Wat Christelijker groet bij duivelser verraad!
Wie zag ooit zo...
Minnezuchten
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.359 Vertroosters van de minnesmarte,
Die door mijne aders vloeit op een bezielde lucht,
Volmaaktste kinderen van 't allerziekste harte
Dat immer in het rijk der liefde heeft gezucht!
Ontdekkende en bespraakte kusjes:
Ontsnapte boden van 't gemoed,
Verradertjes van blode lusjes,
Van ...
