Pieter Frans van Kerckhoven
* Antwerpen 10 november 1818 - † Antwerpen 1 augustus 1857
Vlaams dichter en prozaschrijver, die ook wel onder het pseudoniem Jan de Vrij publiceerde.
Van Kerckhoven studeerde medicijnen in Bologna van 1836 tot 1838, maar keerde terug naar Antwerpen, waar hij ging werken op het handelskantoor van zijn vader en vanaf 1849 ambtenaar was.
In Antwerpen probeerde hij zijn studie af te ronden. Hij speelde een grote rol in het Antwerpse culturele leven als criticus, literator en als redacteur van verschillende tijdschriften, zoals De Noordstar (1840-1842) en De Vlaemsche Rederijker (1848-1857).
Van Kerckhoven probeerde van de Vlaamse Beweging een progressieve beweging te maken en hij heeft daarbij met zijn standpunten nogal wat vijanden gemaakt.
Van Kerckhoven liet ondanks zijn vroege overlijden een omvangrijk werk na. Hij schreef een aantal romans zoals de spiritistische roman Ziel en lichaem (1848) en de briefroman Liefde (1851 en enkele populaire toneelstukken zoals Boer en edel (1853), De dronkaerd (1854), Fanny (1855) en Twee katten voor een doode musch (1855).
Poëzie publiceerde hij onder meer in Gedichten en balladen (1846).
Zijn werk kenmerkt zich door een romantische, soms misschien voor ons enigszins overdreven gevoelige toon, vooral in zijn poëzie, maar is tegelijk vaak realistisch, vooral in zijn romans met een sociale en antiklerikale strekking, zoals in Jaek of een arm huisgezin (1842).
Onder het pseudoniem Jan de Vrij verscheen zijn roman Twee goddeloozen (1857).
Tussen 1869 en 1873 verschenen zijn Volledige werken in dertien delen.
391