1664 resultaten.
Op eigen risico
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 159 De kans was oneindig groot,
dat ik nooit zou zijn geboren.
Desalniettemin werd de kans nul,
dat ik nooit zou hebben bestaan.
Toch bestaat het eigen risico,
dat ik nooit bewust geleefd heb,
en dus zinloos dood zal gaan.…
Godvergeten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 38 Laten we samen
het woordje God vergeten.
Hij, zij of het,
heeft zich goed verstopt,
in het woordje Goed.
Het Goede goed te doen.
Het slechte goed te laten.
Is God genoeg.…
Ik twijfel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 Niemand van ons mensen weet,
wat leven is.
Astronomen zoeken leven,
in het verre duister.
Biologen experimenteren,
bouwen prachtige theorieën,
op wat hun eigen ogen zien.
Filosofen strijden.
Chirurgen snijden.
Dichters dichten.
Theologen weten van God,
helemaal niets.
En ik?
Ik twijfel aan mezelf.
Dat is tenminste iets.…
Voor de duvel niet bang.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 Wanneer paniek ons wil wurgen,
wil ik naast je staan.
Samen zullen we rennen voor ons leven,
door tegenslagen en de zwaarste storm.
Als het moet, ons lange leven lang.
Wanneer we om durven kijken zien we,
hoe angstig onze laffe duivels zijn.
Ze vluchten!
Panisch rennen hoeft niet langer meer.
Voor paniek zijn we niet meer bang.…
Violide
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 129 In het diepste geheim wordt gewerkt,
aan een vernietigend wapen.
Het effect zal huiveringwekkend zijn.
Atoomwapens zijn straks kinderspel.
Violide transformeert testosteron,
en zet dat om in endorfine.
Wanneer het mondiaal wordt verspreid,
betekent dat het einde van de mensheid,
zoals wij die nu kennen.
Het einde van het voetbalspel.
Het…
Wissewassen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 De was doen.
De is deed.
Is wassen wissen?
Wissewassen.
De is doen.
De was deed.
Het spel gespeeld.
De was gedaan.…
Bevroren Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Eeuwigheid ontdooit.
NU wordt,
zo lijkt dat voor mensen,
tijd geboren.
Mensenklokken gaan lopen.
Mensenbloed gaat stromen,
van leven naar dood,
in sterfelijke momenten.
Eeuwigheid bevriest.
Onze kloktijd staat,
zo lijkt dat voor ons,
voor eeuwig stil.…
Tussen wieg en graf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Voordat we werden geboren,
kenden we nog geen verdriet.
Maar tussen wieg en graf,
zullen we verdriet ervaren.
Angst en pijn zal een deel,
van onze blijdschap zijn.
Tussen wieg en graf,
moeten we leren leven.
Tussen wieg en graf,
moeten we leren geven.
Tussen wieg en graf,
en zullen velen vragen,
waarom ze hebben gehaat,
en wie hen…
Ten dode opgeschreven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 214 Natuurlijk bestaat de dood,
niet.
Al wat bestaat blijft leven.
Moleculen worden weer atomen.
Zalmen keren stervend terug,
naar hun geboortebron.
De dood is een menselijk ego,
door deze dichter,
ten dode opgeschreven.…
Vraag en antwoord
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 148 Toen ik begon als dichter,
wilde ik vragen stellen
en antwoorden geven.
Nu ik op gang ben gekomen,
wil ik antwoorden stellen
en vragen geven.…
Rijbewijs-Stembewijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 Brexit is een noodzakelijke leerschool!
Om aan het verkeer deel te nemen,
moet je een geldig rijbewijs hebben.
Om aan de democratie deel te nemen,
mag je zonder stembewijs stemmen.
De toekomst wacht!
Het mondialisme!
Dichters zullen blijven dichten.
Nationalisten zullen zwichten.…
Bevestiging
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 In het ongelooflijke wonder,
dat je er als mens mag zijn,
kan bijna geen mens geloven.
Geen mens kan vinden,
wie of wat hij al is.
