We trekken door groene vlaktes van kraterinslagen
met holle ogen, met ingevallen wangen.
Onze radeloze stroom groeit,
een exodus voor de komende dorpen.
De eerste wacht een kom soep.
Zeg me wie je bent, maar je luistert niet.
Je legt je neer apathisch – alleen.
Ach de doodstrijd van het volk is onbelangrijk.…
bevolking zeer geschokt
kinderen zo bang
baby’s trauma's levenslang
bomen dood
dieren dood
dood & verderf
stinkende massa
smeulende stinkende massa
zwarte, pikzwarte as, drek
’t bombardement op Oud-Rotterdam
honderdduizenden rouwenden
miljoenen verdrietig
oneindig kwetsbare stilte
stilte, doodse stilte, koudste kilte, lege kale vlaktes…