Ik dacht dat het een knakworst was,
maar o, wat werd het groot.
Mijn keel die werd gevuld, alras,
'k kwam zelfs in ademnood.
Maar o, het voelde ook zo fijn
dat jij zoveel genoot.
Dat mijn keel jouw genot kon zijn,
mijn mond jou liefde bood.
Altijd als ik een knakworst eet,
denk ik daaraan terug.…
Een knakworst, slavink? Toch een frikandel.
Ik hoor het knetteren; de olie walmt.
Hij heeft mijn reukorgaan al ingepalmd
en zet mijn denkvermogen buitenspel.
Had ik niet laatst een calciumtekort?
Nog eentje, voor ik vegetarisch word.…
De bonden zeggen dat de mensen boos zijn
Ze willen strijd vanwege de malaise
Ik zie geen woede, maar een polonaise
Met bier en broodjes knakworst, een festijn
En Wouter Bos, ons socialistisch baken
Vraagt ons met klem om het verzet te staken…