Wat je van nature bent,
kan nooit worden gevonden.
Toch blijven we zoeken.
Naar erkenning.
Naar aanzien en naar macht.
Naar status en schone schijn.
Naar mensen die moeten bevestigen.
Dat wij recht hebben…
Kan geen mens bestaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Nieuws houdt van fouten.
Zakken worden vernieuwd,
nieuws blijft immer oud.
Zoveel vriendelijkheid
is om ons heen te vinden.
Zoveel gaat er goed.
Zoveel operaties slagen.
Zoveel mensen leven verder,
die uit de dood zijn opgestaan.
Godsdienst heeft voor velen afgedaan.
Zonder fout nieuws kunnen we leven.
Maar leven zonder anonieme goedheid…
Ons doen en laten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 Wanneer niets gedaan kan worden,
wat moet een mens dan doen?
Wanneer die zware steen toch valt,
in onze rimpelloze vijver.
Wanneer we schreeuwen als een beest,
maar er niemand is die naar ons luistert.
Wanneer ons hart klopt in onze keel,
en onze ademhaling stokt.
Wanneer onze radeloze angst,
de zon verduistert.
Wanneer niets kan worden…
Ondertussen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 28 Verwacht onze wereld
dat ze zichzelf verlicht?
Door mensen die stoppen,
met het vernietigen,
van haar natuurlijk evenwicht?
Ondertussen,
kijkt onze aarde geduldig toe,
hoe mensen elkaar bestrijden.
Hoe een plaag vanzelf verdwijnt.…
Onze pedicure
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 151 Voeten moeten lasten dragen.
Moeten sterk zijn, en gezond.
Moeten lief dragen, en leed.
Atlas droeg de hele hemelbol.
Dragen is bepaald geen sinecure.
Hemels zijn me veel te zwaar.
Daarom, op handen draag ik haar.
Mijn pedicure.…
Stel je eens voor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Stel je eens levendig voor,
dat je je ego verliest,
en nooit meer terug kan vinden.
Je zou dan werken als een organel,
in een weefselcel.
Je zou stromen als bloed,
dat lichamen liefde geeft.
Je zou dan zelf een lichaam zijn,
dat verbonden is met al wat leeft.
Je zou dan weer blij worden als een kind.
Stel je eens levendig voor,
dat je…
Verdom ons....niet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 Leer ons begrijpen,
wanneer onbegrip ons omgeeft.
Bied ons inzicht,
wanneer we niets meer kunnen zien.
Breng ons weer samen,
wanneer we elkaar loslaten.
Houd ons vragend verstand bijeen,
wanneer niemand ons antwoord geeft.
Laat iets van U horen,
wanneer niemand iets te zeggen heeft.
Leer ons liefde geven,
maar laat ons niet met lege handen…
Woorden worden wakker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 Het is half vijf en ik luister.
Een vroege merel begint te zingen.
Voor dichters is het nog te vroeg.
Ik blijf zwijgen in het duister.
Het wordt vijf uur en ik kan weer zien.
In de kamer wordt het langzaam lichter.
Een schilderij zwijgt nog aan de muur.
Woorden komen spelen met de dichter.
In mijn hoofd zie ik woorden samengaan.
Wat nog…
Massahebbers die liefde leren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 De stof,
waaruit leven leeft,
is zichtbare massa.
De energie,
die al wat leeft beweegt,
Iijkt een onzichtbaar niets.
De liefde,
die al wat leeft bezielt,
is heilig.
Liefde wordt zichtbare energie
wanneer we haar leren dienen.
Onbewuste massahebbers
zijn ziende blind.
Bewuste liefhebbers
zijn massaloze kiezers.
Samen dienen ze…
Van niets iets.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Geleerden hebben ontdekt,
wat nooit heeft bestaan.
Tijd.
Mensen kunnen niet ontdekken,
wat altijd al bestond.
Eeuwigheid.
Vissen weten niet,
wat water is.
Vogels beseffen niet,
wat leven is zonder lucht.
Alleen kunstenaars weten.
Alleen kunstenaars maken.
