kijk maar
ik wil
jouw ogen
vangen
praat
ik fluister
woorden
naar binnen
en droom
jouw lippen
op de mijne
voel
je armen
waarin ik wil
schuilen
mijn handen
willen
jou
strelen
dichterbij
dichter
bij
mij…
Ik kom omhoog
uit het levende water
en klim op de kant
De zon der gerechtigheid
warmt met zijn stralen
mijn nieuwe hart
En hij die mij trekt
schenkt 't zuiverste bloed
op de offerschaal
De heavenly hound
brengt mij dichterbij
ons bruidsmaal staat klaar…
midden
van het verre oosten
sprak konstantinos kavafis
zijn ode aan hafez,
in bewondering staande
op zijn schouders
erudiet doch van nature
evenwel beschroomd en bescheiden
sprak hij zich zelden
direct uit en ontwapenend
over wulpse wilde spontane
madelieven in schoon gewaad,
liet zich tot waanzin
niet verleiden
by those heavenly…
1.424
Bezig met laden