inloggen

biografie: Lodewijk van Deyssel

1864 - 1952

[Amsterdam 1864 -  Haarlem 1952]

Van Deyssel is het pseudoniem van Karel Johan Lodewijk Alberdingk Thijm.
Lodewijk van Deyssel behoort tot de Beweging van Tachtig en was met zijn vele opstellen in `De Nieuwe Gids` vooral belangrijk als de criticus van deze beweging.

Van Deyssel maakte naam met zijn felle uitingen van spot en afkeer van de oude garde met hun moralistische literatuur, maar kon ook heel nauwkeurig analyseren.

Zijn psychologische roman `Een liefde` (1887) werd bewonderd en verguisd. In die tijd schreef hij nog volledig in de stijl van het naturalisme.

Zijn De kleine republiek (1889), waarin hij putte uit zijn eigen ervaringen op de roemruchte katholieke kostschool Rolduc bij Kerkrade, verwekte eveneeens opschudding. Van Deyssel beschreef deze instelling als een waar terreurinstituut.

Later leed zijn proza onder zijn experimenteerdrang en een uitputtende volledigheid (o.a. `De kleine republiek', 1889).

Zijn kritische opstellen blijven leesbaar.

Ook schreef Van Deyssel een biografie over zijn vader: `J.A. Alberdingk Thijm` (1893)

Werk:

Over literatuur (1886)
Een liefde (1887)
De kleine republiek (1889)
De dood van het naturalisme (1891)
De zwemschool (1891)
Menschen en bergen (1891)
Multatuli (1891)
J.A. Alberdingk Thijm (1893)
Blank en geel (1894)
Prozastukken (1895)
Van Zola tot Maeterlinck (1895)
Caesar (1896, herdr. in Verzamelde Werken, VI)
Kindleven (1904)
Verbeeldingen (1908)
Het leven van Frank Rozelaar (1911, in 1958 compleet, in 1982 opnieuw herzien en)
Werk der laatste jaren (1923)
Gedenkschriften (1924)
Nieuwe kritieken (1929)
Aantekeningen bij lectuur (1950)

Inzendingen van deze schrijver

5 resultaten.

Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen

poëzie
3.0 met 82 stemmen aantal keer bekeken 25.048
Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen, Want waar mijn ogen langs de wanden dwalen Schemert uw lach daarheen. Ontelbre malen Hoor ik in 't klokgetik uw voeten treên. En langzaam nadert gij, zo ver, zo kleen... 'k Zie dat een brede neevlenkring met vale Lichtloze sluier u omhult; dan...

IK HEB VAN-NACHT MIJN KUSSEN NAT GEWEEND

poëzie
3.0 met 301 stemmen aantal keer bekeken 59.094
Ik heb van-nacht mijn kussen nat geweend. Van u droom ik zoveel en zoveel uren Heb ik geschreid met op uw beeld te turen. Ik heb zo vaak, in stilte alleen, gemeend, Dat gij van elke kant, door alle muren, Verschijnen zoudt en wij tesaam vereend Verbleven tot ge uw hart mij had geleend Om...

Oorlogsbegin

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.646
Een blanke hemel welft zich over 't land, Waar stoere boeren van de arbeid keren En knapen zingend lopen hand aan hand. Vast in de vrede, die geen angst kon deren, Verdonkren de gezichten, die zich keren Van waar de zon nog flauw in 't Westen brandt Achter het hoge bergkam-woud, als...

Burgerhuisje.

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 1.514
Door 't burger-huis op laten middag traden Wij de open lucht in, waar seringen-geur Hing over de achterdeur en lente-wind Stil witte wolken dreef door 't hemelblauw. Een kleine stadse tuin, alzijds bemuurd Door grauwe steen, en waar een enge ring Groen gras en witte kiezel 't perk ...

SONNET

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.446
Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen, Want waar mijn ogen langs de wanden dwalen Schemert uw lach daarheen. Ontelbre malen Hoor ik in 't klokgetik uw voeten treên. En langzaam nadert gij, zo ver, zo kleen... 'k Zie dat een brede neevlenkring met vale Lichtloze sluier u omhult; dan...