De Zee
netgedicht
Zee
De zee ligt vlak en uitgestrekt
Golftopjes als kippenvel op haar strakke buik
De speelse branding is een kind
Dat aan moeders rokken trekt
de weg is van het bos
weg van het bos
loop ik verloren
tussen de bomen
dwaalt de mist
in mijn hoofd
hangen de takken
te drogen
oude gedachten
houden me weg
van de bomen
op de uitkijk
naar een horizon