biografie: Stefaan van den Bremt
van den Bremt, Stefaan
Vlaams dichter en essayist (Aalst,1941).
Hij studeerde Romaanse taalkunde in Leuven en werd leraar Frans en geschiedenis te Brussel. Hij werd redacteur van het tijdschrift Kreatief. Zijn bezoek aan de Palestijnse vluchtelingenkampen in Jordanië in 1969 bracht hem in contact met het Palestijnse verzet en dit leidde uiteindelijk in 1974 tot een veroordeling wegens medeplichtigheid aan de Palestijnse aanslag van 1972 die hem zijn baan kostte.
Van den Bremt debuteerde in 1968 onder het pseudoniem Stevi Braem met de dichtbundel Sextant. Zowel in deze bundel als in de erop volgende Een valkuil in de wolken (1971) en Van het een komt het ander (1973) is zijn thematiek gericht op de verhouding tussen de versimpelde weergave en de complexheid van de werkelijkheid. In zijn Dossier Latijns Amerika (1972) en in Het spel van Angèle en Adèle (1976) richt hij zich op maatschappelijke en politieke vraagstukken. Zijn engagement blijkt ook uit de vertalingen die hij maakte van werk van o.a. Bertolt Brecht. In 1980 werd hem de L.P. Boonprijs voor zijn werk toegekend.
Werken:
Bommerskonten (samen met anderen, 1978); Andere gedichten (1980).
Inzendingen van deze schrijver
14 resultaten.Men kwam en ging. Men was en bleef...,
gedicht
4.0 met 27 stemmen
9.634 Men kwam en ging. Men was en bleef
die nam en gaf. Die bad en at.
Bezat. Bedreef. Men las. Men schreef.
Men nam en ging. Vernam. Vergat.
Je kwam en ging. Je was en bleef
die nam wie nam. Die gaf wie gaf.
Het was te geef. Ik las. Ik schreef.
Je ging. Je gaf. Gaaf en onaf.
----------------...
In Newtons boomgaard
gedicht
1.0 met 1 stemmen
3.883 Ik wacht tot de appel niet ver
van de boom valt of de zwaarte
ontstijgt. De appel is rood
en hardstelig; hij hecht aan
zijn tak, zwelt welbehaaglijk.
Ik heb tijd zat. De appel
weet niet dat de zwaarte
kracht, wet is, dat de tak
zijn dracht moe wordt.
Het is herfst: appeltijd.
De appe...
Aftelwerk
gedicht
4.2 met 14 stemmen
9.095 Aftellen van ouderdom tot kind -
nog een zorgenkindje, oud geboren,
jonggestorven, moederziel verloren
in de hoop de het bijna ontbindt,
terwijl de dwaze nagels, haar en baard
blijven groeien. En maar knippen, scheren
al wie zich op tijd niet weg kan scheren
moet de bidder met zijn zwaluws...
Naastenliefde
gedicht
4.1 met 17 stemmen
7.411 Wie heeft de pad het pad zien oversteken?
De boer op zijn tractor niet: hij heeft
al honderd padden overreden. Het pad
is smal, en de pad traag. Hij is een
pelgrim, onderweg (misschien mist hij
een kenteken?). Hij sleept zich naar
de plas, de poel waarin herboren wordt
zijn groene paradijs. H...
Zing een ode
gedicht
3.0 met 28 stemmen
13.658 Zing een ode aan een wijder uitzicht.
Nee, geen ode. Kom tot nader inzicht
in de abdij, bijna onzichtbaar in het
dal van Ter Kameren. Vraag in dit dal
om inzage in het kamermuziekje van je
ziel, terwijl het verkeer om je heen
voortraast van nu naar nooit. En heb
geen haast, maar gun je dit ko...
Geboorte van de kleuren
gedicht
2.5 met 22 stemmen
10.084 Het grijs hield vol dat alles wit was
wat niet zwart was, dat alles dag was
wat niet nacht was. De vele kleuren
verbleven clandestien in het zonlicht
dat hen nog niet kon velen.
Wat wij nu rood vinden was wijnwit.
Oranje? Volle-melkwit.
Geel was een heel oud wit.
Groen, een grijzend wit.
...
Moissac
gedicht
2.0 met 27 stemmen
7.547 Hoe moeten we door dit portaal
naar binnen? Ik kan niet verder
en blijf staan. Tussen de sleutels
die Petrus peinzend koestert
en Jesaja's neergeslagen blik
rekken zich leeuw en leeuwin
staande op leeuwin en leeuw.
Naast Jeremias, rug aan rug met
Paulus, starend naar de voorhal
van een ke...
Lijflied
gedicht
1.9 met 17 stemmen
7.328 Het is van mijn leven nog niet geschreven,
nog nooit van m'n leven.
Het staat om de dood nog niet te boek,
om de dooie dood niet.
Het voelt nog zo iel aan,
of het mijn tong nog niet kan roeren;
ik voel me beroerd. Hoor hoe
het zou willen schreien.
Ik wil het ooit nog eens op
kunnen sch...
Waakvlam
gedicht
2.4 met 16 stemmen
8.484 Eén grote waakvlam is de dag. Een baai
van goud en diepblauw is de hemel. Jij
zit in de tuin en kijkt op als een kraai
hikt van de hitte en krast, of op een lei-
en dak gegriffeld wordt. Je zit te schrij-
ven in het eerste leerjaar. Hou je taai,
't is hanepoot en baksteen. Ben je blij-
ven ...
Het product
gedicht
1.2 met 15 stemmen
16.721 Dit is het product. Het is een product
dat vrucht afwerpt. Wacht tot de vrucht
voldragen is. Pluk niet de vroege vrucht,
pluk niet de vrucht die nog zwelt, pluk
de dag die onder baat en last niet bukt.
Dat is het bijproduct. Het is de coupon
van winst op het verlies, van lik op stuk.
Papier...
Zelfportret
gedicht
2.1 met 8 stemmen
3.668 Ik die de nasmaak van loslippigheid
geproefd heb, en zij is te jong
en praat mijn mond voorbij en bijt
als peper op mijn tong;
ik die de vreemde kriebel van het woord
gevoeld heb als het witte blad
en zit te schrijven als vermoord
ik het, al dat wit zat;
ik die de ren van kippen ...
Ode aan de mus
gedicht
2.5 met 4 stemmen
5.183 Schuim onder de vogels,
schuim dat wegstuift en
weer aanwuift als een
kwetterende stofwolk,
schorem dat vecht om
elke kruimel, stof-
badend plebs, honk-
vaste landloper,
Jan Rap die doodgaat
zonder maat, brutale
bek die stinkt naar
paardenvijgen, gespuis
dat vliegt.
-----...
Motief op reis
gedicht
2.3 met 21 stemmen
21.264 Het motief was het moe
maar een patroon te zijn
in het vloerkleed. 't Wou
de wijde wereld in, en ging
als een klimoprank in het
ijle. 't Rekte zich, op zoek
naar een verband, dat er niet
was dan in het kleed. Dapper
steigerde het motief tegen
de hemel, helmboswuivend.
Omweef nu, hand, ...
Reis om mijn schrijftafel
gedicht
2.6 met 150 stemmen
30.468 Sterrenbeelden schietend uit de dierenriem -
Weegschaal uit balans, ascendant: Sextant -
en tussen aardgordels de koers bijster.
De hemel was een valkuil in de wolken.
Overleven? Een werk van lange adem. Nood
brak wet en lente vorst, de dronken boot
de klip. De rekening volgde op het bordj...