inloggen

biografie: Marijke Hanegraaf




Weloverwogen en gerijpte poëzie noemde De Arbeiderspers mijn gedichten bij de uitgave van mijn debuut Veerstraat in 2001. Gerijpt mag ook wel, want ik ben van 1946. ‘Strak gecomponeerd, de beelden soepel en de formuleringen trefzeker,’ ik citeer, want ik vind het onmogelijk om zelf aan te geven wat mijn gedichten zijn en inhouden. Ik schrijf wat er zich in me voordoet, ik stel geen series of thema’s samen, al ontstaan ze soms wel, want wat in me omgaat cirkelt blijkbaar om bepaalde gedachten. Ik schuw het engagement niet, niet in Veerstraat, en ook niet in nieuwe gedichten.

De bundel Veerstraat was mijn debuut en ik werd ermee genomineerd voor de C. Buddinghprijs, de prijs voor debutanten. Dat wil niet zeggen dat ik hiervoor nooit geschreven heb. Eigenlijk schrijf ik al mijn leven lang, als tiener liedjes en tussen mijn twintigste en veertigste verhalen, reportages en artikelen voor kinderen. In 1992 ging ik naar schrijversvakschool ’t Colofon in Amsterdam om beter verhalen te leren schrijven, maar het dichten ging zo goed en ik vond er zoveel meer voldoening in dat ik me daarop heb geconcentreerd.

Ik ben een trage schrijver. Ook een grage, maar niet eentje die al na twee jaar weer met een nieuwe bundel komt. Je niet laten opjagen, zei een andere dichter tegen me, en dat houd ik in ere.

Marijke Hanegraaf
dichter

Inzendingen van deze schrijver

10 resultaten.

Vertrek

gedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 4.409
Mathilde trok achter de kat aan. Geduldig wachtte hij op iedere hoek. Gloednieuw klonken de klinkers onder de driewieler van Mathilde. Ze reed de Proefsteen uit vertrouwde straat met de verbanden die we huizen noemen, dreef van haar kamertje vandaan. Onafgebroken verschilde ze van de...

Kapmeeuw

gedicht
2.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 9.551
Vroeg in de ochtend zit op de rand van de steiger een meeuw. Hij slaapt, ogen dicht, poten in. Maar te stil en te lang. Is hij dood? Hij is dood. Zit toch of hij slaapt. En de kop van de kapmeeuw is heel. Is de nek van de kapmeeuw geknakt? Vloog hij tegen een ruit? En dan dreef hij...

Onzwezenlijk 2

gedicht
2.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 18.394
Mocht je me uitnodigen op je feestje wat zal ik afwezig zijn. Ik zal menen dat je me uitnodigt omdat het hoort. Het zal me zo verwarren dat ik niet mezelf ben en niet weet wat ik moet zeggen, iets zeg wat niet ter zake doet iets wat het gesprek opbreekt en waarvoor ik me schaam. Noemt...

Een V boven de stad

gedicht
2.0 met 131 stemmen aantal keer bekeken 48.155
Naarmate de feestdag die nadert groter is neemt ze meer tassen mee voor haar boodschappen. Voordat haar iets kan worden geopenbaard stapt ze op de fiets en door een zekere welvaart op haar betaalkaart is het moeilijk om kalm te blijven. Ze denkt, of kun je dat wat door haar hoofd...

Stokgooier en lezer

gedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 6.651
Arm als de grond, met rondom het zuigend moeras van ziekte geen grond was zo arm als ziekte en daarin kwam hij en las. Gericht in zichzelf bracht hij zich voort hij vocht om de letter. Hij was een lezer. Wie was hij zonder. Wat was hij geworden. Hij las bij zwak licht. Die...

Mocht je me uitnodigen op je feestje 2

gedicht
2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 9.952
Mocht je me uitnodigen op je feestje wat zal ik afwezig zijn. Ik zal menen dat je me uitnodigt omdat het hoort. Het zal me zo verwarren dat ik niet mezelf ben en niet weet wat ik moet zeggen, iets zeg dat niet ter zake doet iets dat het gesprek opbreekt en waarvoor ik me schaam. Noemt...

De steen te ervaren

gedicht
2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 4.253
Iemand legde een steen op haar hoofd, maar ze wou dat het een hoed was. Ze droeg hem als een hoge hoed. Zulke hoeden zijn zwaar, ze verplichten. De steen droeg in zich de tijd die haar hals sterkte en rechtte en haar wekte: ze droeg een steen. Het gelukkig moment de...

Agenda

gedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.620
Jan zeventien jaar dood schrijf ik in mijn nieuwe agenda bij tweeëntwintig april en ik weet weer hoe je stierf en hoe ik het moeder vertelde, hoe ze toen zat en keek. Ieder jaar opnieuw schrijf ik het op. Ieder jaar wordt je dood ouder. Als ik het opschrijf is de dag nog leeg....

Onwezenlijk 1

gedicht
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 12.993
Mocht je me niet op je feestje uitnodigen ik zal aanwezig zijn. Ik zal er zijn in jouw speciale aandacht om me niet uit te nodigen en in de ongestelde vragen van je gasten in de vermoedens, de gissingen. Ik zal het gesprek sturen, want halverwege een zin die lastig op mij toeliep stokt...

De jongen, een schaduw

gedicht
3.0 met 37 stemmen aantal keer bekeken 15.658
De violette lucht omsluit een jongen die roerloos in het heden hurkt. Af en toe gaat zijn arm omhoog alsof hij zwaait. Naar niemand. Nooit weggeweest, geen schoenen nodig. Hij hurkt bij zonsondergang in een portiek, neergelaten op aarde als een spin aan een draad. Ik zou een requiem...