biografie: Willem van Toorn
[Amsterdam 1935 - ....]
Nederlands dichter en prozaschrijver. Hij is opgeleid voor chemisch-analist en onderwijzer en in die laatste functie is hij werkzaam geweest in Dwingeloo. Voorts was hij enige tijd redacteur bij een uitgeverij.
Hij debuteerde in 1959 met de novelle De explosie, in 1960 gevolgd door de novelle De feesten zijn voorbij. In afwisseling met dit proza schreef hij poëzie die gebundeld werd in Terug in het dorp (1960) en Kijkdoos (1962).
Van Toorns proza wordt gekenmerkt door een zakelijke stijl en een licht ironische toets. Het duidelijkst komt dit tot uiting in het verhaal De neger (1966), een van de langste verhalen uit de gelijknamige bundel. Veel somberder is zijn romandebuut De toeschouwers (1963), dat speelt in de Drentse omgeving waar hij als onderwijzer werkzaam was.
Ook Van Toorns poëzie is doortrokken van wat wel genoemd is `liefdevolle ironie'. Daarbij staat het thema (on)zekerheid centraal.
In 1977 maakte hij een keuze uit zijn tot dan toe verschenen poëzie in Herhaalde wandeling, gedichten 1960-1975. Ook van een keuze uit zijn verhalen verschenen bundelingen in Een opstand (1980) en Pestvogels en andere verhalen (1980). Zijn poëziebundel Het landleven (1981) werd bekroond met de Jan Campertprijs.
Van Toorn vertaalde voorts veel uit het Engels, o.m. werk van Huxley, Isherwood en Updike.
Inzendingen van deze schrijver
6 resultaten.Nieuwbouw
gedicht
3.0 met 18 stemmen 
7.847 Zwevend achter de ruit
zijn wij in onze slaapkamer
vissen in lamplichtwater,
kleden ons schichtig uit.
Betasten angstig het lichaam,
buiken, ruggen en benen:
nog niets gebeurd. Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zove...
Die studam 1
gedicht
3.0 met 25 stemmen 8.695 Daar staan 'n man in die son
langs die blou water van 'n dam.
So eenvoudig het dit begin,
net so skryf ek dit hier neer.
Dit is in 'n suidelike land
en voor die seisoen begin.
Die man hou in die wind
sy hoed vas met één hand.
Die ander hand is gelig, miskien
'n gebaar...
Die Studam
gedicht
4.0 met 4 stemmen 6.056 Daar staan 'n man in die son
langs die blou water van 'n dam.
So eenvoudig het dit begin,
net so skryf ek dit hier neer.
Dit is in 'n suidelike land
en voor die seisoen begin.
Die man hou in die wind
sy hoed vas met één hand.
Die ander hand is gelig, miskien
'n gebaar...
Het veer
gedicht
3.0 met 108 stemmen 23.834 Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante:
de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een
hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in
beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte
Ford. De bootjes aa...
Fabrique
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.151 Is dit nog wel een tuin? Wat moet ik met
deze pagode zonder goden, obelisk
die slechts zichzelf gedenkt, een niks
met niks verbindende brug uit Tibet.
Vijvers waar je ook kijkt. Wolken erin
maar van een mens geen spiegelbeeld. Ik buig
mij over leegte. Een jachthuis
waar nooit een jager in w...
In memoriam
gedicht
2.0 met 132 stemmen 59.126 Vanmorgen zag ik Van der Z in zijn Mercedes
Op het plein staan wachten voor het stoplicht.
Stak mijn hand op, maar geen teken van leven.
Vreemd, ik keek toch recht in zijn gezicht.
Daarna bedacht ik dat hij al weet ik hoe lang
dood is, van de weg geraakt bij regen
en dat ik geen gevolg had g...
