biografie: Koenraad Goudeseune
Koenraad Jules Cornelius Goudeseune, Vlaams dichter en prozaschrijver (Ieper 23.2.1965). Goudeseune was werkzaam in allerlei tijdelijke baantjes, zoals kelner, nachtwaker en taxichauffeur. Zijn eerste poëzie verscheen in de tijdschriften Dietsche Warande & Belfort en het Nieuw Wereldtijdschrift. In 1993 debuteerde hij officieel met de verhalenbundel Vuile was, waarin hij zijn eigen jeugd in een mengsel van fictie en werkelijkheid verwerkt heeft en waarin hij inderdaad niet schroomt om de vuile was buiten te hangen.
In Onuitsprekelijk is wat wij over de liefde zeggen (1999) selecteerde hij brieven uit zijn eigen correspondentie. De portretten van hemzelf, van vrienden en familieleden zijn vaak ironisch en meedogenloos. Ook zijn poëzie wordt gekenmerkt door dat mengsel van ironie en sarcasme. Het thema van de liefdespijn is daarin een terugkerend element. Toch kan een zekere romantiek aan de gedichten van Dat zij mij leest (1998) niet ontzegd worden. In 2005 verscheen Zen uit eigen werk.
Inzendingen van deze schrijver
9 resultaten.Vinger in de pap
gedicht
2.9 met 36 stemmen 
26.058 Ik vind niet dat je van een mens moet houden.
Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen.
Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw.
Er was een omroepster die het met een uitgever deed.
Toen wou ik dichter worden.
Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel.
Ook de liefde voor mezelf, een me...
Geschiedenis is ook
gedicht
1.9 met 28 stemmen 8.145 De brief die niet werd verstuurd
en die ik terug vind in een jas,
een warme, met op de rug
een winkelhaak.
Ik herinner mij dat schrijven
noch waaraan ik haperde,
behalve dat ik je niet meer schrijf,
om antwoord dat uitbleef kwaad.
---------------------------------------
uit: 'Zen uit e...
Zelf dichter worden
gedicht
2.9 met 23 stemmen 6.884 Begin er niet voor je eenendertigste mee.
Pas dan wordt het niets dat ons allen overkwam
sprekend.
Denk aan wat je op de laatste pagina
van een boek zou schrijven en schrap
al het voorgaande en ook dat slot
en begin opnieuw te schrijven.
Denk zoveel mogelijk dingen bij elkaar
uit liefde ...
Blauw
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.730 Niemand die mij dwazer maakt dan jij.
Er is door Pope gezegd, een dichter, dat niet alle idioten
dichters zijn, en stel. O stel, dat ik bij dezen allebei ben
of allebei onmogelijk uit elkaar kan houden.
Ook staat er geschreven dat liefde nergens schuilt
ook niet in het bijzondere, ook niet ...
Gent
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.832 Vanmiddag zag ik het Lam Gods.
Dat was niet mijn idee, maar dat van regen,
met bakken, en pal daarna weer volop zon.
Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef.
Ik keek naar het paneel der musicerende engelen,
maar zag veel meer, evenveel jou tenminste.
Daarna, in een flits van e...
Meer
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.368 Ik zag je naam op een binnenschip.
Op het dek lag een vrouw te baden in de zon.
Er was een hond die op en neer liep
en naar luchtbellen blafte,
of naar vissen die vanuit de diepte iets wilden zeggen
en niets aan de rivier veranderden, aan hoe
ze daar lag als in de armen van een man.
Er wa...
Zelfportret
gedicht
2.5 met 19 stemmen 3.868 Mijn vriendin breit sokken
terwijl ik schilderijen verkoop.
Landschappen gaan van de hand.
En het getik van haar naalden
klinkt in mijn oren als applaus.
Ik ben gek op mijn vriendin
en op wat zij breit.
Terwijl ik schilderijen verkoop,
ook naakten en stillevens.
Maar geen zelfportretten...
Moment
gedicht
1.9 met 34 stemmen 25.384 Zo had het moeten blijven:
Jij 28 jaar en gehaast.
Ik die je de weg wees
naar het station.
En dat ik daarna koffie dronk,
me afvroeg of je de trein haalde.
Jij die geen tijd had om te denken:
vriendelijke man.
Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien.
------------------------...
Als
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.977 Als een steen
die daar al een tijd ligt
en niets van zijn gewicht heeft verloren.
Als een steen
waaronder adders zich veilig voelen
maar niet veilig genoeg.
Als een steen
die je niet alleen kunt dragen
en niet met drie.
--------------------------------
uit: 'Zen uit eigen werk', 20...
