In haar ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 
170
170ach, tere boself
je lijkt verdwaald
tussen kale bomen
die niet beschutten
het dunne pastelkleed
dat glinsterend jou omhult
maakt je zo kwetsbaar
op deze kille dag
in je ogen lees ik
verlangen naar lentelicht
bosanemonen en wollegras
wiegelende grasklokjes
dreigend reiken bramendoorns
naar je tengere gestalte
een roodborstje zal…
Bezig met laden