De witte blinkerd
netgedicht
Voor dag en dauw
waden wij naar de open plek
met trillend zonnestof.
De stilte staat en zingt
zowaar het morgenlof.
Met mijn wortels
in de murmelende stroom,
dat zou een droom zijn.
Ik murmel mee en in mij
wiegt de allereerste boom.
Die excellente
helling boven de boomgrens
is een bekoring
met halverwege een hut
waar mens en…