zwaluwstaartjes
netgedicht
gisteren nog hun hoogmis
vierend, rond wit
en grijze wolkenflarden
gelijk de vluchtige kokardes
op mijn zomerhoed
geplukt uit goud en lilablauw
de trouwe kleuren
in een vlinderlicht bestaan
ze moeten gaan
mijn kleine vrienden,
hemelhoog wuiven ze hun laatste groet
dat doet me goed
zij weten dat hun thuiskomst
altijd meer dan welkom…