Levensgenieters leven.
Dichters dichten.
Van niets maken zij iets.…
Voorbeeldig leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 681 Onze oude kater is uit de tijd,
maar toch is hij gebleven,
in mijn ziel en zaligheid.
Wat ik van hem geleerd heb,
kan niet meer verloren gaan.
De buitenwereld krijgt minder vat,
steeds minder vat op mijn bestaan.
Hij leerde ons wat ontspanning is,
temidden van de wanen van de dag.
Hij leerde me wat aandachtig kijken is,
naar de kleine…
Tijdloze opa's
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 Vijfenzestig jaar geleden,
keek ik tegen mijn opa op.
Vandaag de dag,
ben ik net zo oud als hij.
Gelukkig is mijn oude hart,
dat van een kind gebleven.
Mijn opa maakte zelf sigaren.
Met smaak rook ik ze nu ook,
zoals de grote opa's van toen.
Ik hou van kinderen en van opa's,
die gedurfde dingen doen.…
Reusachtige grootvaders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 301 Als kleinkind wilde ik zo graag,
groter dan mijn grootvader zijn.
Als oudste zoon moest mijn opa,
na de dood van zijn vader,
kostwinner worden.
Moeder verkocht heet water en vuur.
Opa werkte in een stinkende fabriek.
Twee oorlogen en de grote crisis,
heeft hij moedig overleefd.
Nu we even oud zijn besef ik pas goed,
dat ik onverdiend…
Stil werd onze zomertuin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 Het wordt al stiller in onze straat.
Buurtbewoners zijn met volgeladen auto's,
van hier naar daar getrokken.
Velen zijn op zoek naar groener gras,
sommigen naar de stilte.
Kuddedieren zijn ver van huis gegaan.
Wat rusteloze mensen elders zoeken,
is in alle rust thuis gebleven.
Stil werd onze zomertuin.
Vredig ons bestaan.
.…
de taal van tijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 132 Mensen worden ongevraagd geboren,
zoals druppels ontstaan,
middenin een zee van tijd.
Regenbogen verschijnen,
wanneer licht wordt gebroken,
zoals ook mensen breken.
Zo groeien wij dankzij het levenslicht,
dat de bron is van eeuwigheid.
Door vallen en opstaan leren mensen leven,
leren wij de taal van tijd verstaan.…
Dansende vingers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 Mijn vingers laat ik ritueel dansen,
boven mijn hoofd, in bed,
tijdens het wakker worden.
Elke morgen weer ben ik getuige,
van een wonderlijk wonder,
dat Adam al heeft gekend.
Een idee komt gedachteloos in me op.
Mijn vingers beginnen met bewegen.
Gaf ik de opdracht aan mijn spieren?
Zijn het mijn dansende vingers wel,
die worden voortbewogen…
Vergeten boeken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 In boeken wonen schrijvers.
Wanneer hun lichamen sterven
blijven hun geesten leven.
Blijven hun beste gedachten
in boeken eeuwig voortbestaan.
Blijven ze lezers ontmoeten
zoals ze ooit bij leven deden.
Zoals ze ook vandaag nog doen.
Oude schrijvers wachten.
Oude boeken slapen niet.
Vraag hen om oplossingen
voor onoplosbare problemen.
Vraag…
Waar de hemel is
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Niet langer ben ik ziende blind.
Steeds beter kan ik door tijd en ruimte zien,
waarom ons leven zijn eigen wetten kent.
Leven, dat ik met hart en ziel wil leven.
Wetten, die ik zonder ze te kennen, dien.
Ik zie hoe liefde blinde haat verdringt.
Ik onderga mijn laffe tegenstrijdigheden,
in een wereld vol contrasten.
Ik zie schaduwen vluchten…
Ralph Waldo Trine
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast,
totdat ik kon begrijpen wat je schreef.
Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken.
Om te aanvaarden, al wat ons overkomt,
in voor- en in tegenspoed.
Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn,
maar dat we gedachten kunnen leiden,
van kwaad naar goed.
Je hebt ons geleerd…