Alter ego
netgedicht
Ik beklim langzaam de louteringsberg.
Hierboven is het koud en de schapen blaffen.
Wieldoppen rollen omlaag.
Mijn vijand wacht op me.
Het gevecht kan beginnen.
Het stof schuurt mijn ogen.
Ik huil bloed.
Verwoed steek ik in de duisternis.
Mijn zwaard dringt een lichaam binnen.
Zijn ogen bloeden achter het masker.…