Alle inzendingen over Jan Terlouw

We zeggen zó snel, "je doet het fout", we doen dat ook bij onszelf, maar in feite máken we geen fouten, we doen 't soms verkeerd en dat mag, want als je álles goed zou doen, waarom zou je dan iets óver willen doen?…

Je bent HUISVROUW als je huishouden op rolletjes loopt. Je bent MOEDER als je kinderen precies dát doen wat hoort én wat je hoopt. Je bent ECHTGENOTE als manlief graag naar huis komt. Je bent BUURVROUW als men nooit tevergeefs bij je aanklopt. Je bent een goeie LUISTERAAR als men je altijd weet te vinden, voor advies, voor raad of…

Sinterklaastijd, schoénen zetten, túúrlijk... maar je moet wél in de man gelóven. Dóe ik toch? Zet élke dag m'n schoen, maatje 39... hoop tegen beter weten in dattie langskomt, er wat in zal doen... Blijven dromen... Parkeer m'n láárs, in de looproute, denk, dát helpt. Vólgende ochtend, nog steeds léég! Had je wat ánders verwacht dan…

Verwondert blik je in het rond, da's even een heel ander zicht, dan de plek waar je 9 maanden lang jezelf in bevond. De vreemdste dingen zie je voorbij komen, van die vreemde ronde dingen, die geluid maken, dat hóórde je wel, zij het gedempt, maar nu, proberen ze je ook nog aan te raken! Vreemde figuren, dan licht, dan donker en als je…

Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als kástelen, wie kent het spreekwoord niet en met mij, denk ik vélen. Té zuinig wordt men nu, gepákt worden de 'minder' bedeelden, afspraken worden gemaakt, om niét te hoeven nagevolgd? Hoe kunnen wij nu nog vertrouwen hebben, als 'gemaakte' afspraken ónder de táfel worden geveegd? Kastélen bouwen…

Tussen Enkhuizen en Almere reed een dame helemaal fout, kon d'r auto niet meer keren, helemaal tegen d'r zin, recht tegen de verkeerde richting in. Razendsnel bel ik de alarmlijn, spookrijder gesignaleerd, op de weg naar Almere, geef ik door heel gewoon en da's nou het nút van de mobiele telefoon.…

Samen verliefd... Samen zwanger... Samen getrouwd... Samen bevallen... Drié keer... Samen opvoeden... Samen oud geworden... Samen vergeetachtig... Samen...…

Welkom op deze wereld, bijzonder kind, zo innig gewenst, 't wachten wordt beloond. Welkom bij je ouders, die nu al zo gelukkig met je zijn. Welkom in de straat waar je opgroeien zal, maar eerst ben je baby en peuter, gaat verzorging vóór alles. Welkom in het gezin dat af en toe voor je zorgen zal, als je vader en moeder uit werken gaan…

Een bloembak zag ik over het hoofd, kwam heel lelijk te vallen en álle auto's reden door. Daar lag ik dan, op de straat en als je dacht dat er iemand vraagt, of ie je helpen kan, nee dus... Alles deed en doet me zeer maar wat 't ergste is, dat men 't blijkbaar niet meer, nodig vindt, naar iemand óm te kijken. Zélf redde ik verleden…

Teveel liefde, tevéél geluk, teveel houden van, kan dat eigenlijk stuk? Trap met voeten en met woorden op elkaars ziel, vertrap de gevoelens, vermóórd ze! Dát gebeurt vanzelf, als praten niet meer gaat, geen moeite ervoor doen, nee, ben je mál? Trappen, schoppen maar, scheld elkaar verrot, maak elkaar het leven zuur, maak elkaar kapót…

Rozen verwelken, schepen vergaan, maar onze liefde blijft áltijd bestaan. FLAUWEKUL. Als rozen niét verwelken, dan zou dat úniek zijn. Als schépen niet vergaan, zou er geen "verloop" zijn. Dat liefde niet "voor altijd" is, hoeft niet te worden uitgelegd. Daarmee is álles in dit rijmpje toch écht wel weerlegd?!…

Éénmaal winnaar te mogen zijn, zomaar helemaal voor niets, stel je voor, de deurbel gaat, nee, ik ga niet voor de fiets. Gewoon een man staat voor de deur en zegt met een stém die klinkt U bent winnaar van een miljoen, jaja, die ten Brink. Komt gewoon éven bij me langs ik hoef niet op de stoel, de uitzending hoef ik ook niet in, hij gééft…

De tien geboden, in 't algemeen, zijn niet meer, die van weleer. Want álle geboden, ééns opgesteld, worden met voeten getreden en platgetrapt, dus tellen niet meer? Het is maar goed dat híj die ze ééns heeft opgesteld, niet meemaakt, dat alles bij elkaar opgeteld, De tien geboden verboden zijn geworden!…

Kerstmis tijd van vrede... kijk t.v. Tijd van éten... kijk naar het nieuws. Tijd van cadeaus... kijk om je heen. Nóg steeds wordt er gevochten, nóg lijden mensen honger, ik weet het, veranderen doe je niks. Mensen zitten met de kerst alleen, maar het hoeft geen Kerst te zijn, om wat óver te hebben voor elkaar? Dat kan warempel toch…

Wat is leven, toch voor 't overgrote deel een kwestie van delen en geven? Vol van levenslustigheid, betekend een vlotte eigengereide knul of meid. Barstensvol enthousiasme hoort daar dan ook weer bij, met steeds maar weer dat geven, want ja, dat is tenslotte toch het leven? Vroeger sprak men van een pijp kaneel, een ieder zoog eraan en…

