Alle inzendingen over moeke

Veel mensen krijgen snel te horen of ze mogen blijven of moeten gaan. kinderen hier geboren laten ze in de kou maar staan. Mensen die hier heel lang wonen, weggegooit gelijk grof vuil, mogen zich niet langer hier vertonen 't is om deze mensen dat ik huil Vele jaren mochten ze hier leven in het vrije Nederland. Om hun leven wordt niks…

Omgaan met emoties van vroeger omgaan met je eigen verdriet je wilt het van je afschrijven maar soms dan lukt dat even niet. Je woorden beginnen te haperen je pen valt even stil toch blijf je verder schrijven woorden lijken koud en kil. Dan stromen tranen langs je wangen het lijkt of je borst wordt ingedrukt maar als je alles van je af…

Hij een mooi kaal koppie ik m'n eerste grijze haar. ook z'n baard is grijs geworden toch nog altijd bij elkaar. Alle dingen gaan wat langzaam niet meer zoals het vroeger ging toen hij me nog de lucht in gooide en met gemak me weer opving. Hand in hand soms nog een keer, meestal mijn arm door de zijne maar na al die jaren is hij nog…

We hebben weer eens samen gewandeld net als vroeger hand in hand met hetzelfde gevoel als toen, met die voor ons zo vertrouwde band. We hebben weinig gesproken maar genoten des te meer en als het aan mij ligt doen we het morgen gelijk weer. De smalle paadjes van het bos waar honden en kinderen speelden waar we onze ogen uitkeken en ons…

Lieve jongen, "k wil je graag vergeven voor het leed mij aangedaan "k wil je zo graag in m'n armen sluiten en opnieuw weer met je verder gaan Lieve jongen, "k vraag ook jou vergeving ook al weet ik niet waarvoor zo kunnen we toch niet verder gaan we gaan er beide aan onderdoor. Lieve jongen, "k zou zo heel graag willen dat je zeggen…

Rusteloos zit ik hier te wachten op hem die ik zo heel erg mis het kan toch niet gebeuren dat alles zomaar opeens over is ? Lieve jongen, "k maak me zorgen "k vraag me af hoe het met je gaat "k wil dat je altijd zult weten dat de deur hier voor je open staat. Een moeder kan toch nooit vergeten hoe groot de liefde voor haar kinderen…

Hoe zou het komen denk je dat ik jou nooit eerder zag je bent me nu pas echt opgevallen misschien door je irritante lach. Je ogen kijken dwars door me heen ik voel ze prikken op mijn huid dat je me nooit opgevallen bent met je veel te hoge stemgeluid. Er is niks aan jou dat klopt niks dat echt bij je past ik wou dat ik je nooit gezien…

Een grauwe lucht met ondoorbroken wolken zal mijn stemming bepalen de dag voor mij vertolken. Grijs en grauw de wereld miezerig slaat de grond tranen lopen langs m'n wangen bereiken zout mijn mond. Ik voel mijn schouders schokken van de ingehouden snik mijn lichaam krom gebogen dat is mijn eigen ik.…

Als ik mijn ogen sluit is alles anders en zo mooi ik zie mijn jeugd voorbij komen waarin ik speelde in het hooi. Als ik mijn ogen sluit blijf ik in gedachten een kind dat nooit van oorlog heeft gehoord en overal rust en vrede vindt. Als ik mijn ogen sluit is het nooit echt duister dan open ik mijn oren en ik luister. Als ik mijn ogen…

Ik vierde een feestje met de stralende zon die vandaag zo vrolijk heeft geschenen, maar vannacht zal ik uit gaan rusten omdat het dan weer is verdwenen. "k Zal van de sterren slingers maken die hang ik boven bij de maan, dansend en vrolijk lachend zullen zij hoog aan de hemel staan. Miljoenen flonkerende sterretjes ze hebben allemaal…

Vandaag is het 31 jaar geleden dat jij JA tegen me zei lief en leed deelden we samen ik met jou en jij met mij. Ons huwelijk ging niet altijd over rozen pieken en dalen hebben we gekend, Ook toen ziekte in ons leven kwam toonde jij je een echte vent. Ik wilde je opnieuw je vrijheid geven maar jij wilde daar niets van weten, ik zie…

De golven van de zee spreken vele stille talen, die ik niet kan verstaan ook al spreekt het duizend malen. Een lied weerklinkt door de nacht als schuimkoppen op de golven staan, het bruisend lied van de zee zal menigeen stil doen staan. De golven worden opgeworpen een muur van spattend water. Het gooit zijn tranen op het strand de drogende…

Lamgeslagen door verdriet eenzaam door verloren jaren loop je moederziel alleen en er is niemand die je ziet. De vuilnisbak is nu je restaurant en een bosje jouw toilet je handen was je in een vieze sloot en er is niemand die op je let. Slapen doe je onder een brug of ergens in een portiek een dokter heb je nooit gezien want je bent nooit…

De bagage van ons leven was soms best wel zwaar. We hebben veel moeten geven maar in alles hadden we elkaar. Samen de kind'ren opgevoed samen veel gestreden, gaven elkaar nieuwe moed kijken om naar het verleden. Waar we dierbaren verloren voor altijd heengegaan, nieuw leven werd geboren, samen opnieuw er tegenaan.…

Praten met elkaar zonder stemmen te horen, luisteren naar elkaar zonder iemand te storen. Ze woont ver weg maar 't lijkt zo dichtbij tenminste zo voelt het voor haar en voor mij. Elke dag eventjes maar dan praat ze tegen mij en ik tegen haar, zij en ik zijn gewoon wij. We kennen elkaar van het dagelijks mailen, en een dag niet gezien…

