biografie: Hendrik de Vries
Hendrik de Vries [Groningen 1896 – Haren 1989]
De Vries was dichter en ook schilder, maar heeft vooral naam gemaakt als dichter.
Er bestaat een onmiskenbare parallel tussen het neo-expressionisme van zijn schilderijen en zijn romantisch getinte poëzie, waarvan de grondtoon stamt uit het onderbewuste. Veel van zijn inspiratie vond hij in het Spaanse landschap en de Spaanse cultuur.
Zijn copla-vertalingen zijn gaaf.
Van zijn geraffineerde poëzie zijn het bekendst de bundels Nergal (1937), Toovertuin (1946) met zijn angstaanjagende kinderverzen en de op Francisco de Goya geïnspireerde cyclus Goyescos (1971).
Hij ontving de Constantijn Huygensprijs in 1962 en de P.C. Hooftprijs (1973).
Zijn oeuvre omvat naast de genoemde bundels onder meer:
De nacht (1920)
Vlamrood (1922);
Lofzangen (1923);
Silenen (1928);
Spaanse volksliederen (1931);
Stormfakkels (1932);
Coplas (1935);
Geïmproviseerd bouquet (1937);
Atlantische balladen (1937);
Romantische rhapsodie (1939);
Robijnen (1944);
Slingerpaden (1945)
Distels en aloë's (1951);
Gitaarfantasieën (1955);
Groninger symphonie (1958);
Van de Iberische volkspoëzie, Iberia (1964);
Impulsen (1978);
Verzamelde gedichten (1990).
Illustratie: de echtparen De Vries (l) en Achterberg (r)
Inzendingen van deze schrijver
12 resultaten.Aanhalig vleit langs mijn schreden
gedicht
3.0 met 31 stemmen 
15.784 Aanhalig vleit langs mijn schreden
Mijn panter, die zwarte tijger.
Daar ik niemands gunsten weiger
Vier ik feest bij sluwen, wreden -
Vorsten liefst, vol boze lusten,
Schenders, die de schepping Gods
Vertrappen, met zoveel trots
Of zij de sterren zelfs blusten.
Wanneer ik 't noodlot wil...
Mijn broer
gedicht
3.0 met 317 stemmen 90.623 Mijn broer, gij leed
Een einde, waar geen mens van weet.
Vaak ligt gij naast mij, vaag, en ik
Begrijp het slecht, en tast en schrik.
De weg met iepen liep gij langs.
De vogels riepen laat. Iets bangs
Vervolgde ons beiden. Toch wou gij
Alleen gaan door de woestenij.
Wij...
Hoop
gedicht
3.0 met 5 stemmen 1.597 De hoop, met zijn loverpracht,
Is wel de rijkste aller bomen;
Dood en vernietiging wacht
Wie aan zijn tover ontkomen.
Ver van elk bewoond gehucht
gedicht
2.0 met 20 stemmen 5.742 Ver van elk bewoond gehucht
Waakt het huis, geducht, berucht,
Dat geen zichtbaar leven bergt
Maar elks aandacht vergt en tergt.
't Nachtelijk zwijgen wordt verscheurd
Door een stem die gilt en treurt.
Niemand, niemand weet er van,
Niemand breekt zijn boze ban.
Overdag wordt niets...
De bedrogene
gedicht
3.0 met 254 stemmen 61.088 De zesde trein dreunt binnen de kap.
Als lacht zijn stem. Als dwarrelt reeds die stap
Onduidelijk, door die geluidenstroom.
de stoom springt boven de afgrondsnachten stoom.
Neen, voorgevoel. Opnieuw vergeefs gewacht.
Vergeefs. De zesde die hem nog niet bracht.
Voor 't laatst, voor...
Een Spaans volkslied
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.334 In de gezegende dagen
Van jubelen en van bloeien
Wanneer de hartstochten schroeien
En hun dorst naar de lippen slaat,
Wordt soms ons geluk door vlagen
Van sombre weedom verdorven:
Dat zijn liefden, lang gestorven,
Die beschuldigen van verraad.
De drift vervliegt als een rukwind,
...
Koorts
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.506 Hoor! Zo is nooit gezongen! Hoor!
't Behang bewoog.
En 't haar van 't zwaar bewimperd oog.
Wat vloog
De ruimten door?
't Zal morgen zijn
Of 't niet bij nacht zo hard met zwepen
Geslagen had. -
Zie door 't gordijn
De geesten in hun koude schepen!
De takken schaven aan de randen
Van 't...
Copla
gedicht
2.0 met 7 stemmen 16.034 De dokter, bij mijn geboorte,
Voelde mijn pols en besloot:
'Zolang dit kind maar blijft leven,
Gaat het in geen geval dood.'
----------------------------
uit: Coplas, Amsterdam z.j.
Mijn broer
gedicht
2.0 met 175 stemmen 34.260 Mijn broer, gij leedt
Een einde, waar geen mens van weet.
Vaak ligt gij naast mij, en ik
Begrijp het slecht, en tast en schrik.
De weg met iepen liept gij langs.
De vogels riepen laat. Iets bangs
Vervolgde ons beiden. Toch woudt gij
Alleen gaan door de woestenij.
Wij sliepen...
Gorter,Gorter!
gedicht
3.0 met 36 stemmen 9.331 Gorter, Gorter!
'k Heb uw Meizang willen lezen
Maar begon al gauw te vrezen
Dat het, voor mijn dood, niet uit zou wezen.
Korter! Korter! Korter!
-----------------------------
Uit: 'Kritiek als credo', 1980
Die bloedrode lichtvlek
gedicht
3.0 met 44 stemmen 12.853 Die bloedrode lichtvlek – misschien de maan.
Dan heeft een zandstorm haar afgeduisterd,
Maar als die vlek de zon is, moet alles vergaan.
Er wordt niet meer gesproken, wel gefluisterd.
Enkelen zoeken de weg langs de kerk
Waar twee monsters rukken, reuzensterk,
Tuimelend aan een metalen...
DE KLEINE ZIGEUNERPRINSES
gedicht
3.0 met 42 stemmen 15.857 Ik ben de kleine zigeunerprinses.
Mijn vader heeft een gevaarlijk mes.
Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood.
Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood.
Haar kralen heb ik ook om de hals.
Ze schold mijn vader voor vuil en vals.
Mijn mooiste...
