Alle inzendingen over actualiteit

Schaduw van een Denker Je zegt: "Jij denkt te veel." Alsof dat een zonde is. Alsof mijn hoofd een kamer is waar het licht nooit aankomt. Ik ben een denker. Dat is geen keuze, dat is een val. Niets gaat achteloos. Alles wat ik doe is geplukt uit nachten waar ik wakker lag, nadenkend over het nut van nadenken. Elke fout is…

ik ben de trap opgelopen nog brengen de bekende geluiden mij boven het zuchten en kraken hijgen om weer bij adem te raken nog altijd wenkt boven de overloop met zijn heerlijk tuinuitzicht op het water van de poldersloot waar seizoenen zich herhalen en zomers soms falen in het voldoen aan het menselijk verwachten want…

De fijnbesnaarde tere musicus Heeft onder de dictator Jaap van Zweden Zijn leven lang verschrikkelijk geleden: Voor de orkestleiding een mooie klus. In het vervolg moet die er goed op letten Om nooit een bok daar op de bok te zetten.…

ik zag je ogen twinkelen kijken naar je friemelende vingers in de half open bak die in onbekend overleg stilte tot creatie wilden brengen waarbij het kunstwerk voor zichzelf zal gaan spreken nog was er volop geluid in de half omrande ruimte gevuld met een veelheid van allerlei geluiden van buiten naar binnen gehaald door…

Sta je daar. Stil. Met gespreide vleugels, alsof je elk moment zou kunnen opstijgen. Alsof het licht zich herinnert waar je vandaan komt. Kom. Kom dichterbij. Die vleugels... Je hebt ze niet gekregen, je hebt ze gemaakt. Met geduld, met elke draad van jezelf, met liefde, en een zacht soort trots die je nooit durfde uit te spreken.…

Ik was licht. Ik was vleugels. Ik was belofte. Ze noemden me puur, een wachter, een fluistering tussen hemel en hartslag. Tot ik vragen begon te stellen. Tot ik mijn eigen vuur niet langer onderdrukte. Tot ik zag dat gehoorzaamheid ook een kooi kan zijn. En ik viel. Niet zacht, niet sierlijk, maar als steen door glas. Met elke…

Kreeg ik nu een waas voor m'n ogen zie ik het goed, hoor ik het goed haalt Eva Jinek Tom Waes voor het TV-tribunaal Nederland zal het die Belg betaald zetten wedden dat Meneer Waes heel goed betaald werd voor mij meer dan een waas voor de ogen het werd zwart en het beeld ook!…

Terwijl oude mannen, de boomers zogezegd, zich nog ontworstelend aan jeugdtrauma’s van verdoemenis uit de zware zwarte kerk, heel heftig hun stoffige leuzen scanderen, iets dappers over vrouw en aanrecht. Woedt de oorlog onverminderd voort tegen vrouwen, haar sport niet heilig, geen ruimte meer veilig, en praten niet dan met toegestane woorden…

weer tochtte de infofilm warm tegen mijn huid het voelde als inbreuk ondanks het feit dat de aankondiging en het feit dat wij ons konden uitzetten om later te updaten vaak bleef ieder stand=bye de overheden stimuleerden wel de vinger op de pols want weten is ook vaak fouten voorkomen die nadelig zijn voor de hele gemeenschap…

De roeping van de vrouw is anno 2025 volgens de Staatkundig Gereformeerden mannenbroeders het aanrecht en dat is haar enige recht binnen de dienende natuurlijke keukenrol Nou aan die keukenrol veeg ik mijn gat aan af vanwege hevige diarree door hun mannen die zo de huidige maatschappelijk ordening ontwrichten in de naam van hun mannelijke…

Gejoel uit mijn schoenen Daaronder luid geknik Een zaadloze appel Met een klap Na een tik Wat een aandacht Wat een aandacht God die mij bekijkt Een zachte aanloop Mijn veters los En de vloer die stijgt…

Tweehonderdduizend ongenode gasten Komen in juli bij ons op bezoek In sokken, overhemd of onderbroek Om daar ter plekke lekker toe te tasten Bespeur je na een beet nog geen gebreken Beschouw dat niet meteen als een goed teken…

Het had niet heel veel langer moeten duren, Want ik werd stapelgek van buurmans haan. Jan Slagter schoot ik maar een keertje aan Met het verzoek John Reid eens langs te sturen. “Wij zijn gestopt”, heeft Jan eruit geperst, Dit jaar twee halve haantjes met de Kerst….…

