Ons aller ondergang is afgeweerd.
De CO2 die nu wordt uitgestoten
Is immers, zo is wereldwijd besloten,
In tweeduizendenvijftig gehalveerd.
Dan ben ik volgens Bartjes honderdzeven
En kan daarna dus veilig verder leven.…
morgen valt de sneeuw in de zomer
is de ochtend het laatste moment voor
ik ga slapen de wereld draait door en
verder zelfs op zijn kop lijkt alles dichtbij
door perspectief vertekend braakt de uil
haar maaginhoud in chaos sneller
dan ik denken kan volgt de dag de nacht
de nacht de dag wordt
eikel boom waaronder kinderen
nietsvermoedend blindemannetje…
de verschrikkelijke sneeuwman
die elk jaar minder eng wordt
omdat hij steeds verder wegsmelt
maar toch goede hoop houdt
weer echt griezelig te worden
als hij eenmaal een skelet zal zijn…
Wandelen door intieme sferen
Waar je rust mag observeren
Besloten gelegen stukken bos
Sferen uit een avontuurlijke epos
Sparrennaalden in dikke pakketten
Reeën die opzichtig op je letten
Wuivende aren van het pijpenstrootje gras
Momenten dat je er rustig in je eentje was
Fijnsparrenbos waar het licht amper kwam
Menig boom met dode takken…
We gaan inzien dat het anders moet
Wellicht al wat te laat begroet
De tijden vragen om veranderen
We kunnen immers niet blijven meanderen
Het vraagt om mondiale draagkracht
Waar massale aanpak moet worden betracht
Sommigen denken nu naar Mars te willen gaan
Voor een ander leven in een menselijk bestaan
De realiteit moeten we onder ogen zien…