inloggen

biografie: Johan van 't Lindenhout

1893 - 1919

Johan van 't Lindenhout

Neerbosch 1893 – Nijmegen 1919

Johan van ’t Lindenhout studeerde rechten.

Hij plaatste onder pseudoniem (o.a. Theo Verwanen en Jodocus Zangvorsch) zijn eerste literaire werk in Propria Cures en de Amsterdamsche Studentenalmanak.

Nadat in 1914 enkele van zijn sonnetten in De Beweging waren opgenomen, aanvankelijk onder het pseudoniem van  J. Berkel, kreeg hij als dichter bekendheid.

Uitingen van levensdrift en melancholie wisselen elkaar af in zijn romantische verzen, die een sterke invloed laten zien van o.a. Willem Kloos en Karel van de Woestijne .

Door zijn vader en vrienden werden zijn verspreide verzen en een keuze uit de ongepubliceerde gedichten `als een blijvende herinnering'  na zijn door hem zelf gekozen dood bijeengebracht in de privédruk Nagelaten verzen (1918).


Inzendingen van deze schrijver

14 resultaten.

Nacht-liedje

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 580
Was niet je mond dan kussen mild En bloeide niet je lijf in pracht, Wanneer wij minden in de stilt’ Van de besternde nacht? Jouw hart lag aan mijn hart, jouw oog Staarde in mijn oog zo lang en diep, Tot je gelaat glimlachend boog En zwijgend in m’n armen sliep. Dan zong mijn bloed...

Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 580
Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier, De klepper vong de wind en joeg de vogel op, Er gonsde een ver gerucht van tramp'len en geklop, De garvenbindster zong op 't zoeven van de maaier. Maar, de open lippen strak in zijn verdoolde kop, sliep aan de lauwe berm een schuwe...

Levensloon

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 501
Ik neem het rijke levensloon Van elke blije dag, Als Gij mij reikt het gulden schoon Van uwe mond en lach. De dag verglijdt in stille glans Bij mijn verholen droom, Mijn ogen zien ten verre trans, Of reeds de avond koom’. Ik keer, als groot de zonne poost En dag en werk zich...

Voorbijgangster

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 312
Een lief gelaat in tere lijnen Een stille lach om jonge mond: Zo schreed zij daar; en de eigen stond Voelde ik een leegte in mij schrijnen. Zag zij mijn blik bewondrend schijnen? De lange wimpers zonken blond Op de ogen; 'k zag haar lach verkwijnen En voelde schaamte om wat ik...

ZOMERAVOND II

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 174
Gedachten, die de zonnige uren banden, Bemijmer ik, waar langs de stille kreek Het nachten naêrt en op de lage landen De avond roerloos ligt en schemer-bleek. Dan blaast een jongen op z'n herdersfluit Een simpel liedje van verloren dagen; En 't mijm'rend hart moet zachtkens...

ZOMERAVOND I

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 226
Nu de schaduwen zich lengen Rond mijn woning, vòòr de nacht, Wil ik je mijn groeten brengen 'Wijl dags laatste uren plengen Aan de kim hun zuiv're pracht Al begeert' ligt diep verzwegen, Nu ik stil naar buiten tuur, En mijn hart heeft zich genegen Tot de wijde avondzegen In de...

Madame la Marquise

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 308
Een lied ruist ijl en rank; een vrouw speelt aan 't spinet En neurt heel zacht de wijs; de blanke toetsen schreien Hun zoet en simpel leed door 't schemerend salet. Maar wie haar gratie won nijgt aarz'lend haar bezijen En zoekt haar need're blik. Een stille geur verbloeit Van onvervulde...

AAN JACQUES PERK

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 322
De rozenknop in ranke vaas, vuurrood, Rijst roerloos uit het tere kristallijn, Stil in verwond’ring van zó schoon te zijn... Dan legt hij bevend héél zijn binnenste bloot. En hij geeft weer wat eens natuur hem bood, Wat eens zijn deel werd van de rijke regen En wat hij opving van de...

AFSCHEID VAN GUIELMO

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 280
Niets dan leed blijft er beklijven, Of ik al mijn dagen tel. Wat zal ik nog langer drijven Dit onnozel levensspel? Mei en juni ging verloren En het witte oogsttij zwond, Toen de maaier ’t volle koren Tot de gouden schoven bond. Vrind, m’n leven is verstreken En ik vind geen...

HERFST-IMPRESSIE

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 314
Soms in de vroege ochtend, kleurt De hemel zo geheimvol licht; Dan is ’t of gij een schoon bericht In ’t goud-gesponnen zonlicht speurt; En wie een donker lijden beurt, Hem wordt de last haast blij en licht; Wie fluist’rend vleit liefs aangezicht Is ‘t, of elk woord een sproke...

Meisje voor het feest

poëzie
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 335
't Eérst, in blij ongeduld, kwam ze af. Nog toeft geen gast Ter zaal. Week daar de deur...? de bout schuurt langs de luiken En 't uur kruipt traag. De dis beurt, glanzend in 't damast, Zwaar zilver en zoet ooft; in donker-koele kruiken En transparante fluit smilt 't welig coloriet ...

Soms waan ik, dat mijn leven hoger gaat

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 350
Soms waan ik, dat mijn leven hoger gaat Dan ’t vlak bestaan van wie er rond mij zijn, En dat ik sta in voller, schoner schijn Van levenslicht dan wie er naast mij staat. Soms waan ik, dat ik groter levensdaad Volvoeren zal, en dat langs hoger lijn Mijn leven loopt, dat met véél rijker...

Makker, de dag is óp; lóóp, om je deel te halen

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 423
Makker, de dag is óp; lóóp, om je deel te halen Van 't bare zonnegeld, van dauw en ochtenddoop, En schater, sleetse zorg en nachtlijk leed ten koop, Om 't spoelen van de wind en 't lied der wielewalen. Makker, een open dag voor strijd en nieuwe hoop. Hij schuurt het hart weer blank,...

Haar hoofd woog aan mijn borst

poëzie
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 782
Haar hoofd woog aan mijn borst, het haar viel al bezijden, Een glimlach was haar mond, die schromend bleef en teer... Wee mij! toen zonk dit beeld; de dageraad was véér, Die 'k had nabij gedroomd sliep vèr van mij gescheiden. 't Hart zei: ‘verbórgen brood geurt zoeter en mondt...