biografie: bruno meerschaut

en nu wil ik zingen mijn gitaar in mijn armen alsof ze jou was vingertoppen glijden over snaren die trillend de hemel laten horen maar nooit zo mooi klinken als jij er uitziet bij de kleinste resonantie meen ik je naam te herkennen en mijn stem klinkt beter als ze zwijgt maar ze wil niet ...

Glinstergloed in mooie ogen Lenteprikkels als ze lacht Spilfiguur in geheime dromen Instantvlinders, nooit gedacht Vrouwenmond die ik wil kussen Proeven van een zilte huid Inktblauwe woorden, en ondertussen sluit ik alle logica uit Twijfelachtig weten dat dit fout is en niet kan...

De zeldzame parel die alles beter maakt laat zich niet zomaar vinden Je moet naakt in de regen hebben gestaan, ziende zijn in een wereld vol blinden Je moet geluisterd hebben naar de stilte Berusting tonen in je verdriet Je moet geleefd hebben in de stilte voor je ware schoonheid ziet

Letters tekenen Achtergrond, voorgrond zelden gegrond Van vandaag en vroeger maar nooit van straks Waarom schrijven? Angst verdrijven Rijmen omdat het hoort Woorden kneden tot ze pijn doen Bijna zoals de vragen Wat op de maag ligt wordt uitgekotst als tekst op witte vellen Niets verte...

't Is dat missen, onverminderd en blijvend liefhebben, ongehinderd 't Is het zout uit nutteloze tranen en de dromen die zich waarheid wanen 't Is dat beeld, bewaard in 't archief, van betere tijden Ik mis je, m'n lief

Ik hoef geen punten of beoordeling. Niemand weet echt wat ik bedoel. Wie gaat er mij zeggen of ik goed beschrijf wat ik voel? 1 of 100 keer gelezen, wat maakt het eigenlijk uit? Als een gedicht is geschreven heeft de rover reeds zijn buit. De pijn is dan al geleden, het geluk al lang vert...

waar we woonden wilden we weg wie we waren werd weerlegd wat we wensten wisten we wel we wilden waarheid-wordende wensen

Vlinder voort, verlegen vlinder Vlinder vrij, vergeet verdriet Vul vanavond vol verliefdheid Vergulde vleugels; Vlinder vlieg!

een zomerzacht herfstgevoel, verneveld in kwatrijnen en horen en voelen en kraken onder druk druk van binnen en van buiten van binnenste buiten dag lentevogel moet jij niet dood zijn? de winter loopt zich warm om koud te worden en dromen te bevriezen er wordt weer gekropen in holen ...

hij is niets meer dan de schaduw van wie hij zou willen zijn als hij bewonderend kijkt hoe zij haar schoonheid draagt want zij is de vraag die geen antwoord kent en woelig raast in zijn gedachten zij, die niet weet dat ze zijn muze is

de dromen die de dagen doordringen die de dreiging dragen dat dit doelloos dromen de dagen doodt die dagen doen denken dat de diepe droefheid doorgaat dat de 1000 dromen doen dwalen dat de dwaasheid danst