Zou de rijkste man op aarde net zo gelukkig zijn als wij, Of gaat het in grote vaart telkens weer aan hem voorbij? Staan we er wel eens bij stil hoe gelukkig we eigenlijk zijn, of doen we vaak alsof en is het uiterlijke schijn? Geld wordt misschien hebzucht de hang naar meer wordt te groot, Dan kán de mens niet gelukkig zijn maar raakt…

Ik reik je mijn hand als het nodig mocht zijn en zal je troosten in je verdriet en pijn. Ik leen je mijn schouder leg je hoofd er tegenaan dan zal ik samen met jou de moeilijke wegen gaan. Neem dus mijn hand of pak de telefoon je weet dat ik er ben ik wacht wel gewoon. Ik wil je steun zijn in moeilijke dagen en zal een stuk…

Soms wou ik dat ik je even uit kon zetten ook al is het maar voor even zodat ik ook eens wat zeggen kan en dat je mij eens aandacht zult geven. Jij hebt altijd het hoogste woord luisteren is niet je sterkste kant je klept en ratelt maar door jouw verhaal heeft altijd d' overhand. Zat er maar een sleuteltje in jou dan liet ik je even stoppen…

Heel fier liep ze naast me in de pas in haar mooie nieuwe rode jas. Drie jaar oud, en heel parmant blonde haartjes, met mij hand in hand. Trots over de markt, nog lang niet moe want ze moest en zou naar oma toe. Nog steeds loopt ze trots en fier woont niet zo heel ver van hier. Komt nog daaglijks even op bezoek, meestal gekleed in spijkerbroek…

Schimmige spoken door nevel ontstaan angstige kleine wereld daar kijk ik tegenaan. Ondoorzichtig gordijn kleine wereld geworden zonder uitzicht ogen die kijken doen pijn. grauw betonnen muren nauwelijks waarneembaar ergens schemerlicht tranende ogen turen. De wereld zo klein geworden te klein voor het gezicht ik wil de sluier doorbreken…

Een doolhof van doodlopende paden waar de uitgang niet te vinden is. Hoog opgetrokken hagen bebladerd uitzichtloos geen weg kunnen vragen alles is hopeloos. Op weg om mezelf weer te vinden omkijken naar niets blik op oneindig. Toch blijkt niets is zomaar verloren ik ben gewoon ik alles uit mezelf geboren.…

Een leven dat zin had werd zomaar verwoest omdat de jonge dader wraak nemen moest. Ieder mens heeft recht op een waardig bestaan en zo'n kind van zeventien maakt er zomaar een einde aan. Wat is er in het hoofd van die jongen omgegaan verstandsverbijstering of graag in de belangstelling staan? Een familie, aangeslagen, kapot geen…

Er woonde een man in Vierhuizen die had erg veel last van de muizen hij kocht toen een kat die was het snel zat die beesten die zaten vol luizen.…

Grote groene rubber laarzen stampen in een waterplas o, ik zou dan zo graag willen dat ik even nog een kind weer was. Heerlijk in de plassen spelen modderspetters op 't gezicht grijs opgedroogde druppels dromen van een ,onnozel, wicht. 'k zie mezelf zo graag nog eens lekker baggeren in die troep even nog een kind gaan wanen spelend…

Ze stond al ingeschreven bij het grote woonaanbod de dood nam haar leven maar zij mag wonen bij GOD. Voor altijd verlost zijn van hevige pijnen voor eeuwig bij Hem zijn en bij de Zijnen. 't Verdriet is aanwezig het gemis nog niet daar van alles houd hen nu bezig ze kijken nog één keer naar haar. Ze mag nu verder leven altijd zonder…

Ik zag de schrik in de ogen van die kleine kruimeldief. Hij stal voor z'n moeder een brood want hij had z'n moesje zo lief. Haar man had haar verlaten liet haar achter met een groot gezin ze wilde niet gaan bedelen want dat was haar te min. Toen is het ventje gaan stelen want zijn buikje deed zo zeer heeft het brood naar huis gebracht…

In de luwte van de bomen rookt hij rustig zijn sigaar. Z'n blik gericht op oneindig denkend aan haar. Vele jaren is hij nu alleen, gaat terug naar het plekje waar zij voor het eerst aan hem verscheen. Haar blauwe ogen en heldere lach, daar denkt hij aan terug. Zal nooit de dag vergeten dat hij voor het eerst haar zag. Weemoedig…

Verborgen herinneringen komen langzaam weer naar boven. De pijnlijke ervan vergeet ik dat heb ik mezelf moeten beloven. Als bewegende schimmen zie ik ze langzaam verschijnen en op dezelfde manier zullen ze ook weer verdwijnen. Ik wil mijn ogen ervoor sluiten en verbannen uit m'n hoofd. hopend dat het niet meer pijn doet maar dat…

De zon zal mijn gids zijn op paden die ik zal gaan, en gaat hij 's avonds onder dan zal ik stil blijven staan. Een plek om te slapen, die zal ik zoeken. En de volgende reis zal de zon voor mij boeken. ik zal worden beschut door de bladeren van de bomen, daar zal ik rust vinden in nacht'lijke dromen. De dauw zal mij wekken…

Ook vandaag zullen mensen sterven, zal er nieuw leven worden geboren. Vandaag zullen veel mensen genezen en gezonden bij de zieken horen. Vandaag draait de wereld gewoon door, waar ze voor sommigen even stilstaat, doordat er één van hen sterft en de ander alleen achter laat. Wij allen hebben elkaar nodig in ziekte, gezonheid en verdriet…