biografie: Jannah Loontjens
Jannah Loontjens [Kopenhagen 1974 - ....]
Jannah groeide op in Zweden en Nederland. Ze studeerde Filosofie van Kunst en Cultuur in Amsterdam en New York.
Ze publiceerde gedichten in o.a. de literaire tijdschriften Awater, Nymph en Parmentier. Haar eerste bundel Spectroscoop verscheen in 2001. Haar tweede bundel Varianten van nu verscheen in 2002.
Haar gedichten staan in diverse bloemlezingen: Vanuit de lucht (2001), De verhuizing (2003) en in Komrij's Nederlandse poëzie van de 19de tot en met de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten (2004).
Behalve gedichten schrijft ze ook essays over literatuur en kunst, die zij onder meer publiceerde in Metropolis M, Hollands Maandblad en in de boeken De Avant-garde Verwachting en Travelling Concepts II. Ze gaf ook lezingen over literatuur en filosofie op verschillende conferenties en symposia.
Van 2002 tot eind 2003 ontving ze een stipendium van de Jan van Eyck Academie om aan haar theoretisch werk te schrijven.
Zij werkt momenteel aan een volgende dichtbundel die in 2004 zal verschijnen.
Inzendingen van deze schrijver
14 resultaten.Flashback
gedicht
4.5 met 2 stemmen 
3.877 op ooghoogte dragen
benige handen glazen
in zalen vol platte figuren,
uitgeknipt tussen kleding
en meubels
ik wil de tijd inhalen
maar ben kwijtgeraakt
hoe lang het zou duren
waar je was en
waar je zou zijn te vinden
kristallicht en wijn,
flonkerende nagels en oogwit
jouw blik schiet...
Opperdepop
gedicht
3.7 met 3 stemmen 3.390 Ik zit aan tafel, tel de dag. Woensdag. Ik weet
wat dat betekent.Zou mezelf gelukkig moeten prijzen.
Ja. Dat zeg ik tegen iedereen. Iedereen is niemand
en toch Piet, Matz, Marie en Mohammed en Madelief.
Mijn hoofd is leeg. Mijn gedachten zijn op. Opperdepop.
Morgen zou het anders kunnen zijn. L...
Gehemelte
gedicht
3.4 met 56 stemmen 24.095 het gehemelte is ruw
in mijn tong zit een snee
van het lange zuigen
op de stilte
als zuur suikergoed
draai ik ermee rond
in het heelal van de holte
van mijn mond
ik wacht zo lang ik kan
en als ik ooit weer
een woord tussen
mijn lippen zal nemen,
zal het niets zijn
dan
zal het niets...
Brasilia
gedicht
3.6 met 165 stemmen 39.915 woonwijken hangen in vleugels,
het parlement huist in de cockpit
ministeries zijn de ramen
winkels bevolken de romp
het gangpad is gigantisch
groen van gras en rood van aarde
we rollen in auto's van punt naar punt
van werk naar huis naar bed
overdag zitten we rechtop,
in de vleugels li...
Scotch
gedicht
2.5 met 12 stemmen 8.868 auto's schuiven over het viaduct,
koopwaren over een lopende band
zoals bij Alice wordt klein groot
en groter klein,
in fel zonlicht schitteren
contouren van het wonderland
en als ik mij niet vergis
is het de oorzaak die gevolg is,
is het de supermarkt die dicteert
dat ieder beeld een ko...
Panorama
gedicht
2.5 met 126 stemmen 26.157 de avond hangt stil boven de stad
bewegingloos als op een foto,
een filter van lila schemer
verkorrelt het panorama,
dringt erin door
als losse thee
in kokend water
en verkleurt het leven
zoals de dingen
op een oude polaroid
die mij nog later,
wanneer ik hoop te vergeten,
...
Maja vraagt
gedicht
3.3 met 3 stemmen 2.769 Ze vraagt: waarom is dit een muur?
Omdat hij overeind staat. Plat. Van baksteen.
Waarom van steen? Anders val je erdoorheen.
Een muur moet staan. Zonder te beven.
Waarom staat hij? Omdat wij niet met de buurman.
Waarom niet? Omdat hij met zijn geweer een kat neerknalt.
Waarom? Omdat hij zich v...
Ik kom je tegen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.619 Mijn vingers hoef ik niet te zoeken. Als mijn hand
in mijn tas graait - beige leder versleten,
ik moet nodig een nieuwe denk ik om het meteen
weer te vergeten - raakt mijn pen mijn vingertop.
Tussen muntstukken, visitekaartje, plakkerig snoep,
plastic olifant, lipstick, tampon, opschrijfboek,
...
Ook
gedicht
4.0 met 5 stemmen 2.968 Nul handen houden niets vast.
Nul graden bestaat misschien,
maar toch. Melk wordt ook
zuur van onweer. Vulkanen hebben namen
die ook blijven als ze niet spuwen.
Dezelfde naam belooft niet
dat je op elkaar lijkt. Water en spoken
kunnen door veel dingen heen. Kun je
door niets heen kijken? Spo...
Nieuwjaarsnacht
gedicht
5.0 met 2 stemmen 11.258 met het deksel van een koelbox
sluit de witte winterlucht
de onbekende stad
waarin wij beneveld
door champagne en verhalen
decadent verloren
door de nacht dwalen
over bevroren asfalt
glijden wij, duwen, vallen,
kussen, tussen muren
van de dichtgeklapte wereld
waarin niets leeft
dat...
Geplastificeerd
gedicht
2.2 met 40 stemmen 10.044 Boven de daken rekt een onverschillige
lucht zich uit. Buiten nieuwbouwmuren
gapen blokkenwijken gelaten. En hier lig ik,
huisnr 6, in het rechte rijtje buren.
Verscholen tussen lakens. Oren in koepels.
Handen, knieën om mijn kin. Nog zo’n ochtend.
Nog zo’n illusie van nieuw begin...
Dagdroom
gedicht
3.0 met 21 stemmen 10.666 ik sta op het balkon
met de wens een blad te zijn,
behorend tot de populieren,
zwierend in een wind van zon
sloom danst mijn schaduwvlek,
onder het gewicht van de hemel,
met de dofgroene spiegeling
van het vetglanzend bladerdek
door mijn fijn vertakte aderen
welt wit spuug van goden,
h...
Solipsist
gedicht
2.6 met 18 stemmen 4.343 stoelen, theepot, pen, schaar
presse-papier en boeken,
tot aan mijn denkbeeldige evenaar
heb ik het beschreven
alles in de kamer
tot in de uiterste hoeken
zodat ik op deze bladzijde
mijn leven verder zal leven
met mijn woning als noordelijk halfrond
en mijn ziel als 60-watt-lamp
trouw aan ...
VERVELING
gedicht
3.2 met 54 stemmen 11.637 als een gipsverband
heeft de tijd zich om mijn benen
geslagen,
om mij heen zie ik niets
of lijkt alles zoek
morgen en gisteren stellen mij
dezelfde vragen
ook vandaag vouwt zich op
tussen het stoffig papier
van een langdradig boek
zwaar op mijn bureau,
waaraan ik zit
en zit
