biografie: Tessa

Hé ik voel een druppel. Is het een druppel van geluk nee dat is het niet. Is het een druppel uit de lucht. Ja dat is het. Ah de lucht is vast verdrietig. Ik zing een liedje. Hé kijk daar is de zon. De zon lacht blij en zegt dankjewel tegen mij.

Jij laat mij stralen, jij maakt mij blij, jij geeft mij liefde, jij hoort bij mij.

Ik heb het, jij niet. Ik heb het, maar ik verdien het niet. Ik vraag iets, ik krijg het. Jij vraagt niets, want je weet, ik krijg het niet. Ik zie je wordt vergeten, mensen schijnen het niet te weten. Ik weet, ik moet jou iets geven, ik zal je nooit vergeten.

Je bent lief, je haat niet. Je bent trouw, ik vertrouw jou. Je bent geliefd, dat hoort gewoon bij jou. Je hebt veel vrienden, ze houden van jou. Maar iedereen die dit ziet, ziet je bent jezelf niet. Je doet alsof, je haat, je bent niet trouw en eigenlijk geven mensen niet om ...

Even over morgen Overmorgen Zullen al je zorgen over morgen Morgen over zijn.

Vanavond droom ik niet meer van jou Niet meer over je zoetgevooisde stem Je bruine krullen en je gulle lach Die leuke kuiltjes in je wangen En hoe graag ik jou wel niet mag Jij weet dat Maar gelukkig met een ander ben je Ver hier vandaan In een wereld zo anders dan de mijne Ik mis je Weet ...

Jij & ik, samen wij, waarom ben ik hier en jij zo ver weg van mij.

Het was een mooie zomerdag, De eerste keer dat ik je zag, Jouw ogen zo zeeblauw mooi, Ik kon erin verdrinken. Ik wist niet wie je was, Ik wist niet waar je woonde, Maar één ding wist ik, Die zeeblauw mooie ogen mocht ik niet laten gaan. Ik wilde je leren kennen, Maar je had geen oog ...

Zulke dikke vrienden waren we, niemand kon er tussenkomen, de gekste dingen maakten we mee, ze zagen ons allemaal als één. Nu is het niet meer één maar twee, niemand die het ziet, maar ik zie dat de ander geniet, mij inruilen voor een ander, weglopen als ik tegen ze praat, gemener kan...

Een golvend gat van niets dan water Doemt klotsend op achter dichte mist Ik zal denken aan dit beeld als later Ons land door de zee verzwolgen is.

Mijn tranen voeden een waarheid. Die van een onvervalste leugen.

Soms vraag ik wel eens aan mezelf: ‘Zijn er wel mensen die écht om mij geven?’ Dan zegt een stemmetje in mijn hoofd: ‘Doe je ogen open en kijk eens naar al die mensen om je heen!’ Maar weet je wat ik zie als ik mijn ogen open? Ik zie alleen maar mensen die GEEN donder om mij geven!

Waarom ben ik zoals ik ben Waarom ben ik niet zoals ik zou willen zijn Als ik ben zoals ik zou willen zijn Was ik volmaakt en perfect Maar ik ben niet zoals ik zou willen zijn En als ik goed nadenk wil ik eigenlijk ook niet zo zijn Ik ben gewoon ik Niet volmaakt en niet perfect En om mij te ...

Waar is de tijd? Hij lijkt te zijn verdwenen Alles vliegt voorbij Waar is de tijd gebleven? Gisteren nog daar, overmorgen weer hier, Waar was ik eergister? Was ik daar of nog steeds hier?

Soms ben ik een engel en soms ben ik een trut Soms ben ik je redding, soms van geen enkel nut. Soms, aan het eind van de tunnel, ben ik dat lichtje dat voor jou schijnt En soms ben ik dat obstakel waarvan je wenst dat het verdwijnt. Soms ben ik diegene die je nooit meer wilt laten gaan, En ...

Soms, Heb je zo'n dag dat je het even niet meer weet Zijn de mensen de mensen wel die ze zich voordoen? of is dit om jou tot waanzin te brengen? Je gek maken met gevoelens die er niet zijn? Of juist het tegenovergestelde van wat ze zeggen van je willen? Soms, wil ik gewoon...

Ik voel me eenzaam, Zo alleen doet pijn, Ik voel me eenzaam en zo klein. Van de bomen vallen bladeren, De dagen schieten voorbij, Maar gelukkig voel ik het voorjaar naderen, Dat geeft me een gevoel, zo vrij. De bladeren komen weer aan de bomen, De vogels zingen weer hun lied, Ik voel en...

De wijzers van de klok, ze tikken zacht Je hand omklemt die van mij Het is nog warm, ik ben niet blij Droevig klinkt de muziek van de nacht Weten dat ’t licht snel doven zal Sleept mij in dit diepe dal De tijd, het leven, het is niet in mijn macht De wijzers van de klok, ze tikken zacht ...

ik zit hier jij zit daar jij zat daar ik wou dat ik je gedachten had kunnen lezen toen je daar nog zat heel even maar... nu zit ik hier ik wou dat je daar nog zat dan had ik nu niet jouw laatste blik in mijn gedachten. alleen nog maar herinneringen en een gesloten deur blijven o...

ik sluit mijn ogen glij met mijn hand over mijn gezicht voel de vormen voel de gladheid voel de oneffenheden ruwheid soms wou ik dat ik naar binnen kon gleiden tastbaar voelen wat ik voel gewoon voelen lukt niet meer ruwheid het voelen en het weghalen opnieuw beginnen glad van buiten g...

rustig leest ze haar blaadje ik bekijk haar op een afstand plotseling oogcontact ik kijk haar onderzoekend aan pijn niet willen zie ik het goed? praten in de kleedkamer praten in de zaak fantaseren overleggen bevestiging