biografie: Peter Wullen
Ik ben geboren in het Vlaamse Poperinge op 9 juli 1964 op een paar kilometer van Watou, dat internationale bekendheid geniet in de Lage Landen vanwege de vermaarde Poëzie- en Kunstzomer. Ik ben klassiek geschoold, dit wil zeggen dat ik Latijn en Grieks studeerde, en ik deed daar later nog een schepje bovenop met een studie Klassiek Arabisch. Ik ben licentiaat in de Pers- en Communicatiewetenschappen (Vrije Universiteit Brussel). Mijn levensgezellin is Catherine, een rasechte Donegal woman. Ik heb een zoon Sean. Ik heb een paar muzen, die me elke dag nog inspireren en voor wie ik regelmatig gedichten schrijf. Van mijn zestiende tot in '94 schreef ik bijna elke dag poëzie. Na een literaire stilte van 10 jaar ben ik eind november 2003 opnieuw begonnen met het schrijven van poëzie. In de tussentijd heb ik me opgeworpen als manusje-van-alles voor kranten en tijdschriften. Ik heb me daarnaast onder meer gespecialiseerd in Ierse geschiedenis en in experimentele muziek. Ik schreef jarenlang artikels voor het alternatieve muziektijdschrift Gonzo Circus en pleeg nog steeds regelmatig bijdragen voor het Nederlandse underground-tijdschrift Fake en voor de Gentse webstek www.urbanmag.be. Maar de hoofdmoot is sinds een paar maanden opnieuw poëzie geworden.
Inzendingen van deze schrijver
4 resultaten.Taliban
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 
1.032 hou het been stijf
in deze barre killing fields
duizend mijl liepen we
voor dit schouwspel
smeulende lijkgeur
een laars waaruit
een brandende scheen
commentator murmelt
iets over mensenrechten
en met de voeten treden
kaki krijgers
als laveloze rechters
van de wereld
ba...
Aanroeping
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 597 sasabonsam sidderaal
sis geruisloos
achter glas
bied een inkijk
in je ingewand
je gelaat
in koffiedik
jij onverlaat
zilte weg loop
dood je huis
op straat
praat ons na
eshu-gba-yi-la
god met streken
wees genadig
Zyklon B
gedicht
3.4 met 88 stemmen 19.291 beproeving
voor een meisje van
net geen veertien
dat zich nog nooit
aan een ander
vertoonde
wat het meisje
bond aan haar
lichaam was naakt
als een jong dier
in de massa tussen
de andere spook-
gestaltes schuifelend
onder
de steelse blikken
van de bewakers
eerst het stenen
...
IJSKONIJN
netgedicht
2.1 met 109 stemmen 21.144 ‘op een verjaardag’
over kluiten aarde waadden we
het zwarte water tegemoet
als tere insecten onze klauwen
om het blote zwerk geslagen
geboeid zongen we luider
dan het kikkergeboefte
in het vingergewas
je brandde een lusachtig teken
in het vuile sop we stegen op en
streken neer l...
