Migration blues
netgedicht
Zo, eerst maar eens de mantel
uit gaan vegen
bedrijven langs de gyrototemwacht
met liefde, want mijn nieuwe kunstplaknagels
zijn splitternackt en lederhosenzacht
Ik klap met dit geheim niet uit de school
ik zuig stof op de amsterdamse zuid-as
de mannen zien mij daar als hun idool
maar 'k laat niks merken, want dat geeft geen pas
ook…