Kinderharten begrijpen niet Ze volgen Vertrouwen, op ‘volwassenen’ Zij die ze beschermen, liefhebben Zelfs als dat niet zo is Kinderharten weten niet waarom, waarvoor, waardoor Onbevangen, vol leven Zelfs als dat niet mogelijk is Mee, mee in zinloosheid Niet hun gedachten mee, ongewild, vol angst Kinderharten zijn engelen veel…

wij waren te hebberig in het verdienmodel kregen te weinig kwaliteit en werden bedrogen en belogen op grote schaal zelfs in de farmacie die winst op nummer een zette en de testen in het werkzaam zijn en de kosten baten verhouding waren verre van correct evenals de juiste zorg en medicatie voor de steeds grotere groepen ouderen…

Als variatie op een gortdroog thema het weer, dat immer onveranderlijk ons uitgekauwd in holle ogen staart het hooi en gras dat steeds meer zorgen baart de geelzucht die al schrijnend schroeit sinds maart zet ik hier variërend maar een trema en trek van de weeromstuit in het zand van 't eertijds woest en ledig heilig land een rode streep…

Ik leg de toppen van mijn vingers langzaam in de palm van mijn andere hand Ik raak me aan Ik voel me Een stille bevestiging van mijn bestaan Ik heb je lief besef ik nu zoals je bent De manier waarop jij altijd neuriet is de manier waarop jij de wereld kent.…

He Nethamyahu/Putin zie je niet Dat door dorpen en mensen neer te maaien Je alleen maar bezig bent haat te zaaien En er vanuit woede, wanhoop en verdriet Een nieuwe generatie zal ontstaan Die even meedogenloos terug zal slaan.…

ik heb eindelijk de taal van de vuurvliegen kunnen ontcijferen uit oplichtende accenten en hoge frequenties van het knipperen en kleurveranderen de teksten kunnen ontleden waarbij de woorden vaak onderbelicht zijn in de groeiende reclame en media voeg daarbij de aandacht van exterieur en maatschappij en de dwang om verbintenissen…

Ons land 'the Netherlands' heeft verloren in ieder geval niet gewonnen een 12e plaats voor Claude ons Amsterdam heeft echt verloren in mijn perceptie in mijn optiek de meest vieze plaats van ons Koninkrijk ik wandelde met Labrador Mika buiten nog vermoeid van Oostenrijk binnen de meest onvriendelijkste epilepsieaanval ooit ik zag een…

zacht en warm draaiden sjaals langs baby's huidje met in de geboortekamer nog de combinatie van geur en muziek sensationeel waren de ontwikkelingen geweest in het gedrag en het reageren van de kleine pukken zij maken in een soort community singing een speels roezemoezig geluid dat als communicatie kan worden aangeduid…

de klas was binnen roezemoesde zachtaardig in golven met een verdwaalde lach en een luide verschrikte hik de koppies klein ogen alert en nieuwsgierig tussen het wit vele kleuren een memorabel beginnerstijdstip tevens is afscheid van anderen zoals huis en thuis nu naar de basisschool die van oudere broers en zusjes al heel…

Ik ben deze thee zat, deze snoepjes smaken nergens meer naar, zijn het dan nog wel snoepjes? In het torentje zou ik zitten vol haat naar vaag slagen. Haten doe ik dat. Ik ben een boom zonder bladeren in de zomer. Volgend jaar plak ik bladeren op m'n stronk. Geen metafoor, ik zag gewoon een boom en ik luister naar muziek. Paniek nummer twee? Nee weer…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg teken…

familiefeestjes trekken altijd weer de lijnen recht want de maten worden dan genomen groeven en rimpels worden uitgediept en langzaam maar zeker komt eigen waarde weer terug krijgen geven en nemen weer de eigen vertrouwde index helemaal terug zoals het hoort heerlijk is het die waarheid weer te voelen in tegenwoordigheid…

De allerlaatste competitieronde Wordt P.S.V. of Ajax kampioen. Ik dacht dat geen van tweeën het wou doen, Een overwinning leek welhaast een zonde. Benieuwd wie zondag rond de klok van vijven Met tegenzin is boven komen drijven.…

Als de weg naar de hemel geplaveid is met songfestivalliedjes door grazzels, griezels en grozzels gezongen 'lijd' mij dan maar direct naar de hel! klare taal niet, ich komme!…

Ik ga vandaag naar Rotterdam vanuit de Amsterdamse Jordaan Rotterdam, de stad waar ik ben geboren op het Noordereiland, de Maaskade midden vorige eeuw: 12 februari 19552 ik ben een kind van het Rotterdamse puin een kind van de pijn van het bombardement dat ga ik plechtig herdenken samen met Henk Vermeulen componist van het theaterstuk i.h.k.v…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg…