lentethee
netgedicht
oranjebloesems en jasmijn
een geurige verwekking van wat lacht
zonnig, als de witte buiken van
een vlucht vol hoge ganzen
de lucht gebroken door hun kracht
en taal, voor altijd in mijn oren
buitenland
je roept jouw warme naam door ieder
open raam dat wind vangt, na de morgen
al mijn zorgen
waaien mee⦅