In Napels wordt het huisvuil niet meer opgehaald, ovens kunnen het niet meer aan. In Deventer loopt een onverlaat met lucifers, kortom een pyromaan. Zet de brandstichter bij de afvalhoop, pak je twee problemen in één keer. In Deventer kunnen ze rustig slapen en in Napels wordt de bende niet groter meer?!…

Over álles is wel wat geschreven, 't is te lezen, of 't is verteld, over oorlog, vechten, vrede, of over dom en zinloos geweld, over liefde, haat, kortom 't leven, over personen die bestaan, over landen, steden, mensen, over water, de zeeén, de oceaan, over schipbreuk, terrorisme, over geboorte en verdriet, over lieve leuke dingen,…

Geen ruggengraat, als je niet op je punten staat.... Geen dóórzettingsvermogen, als je iets niet áfmaakt... Geen invoeling, als je de plank weer eens mísslaat.... geen geheugen, als iets weer eens langs je heen gaat. Maar dat je er bént, als men je nodig heeft, je de narigheid van anderen bijna meebeleeft, dat je lúistert, met…

Het lichtje dat ik in je ogen zie, weerkaatst zich bijna tot in m'n ziel, één blik is genoeg. We begrijpen elkaar zonder woorden. Hoe komt het toch, zouden we bij elkaar horen?…

Ach weet je, ze blijven haar maar vragen, of ze éven luisteren wil... of ze één minuutje heeft... of de koffie bruin staat... of ze thuis is, éven tijd heeft? En weet je... ze lúistert, hééft een minuutje, zet koffie, is thuis én heeft TIJD. Heeft ze dat niet, dan maakt ze het en weet je, dát zouden meer mensen moeten doen. Te makkelijk…

Als normen en waarden, bij de geboorte, al worden meegegeven, valt er misschien met de fámilieband ook ooit nog wel te leven. Want hoeveel familie's zijn er nú voorhanden, die alléén maar praten over dóórgesneden banden?!…

Dag lieverd, zeg ik als je binnenkomt. Dág kind, als je weer gaat. Pas je een beetje op jezelf, maak je het niet te láát? Maar eigenlijk slaat het nérgens op, je bent geen tién maar ruim volwassen. Ach, ik ben alleen je moeder maar, 'k wil op afstand op je passen. 't Zit erin gebákken denk ik, ach, misschien is 't overdreven…

HALLO DAAR, Éven wilde ik wat kwijt, zonder iemand te kwetsen, ligt niet in m'n aard. Kijk, ik ben bést een grote meid, hou van een geintje en wat kletsen, maar zónder iemand op z'n ziel te trappen. De wereld is al moeilijk zát, zonder op elkaar te vitten. Mocht je toch niet genoeg hebben aan alleen jezelf en je eigen zorgen,…

Het lícht, heb ik niet uitgevonden, evenmin de electriciteit, de wármte was ook al aanwezig, net zoals "de tijd". Een Willie Wortel, ben ik niet, een Edison evenmin, "gewoon" een mens ben ik, mét of zónder een beetje zin. De vóórpagina, haal ik niet, maar daarom niet getreurd, ik hoop da'k met dit "werkje" weer wat "collega's…

Als ik er ooit niet meer zou zijn, wanhoop dan niet. Laat ik niets meer van me horen, bén ik er dus niet meer, heb dan op gepaste wijze, verdriet. Natúúrlijk mag je óm me huilen, láchen mocht tenslotte ook. 't Zijn juist dié emoties, die horen bij leven én bij dood? Dus als ik er ooit niet meer zou zijn, mis me dan gewoon, huil en lách…

Eén traan, rolt langzaam langs haar gezicht omlaag, ze voelt zich, als in een draaikolk, wat is 't ook weer voor dág vandaag? Soms wetend, vaak ook niet, maar wanneer ze 't wél beseft, heeft ze, nét als nu immens verdriet. De dagen rijgen zich aaneen, worden weken, maanden, wie weet járen. Steeds verder gaat ze terug in de tijd,…

Lach niet, als je die kerel ziet staan, je kunt er alleen maar om treuren. Giechel niet, als hij stopt bij de buren, het kan jou net zo goed gebeuren. Zo'n man met een map, ook wel deurwaarder genoemd, die man doet zijn vak, wordt ook vast niet beroemd, maar lach niet, als je die man voorbij komen ziet, voor jou mag het humor zijn, voor…

Soms kan de waarheid, beter niet verteld, maar wanneer we moéten liegen, is 't bijzonder slecht gesteld. Wanneer liegen betekent, dat vriendschap in takt blijft, waar kies je dan voor? Ik verdraai dan de waarheid, een héél klein beetje want anders weet ik het ook niet meer hoor!…

Inspiratie...Eindeloos. Motivatie....Bodemloos. Onderwerpen..Roekeloos. Gedachten....Mateloos. Liefde voor schrijven.. Oeverloos. Háng naar méér... Grénzeloos. De lust naar méér is niet te stillen, maar vraag ik me af, zou 'k dat nog wel willen?…

Ze had geen goeie voornemens, ze zei, 't is wel goed. Ze doet precies hetzelfde, als al die jaren ervoor. Ze rookt als een ketter, drinkt als een tierelier, vloekt als een bouwvakker en is gewoon zichzelf! Niks geen goeie voornemens, maar ze is een róts in de branding, een oáse waar je op bouwen kunt, niemand evenaart haar. Laat d…