biografie: Thomas Rap
Thomas Rap (1933-1999) is niet alleen de uitgever geweest van een indrukwekkend aantal curieuze boeken, hij was ook schrijver en dichter. Hij relativeerde het beroep van uitgever en had een hekel aan interessantdoenerij en literaire prietpraat.
Youp van 't Hek typeerde hem in zijn afscheidsgroet (NRC 30-07-'99) als 'de aardige, dromerige jonge jongen die hij zijn leven lang gebleven is'. In de film 'Kleine Teun' (1998) van Alex van Warmerdam is hij in een korte scène de man naast strobalen, waarlangs een peloton wielrenners rijdt. Hij wordt enkel vanuit de verte gefilmd. Toch is onmiskenbaar aan houding en kleding te zien dat bij het is. Thomas Rap was de onuitwisbare man op de achtergrond.
In zijn levenshouding was Thomas Rap een echte dichter, al gold hij bovenal als een uitgever. Pas in deze complete verzameling is de waarde van zijn zeer uiteenlopende en unieke werk te overzien. Daarbij vallen vooral Raps grote vermogen op om zich in anderen te verplaatsen, zijn subtiel gedoseerde vertelkunst en zijn humor.
Zijn poëzie is te typeren als verzen van iemand die zichzelf voortdurend relativeerde. maar door velen op handen gedragen werd.
Inzendingen van deze schrijver
4 resultaten.Marc-jan
gedicht
3.0 met 2 stemmen 
8.644 MARC-JAN is naar de Costa-Brava
geweest. Ze hadden de zeilboot op
het dak van de Datsun en ze reden
in één nacht door. Meneer Carli
was naar zijn huis in de Dordogne en
wij hebben heerlijk aan het Comomeer
gekampeerd.
Wat moet je nou met mensen
aan wie je nog moet leren dat
cr...
Voor de personeelsavond al bleek
gedicht
2.5 met 33 stemmen 9.679 Vóór de personeelsavond al bleek
dat de Turken liever niet in
de kantine wilden eten. Het feest zelf
begon met een toespraak van de voorzitter
van de ondernemingsraad. Hij liet het
niet bij woorden alleen. Als stoffelijk blijk
van waardering overhandigde hij Meneer
Carli een tegel met de te...
Met opgetrokken jurkjes
gedicht
1.8 met 271 stemmen 27.876 Met opgetrokken jurkjes
giechelend en springend in
het uitvloeiende water. Dagen
van weleer. Later is er
de stille weemoed weer als ik, ver gezwommen
keer en zie de kust - thalatta, thalatta! -
even, zeer onvermoed en opgetrokken jurkjes
bedenk: bij aardrijkskunde mocht ik boven
de brandi...
Klein zijn de woningen in deze buurtschap
gedicht
3.6 met 16 stemmen 7.272 De naamborden zijn met de hand geschilderd:
Dekevelaer, Adriaanssens en Vergauw
Zij zijn mannen met betrouwbaar en vertrouwbaar open gelaat
Op het land bij de stijgende ochtendzon
En 's avonds bij de haard waar de lamp is opgehangen
Over het zandpad gaat een vrouw, bezweet en stoffig
Zij dr...
