Waar wij in het stomend treintje
op Woody Bay Station te Lynton
binnen vier minuten op ons retour
het heen en weer kregen
after that little tjoeketjoek
holderdebolderman in de touringcar
met de klok mee welke uren slabakkend
rondtoerde around the middle of nowhere
see you in Exmoor
waar de natuur doodbloeiend op ons wachtte
en wij nimmer…
zeldzame parel,
Michelbach,
in een dal verpakt,
met tatoo’s van ’t verleden…
hier kan ik staan waar ik wil,
kan ik doen wat me zint,
niemand kan me storen…
hier kan ik zijn wie ik ben,
als een den in de wind,
op een bedje van varens…
Michelbach,
idyllisch als voorheen,
met je eenzame wegen…
Michelbach,
flirtend met de Kyll,
én je Devoons…