elke dag
maak ik een krasje in m'n ziel
een kleintje maar
daar niet van
maar tergend langzaam
elke dag
maak ik een krasje in me
eentje maar
daar niet van
maar elke dag
vloeien twee helrode druppels bloed weg
en als m'n ziel ooit volgekrast wordt
- ja ik heb een ziel
eentje maar -
zal ik uitgebloed zijn
en tergend langzaam sterven…
Als wij hem horen:
ons hart breekt, in zelfpijn verloren.
We weten dat over de ganse wereld
de telefoon-paal klaagt,
alsof ons eigen smart
aan zijn draden knaagt.
-------------------------------------
uit: De Heilige Berg (1925)…
711
Bezig met laden