biografie: Wilfred Smit
Wilfred Smit [Soerabaja 1933 - Rotterdam 1972]
Wilbinus Hendrik Coenraad - zoals zijn eigenlijke naam luidde - studeerde Slavische taal- en letterkunde te Leiden. Hij schreef een paar verhalen voor de Leidse Studentenalmanak (1954-1957); hij debuteerde officieel in 1959 met de bundel 'Een harp op wielen', intelligente en subtiele poëzie.
Smits poëzie vertoont een grote vormbeheersing, maar is niet makkelijk te vatten. In 1963 verscheen de bundel 'Franje'. Vlak voor zijn overlijden werd een ruime keuze uit de eerder verschenen bundels, aangevuld met nog niet eerder gepubliceerde gedichten, samengebracht in de Verzamelde gedichten (1971).
Als slavist werkte Smit mee aan de vertaling van Zamjatins Teken van leven (1969).
Inzendingen van deze schrijver
9 resultaten.Brief
gedicht
3.0 met 63 stemmen 
26.365 Het grotestadskind schrijvend
aan haar grootvader, zegt niet:
men noemt mij mager,
een klein kreng waar straks
madelieven in een kring
omheen zullen staan -, maar:
't is erger met mijn pop
sinds u daarbuiten woont.
ach, nu is zij moegeschreven
aan grootvader - de enveloppe
omsluit...
Grafschrift
gedicht
2.0 met 189 stemmen 28.170 Op middaghoogte,
de citroen met een kreet afgeworpen
van zijn tak,
en weggesloten en niet meer geel;
daaroverheen stil weggewandeld
herinnering - een wandelend blad.
-------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1983.
Slotpark
gedicht
3.0 met 165 stemmen 41.261 Toen onder noorderwind
de sparappels hun tocht
begonnen over de vijvers,
de pauwen waren afgedaald
van hun roodstenen muur,
verschoof een zonnewijzer
’t hele uur – ten teken
dat de koningin ’t gesprek
geopend had met de peon
wiens handen wonderzacht
met paarden konden zijn.
- - -...
Moord
gedicht
2.0 met 60 stemmen 20.873 Onze fietsen
weggeborgen in het riet,
een spanen doos
geopend aan het water.
zo zal het gaan:
een picknick heel in de vroegte,
en de vijand liefkozend
in mijn nek.
in een leren zak genaaid
zal ik stroomafwaarts drijven,
mijn klein gezicht omhoog -
de hemel dun
als...
Rococo
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.961 Gracielijk en licht sterven,
een kleine zucht in de paniers
en 't is niet meer.
dien avond heeft men ons
gekleed te bed gelegd,
als in een rose medaillon
voor iedereen te kijk -
en o bepoederde horreur,
het clavecimbel speelt door.
--------------------------------
uit: 'Een harp...
Stilleven
gedicht
3.0 met 9 stemmen 4.370 Twee harten op een schotel
met glimlichten van droefenis,
een aarden kruik waaruit
de geest staat te verwaaien,
wat klein rood fruit
dat deze noen gevallen is
maar nooit de grond bereikte -
en de tuinier was daarbij als fazant
verbeeld, het schot hoog aan de hals;
dit is om aan mijn...
Parabel
gedicht
2.0 met 216 stemmen 31.699 Zo zag ik een erwt weifelen
aan een stoeprand,
de erwtenbloesem onzeker zijn
naar welke wind
haar dolle rose hoofd te hangen -
en de bloesem nikte, er kwam een hand
in handschoen haar bedekken,
en de erwt viel, er kwam een schoen
om op haar te...
Toevluchtsoord
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.447 Het moet er zijn
als aan een stil ontbijt, erinyen *
weggesloten in de honingpot -
wat zij wraakzuchtig neuriën
raakt ons niet meer.
* erinyen - (Grieks) wraakgodinnen, furiën
----------------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1983.
Moment musical
gedicht
2.0 met 58 stemmen 27.211 Wat is een gastvrouw
een wondermooi ding van ver.
bijna een hoofd dat zoetjes
ronddraait in een kraag.
het kopje grijze thee
vaart naar de overkant;
twee lepels flirten - zo
plesant in deze schemer.
---------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1983.
