biografie: Tom Lanoye
Geboren: 1958
Debuut:
Rozengeur en Maneschijn (1983, essays)
Genres: Poëzie, roman, kort verhaal, toneel, essay
Bijzonderheid: Onlangs verscheen het boek
Naamloze Vennootschap L.A.N.O.Y.E. waarin anderen (journalisten, redacteurs en filosofen) kritiek geven op het spervuur aan activiteiten van Lanoye
Citaat: 'Ik gebruik mezelf in verhalen als een romanfiguur, een stripfiguur beter nog, misschien ben ik wel de eerste stripfiguur in de Nederlandse letteren.' (
De Tijd, 25-10-1985)
Recent werk:
Het goddelijk monster (1997, deel 1 van trilogie),
Ten Oorlog (1997, toneelbewerking, samen met Luk Perceval),
Zwarte tranen (1999, deel 2 van trilogie)
Inzendingen van deze schrijver
14 resultaten.Poker
gedicht
1.0 met 316 stemmen 
36.049 Het is tijd voor open spel, mijn
liefste. De kaarten op de tafel. Ik heb
er twee: mijzelf en wat ik schrijf. Ze
zijn van weinig waarde, om niet
te zeggen van geen tel. De
hand van jou is rijker: je lijf
is nog het minste, al is het lang
niet mis. Maar ook illusies heb
je nog, en hoop....
Programma
gedicht
3.0 met 49 stemmen 18.122 Weet ik veel hoe poëzie eruit
moet zien. Niet dat statische,
dat uniforme. Daar hou ik niet
zo van. Dezelfde toon herhaald
tot in den treure, en dat dan
'vormvastheid' noemen, of 'een
eigen stem', dat soort gelul.
Nee daar hou ik niet zo van.
Geef mij dan maar het...
Woningnood
gedicht
3.0 met 65 stemmen 31.537 Er wordt gebeld en ik doe open. Op de stoep
staat een krachtige mijnheer. 'Hallo hier
ben ik weer. De man met de hamer. Rechtstreeks
van de Kop van Jut hierheen gekomen voor het slopen
van uw woonst.' Hij stapt keurend rond zich
kijkend binnen. 'Neen maar, voor zover ik mij
herinner...
In de piste
gedicht
2.0 met 13 stemmen 6.755 Nam niet de Grote Houdini in
de ene hand zijn hoge hoed, en
in de andere een olifant die hij
met een eenvoudig gebaar voorgoed
in zijn hoofddeksel kon doen
verdwijnen?
Wat een onrecht.
Mijn hoofd is bloot, en jij,
niet eens zo groot en zonder
slurf (nou ja), toonbeeld van
schoonheid,...
Programma
gedicht
3.0 met 11 stemmen 4.331 Weet ik veel hoe poëzie eruit moet zien.
Niet dat statische, dat uniforme.
Daar hou ik niet zo van.
Dezelfde toon herhaald
tot in den treure, en dat dan
'vormvastheid' noemen, of 'een
eigen stem' dat soort gelul.
Nee, daar hou ik niet zo van.
Geef mij dan maar het...
In the mood
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.179 Daarnet, twee uur in de nacht alweer,
floepte de TV aan en daar stond ik,
in Madison Square Garden, tien jaar
jonger en goochelend als geeneen.
Door een onzichtbare massa opgezweept,
cirkelzaagde ik mijn assistente rats
in twee, de wekker die ik stuksloeg
werd niet heel en de konijnen...
Het is een magere troost
gedicht
3.0 met 22 stemmen 13.390 Het is een magere troost
dat alles moet verdwijnen
en ik je hoe dan ook op een keer
toch zou moeten missen, bij voorbeeld
door de dood. Ik hou van je, al
kunnen we waarschijnlijk niet meer
worden wat we vroeger waren of dachten
te zijn. Geen verhalen over afkeer,
over waanzin of grote...
Waf waf waf
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.815 Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van
kokkelgeur, het ganzenei moet stuk voor stuk
gezwellen. Toe maar, bakkelei wat bokbederft, jij
stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en
dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij.
Knip mijn oren, snij die staart. Dat kindschap
zweet...
Kurma (schildpad)
gedicht
2.0 met 41 stemmen 9.478 Hoewel er geen bewijzen zijn. Misschien
als ik slaap, maar bij het minste geluid
verdwijnen zijn geschubde pootjes langs mijn
oren en mijn ogen, ze worden als het ware
in een schild gezogen. Zijn magere kop
raspt soms over mijn tong, en praat maar
zo vertraagd dat men het...
Jazz
gedicht
2.0 met 77 stemmen 18.959 Toe, vil mijn schaam dat wit
konijn, span dat vel en roer de
trom. Maak wat koel was kokend
en kanonsloop wat was krom.
Vel mijn boom de achterdocht
en zaag de takken trommelstok van
liefde. Drum je namen in mijn
bas en maak mij jouw gekliefde.
Hou me hou me hou me vast, en
kerf uit...
Waf Waf Waf
gedicht
2.0 met 49 stemmen 30.618 Leg de ketting klaar en hark mij tegen draad van
kokkelgeur, het ganzeëi moet stuk voor stuk
gezwellen. Toe maar, bekakkelei wat bokbederft, jij
stropop volle maan. Je lazerij nu pruimsteen en
dan vellen speelt geen rol, maar hou van mij.
Knip mijn oren, snij die staart. Dat...
Pleinvrees
gedicht
3.0 met 21 stemmen 13.566 geniet op mijn banken
vergader op mij ja voetbal
betoog verlies in de massa
mekaar uit het oog -
maar geef dat ik niet
met mijzelf overschiet
kietel mijn flanken met
de rankste der skaters versier
mij met kruiden & kramen
voor uw gulzigste eters -
maar geef dat ik niet
hier alleen...
Doek
gedicht
3.0 met 12 stemmen 9.822 Roddels en geruchten?
Verboden en/of
afgedreven vruchten?
Alles, ik zeg het nog
's alles wat men zegt
is afval, zinkend nog,
verdwijnend in het kielzog
van een kwijnend leven:
en steeds opnieuw verlengd
gegeven, nooit genoeg verstopt
en makk'lijk weer te vinden; nimmer
weg te...
Het klappen van de zweep
gedicht
1.0 met 21 stemmen 11.901 Zij was het type dat alleen door een gesprek
zover te krijgen was; een ernstige babbel,
iets diepgaands, over de vergankelijkheid
van het levende, de noodzaak van relativeren,
Wittgenstein, de anarchie, structurele crises,
neurosevorming, de dreiging van het neo-fascisme
of kernenergie. Als...
